پیکر محمدعلی اسلامی ندوشن وارد ایران شد

محمدجواد حق‌شناس که به عنوان وکیل از طرف خانواده اسلامی ندوشن پیگیر برنامه تشییع و تدفین این استاد مطرح ادبیات کشور است  در گفت وگویی رسانه ای عنوان کرد:   قرار بر این بود که پیکر استاد اسلامی ندوشن بعد از تشییع در تهران به نیشابور منتقل شود اما بنا به درخواست مردم ندوشن و یزد، تغییراتی در برنامه تشییع و خاکسپاری ایشان ایجاد شد و بر اساس هماهنگی‌های انجام‌شده با مقامات استان یزد و رضایت کتبی خانواده استاد، پیکر استاد در شهرهای یزد و ندوشن نیز تشییع می‌شود.

بر این اساس، ساعت ١٠ صبحِ روز سه‌شنبه، پیکر استاد اسلامی ندوشن در دبیرستان ایرانشهر (محل تحصیل ایشان) تشییع می‌شود و سخنران این مراسم میرجلال‌الدین کزازی خواهد بود. ساعت ٢ بعدازظهر نیز پیکر ایشان به سمت ندوشن تشییع می‌شود و مردم در میدان اسلامی ندوشن از ایشان استقبال می‌کنند و بعد پیکر ایشان به سمت خانه فرهنگی که استاد وقف کرده‌اند (خانه پدری اسلامی ندوشن) منتقل می‌شود. 

در نهایت، پنجشنبه دوم آذرماه مراسم تشییع و خاکسپاری استاد اسلامی ندوشن در نیشابور انجام می‌شود. آیین تشییع ایشان از ساعت ١٠ صبح و از آرامگاه خیام آغاز و پیکر به سمت آرامگاه عطار منتقل می‌شود و طبق وصیت‌نامه ایشان در شهر نیشابور که به عنوان بلاکشیده‌ترین شهر از آن نام‌ برده‌اند، به خاک سپرده می‌شود. ساعت ۵ بعدازظهر پنجشنبه نیز در سالن عمومی فرهنگسرای نیشابور مراسم بزرگداشتی با حضور مهمانانی از دانشگاه و مشهد، تعدادی از شاعران و نویسندگان خراسان و پیامی از خانم دکتر شیرین بیانی خواهیم داشت.

به گفته حق‌شناس، دو ویژه‌نامه نیز در روزنامه اطلاعات و هفته‌نامه نیمروز از آثار، دیدگاه‌ها و مباحث مربوط به استاد محمدعلی اسلامی ندوشن منتشر خواهند شد. 

محمدعلی اسلامی ندوشن متولد ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود که پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱ در کانادا از دنیا رفت. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر درس‌های حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.

برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: «ماجرای‌ پایان‌ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی‌ وجدان‌ ایران»، «تأمّل‌ در حافظ»، «زندگی‌ و مرگ‌ پهلوانان‌ در شاهنامه»، «داستان‌ داستان‌ها»، «سرو سایه‌فکن»، «ایران‌ و جهان‌ از نگاه‌ شاهنامه»، «نامه‌ نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به‌ دنبال‌ سایه ‌همای»، «ذکر مناقب‌ حقوق‌ بشر در جهان‌ سوم»، «سخن‌ها را بشنویم»، «ایران‌ و تنهائیش»، «ایران‌ چه‌ حرفی‌ برای‌ گفتن‌ دارد؟»، «مرزهای‌ ناپیدا»، «شور زندگی‌» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت - در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه‌ و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن‌ دگر آموز»، «شنیدن‌ دگر آموز»، «جام‌ جهان‌بین» و «آواها و ایماها».