رابطه اوتیسم با تماشای تلویزیون چیست؟

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس تِک دیلی، گروهی از پژوهشگران در دانشگاه «ناگویا»یِ ژاپن عادت «اسکرین تایم» را در کودکان مبتلا به اوتیسم و اختلال بیش‌فعالیِ نقص توجه (ADHD) بررسی کردند.

اسکرین تایم اصطلاحی است که برای توصیف مدت زمانی به کار می‌رود که شخص وقت خود را مقابل تجهیزات الکترونیک مانند گوشی‌های هوشمند، رایانه، تلویزیون یا کنسول‌ بازی می‌گذراند. وجه مشترک همه این وسایل این است که به صفحه نمایش مجهز هستند.

یافته‌های این پژوهشگران نشان می‌دهد، کودکانی که از نظر ژنیتیکی مستعد ابتلا به اوتیسم هستند، از همان ابتدا تمایل بیشتری برای وقت‌گذرانی مقابل صفحه نمایش دارند. از سوی دیگر، کودکان مبتلا به نقص توجه، فارغ از عادت‌های اولیه، به صورت تدریجی و با افزایش سن به عادت اسکرین تایم روی می‌آورند. 

به این ترتیب، کودکانی که استعداد ژنیتیکی بالاتری برای ابتلا به اوتیسم دارند، از همان ابتدای طفولیت، مدت زمانی طولانی را (3 تا 4 ساعت در روز) مقابل وسایل الکترونیکی مجهز به صفحه نمایش سپری می‌کنند. کودکانی هم که به طور ژنیتیکی در معرض ابتلا به بیش فعالی و اختلال نقص توجه هستند، با افزایش سن، به تدریج این عادت را افزایش می‌دهند.

اینکه یک کودک مشکوک به اوتیسم، حدود سه ساعت در روز تمایل به استفاده از تلویزیون، موبایل یا آیپد داشته باشد، 1.5 برابر بیشتر از کودکان معمولی است. همچنین اینکه یک کودک مشکوک به اوتیسم بیش از چهار ساعت در روز وقت خود را با این وسایل پر کند، 2.1 برابر بیشتر از سایر کودکان است.

پیشتر، فرض بر این بود که وقت‌گذرانی بیش از اندازه مقابل صفحه نمایش تلویزیون یا دستگاه‌های مشابه، از دلایل ابتلا به اوتیسم یا اختلال نقص توجه است اما پژوهش اخیر نشان می‌دهد که برخی از کودکان به این دلیل که مستعد ابتلا به اوتیسم یا اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند، وقت خود را با تماشای تلویزیون، تلفن هوشمند، آیپد و هر چیزی که صفحه نمایش داشته باشد، پر می‌کنند.

با این حساب، عادت اسکرین تایم بیش از آنکه دلیل ابتلا به اوتیسم باشد، می‌تواند از علایم اولیه ابتلای کودک به این بیماری به شمار بیاید.