پازوکی: بخش اعظم جوان‌ها موسیقی سنتی را دوست دارند/ پیوند هنرمند و مردم نباید کمرنگ شود+ فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مهرداد پازوکی موسیقیدان پیشکسوت، نوازنده پیانو، کمانچه و آهنگساز ایرانی است. او در زمینه موسیقی فیلم و سینما و موسیقی ایرانی فعالیت دارد. آلبوم معروف او «یاد استاد» است که توسط علیرضا افتخاری خوانده شده و بین مردم محبوبیت زیادی دارد. وی به جز آلبوم «یاد استاد» تاکنون آلبوم‌های گوناگونی را آهنگسازی و تنظیم کرده که از جمله آن‌ها می‌توان به مجموعه‌های «جام عشق» با صدای علی رستمیان؛ «ساقی رضوان» با صدای عبدالحسین مختاباد؛ «پاییز» و «خنده‌بارون» (آهنگساز)، «خوش‌آمدی» و «گل میخک» (تنظیم‌کننده) همگی با صدای علیرضا افتخاری؛ و «گل عشق» به خوانندگی مسعود خادم اشاره کرد. این آهنگساز موسیقی ایران آلبومِ «ترانه‌ساز» را نیز منتشر کرده که در آن، افزون بر آهنگسازی، خوانندگی آهنگ‌های خویش را هم عهده‌دار بوده است. پازوکی هفته گذشته کنسرتی به همراهی گروه راما در تالار رودکی برگزار کرد.

در ادامه فعالیت پرونده «موسیقی سلامت، موسیقی مبتذل» خبرگزاری آنا که تاکنون با هنرمندانی مانند علی قمصری، سهراب پورناظری، محسن نفر، علی رهبری و علیرضا شیرین‌فر گرفته شده این بار خبرنگار انا با مهرداد پازوکی به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید؛

مهرداد پازوکی درباره آلبوم یاد استاد و علت محبوبیت آن تاکنون به خبرنگار آنا گفت: اینکه این آلبوم یک تافته جدا بافته می‌شود، دلائل متعدد دارد. اول اینکه بخش اعظم نسل جوان ما امروز با موسیقی سنتی ایرانی عجین هستند و آن را دنبال می‌کند منتها بستگی دارد که چه کسی این خوراک را به آنها بدهد. مثلا الان شما ببینید گروه‌هایی مثل چارتار، رستاک و خیلی‌های دیگر چقدر خوب زبان و روحیه نسل نو را می‌فهمند و درک می‌کنند.

وی در این باره افزود: واقعیت ما قدری کهنه هستیم و شاید نسل کهنه‌تر را جواب می‌دهیم، اما اینکه چرا «یاد استاد» جواب می‌دهد و هنوز در خاطره‌هاست به خاطر این است که من زمان خودم را توانستم خوب درک کنم، الان هم تلاشم را می‌کنم و نمی‌گویم درک نمی‌کنم اما این تفاوت از میان ماه من تا ماه گردون است!

پازوکی اظهار داشت: «یاد استاد» یک خاطره‌ای بود که از ذهن‌ها پاک شده و از یاد رفته بود و ما با آن آلبوم یک رجعتی کردیم به یک دوره گذشته، یعنی دوران طلایی موسیقی ما که فراموش شده بود. موسیقی باید مدام بین مردم برقرار باشد و هنرمند با مردم و سلیقه‌شان پیوند داشته باشد، من وقتی سالی یک بار روی صحنه بیایم این ارتباط کمرنگ می‌شود و این جبر کار ما است باید بیشتر بین مردم و جوانترها حضور داشته باشیم.

وی درباره کنسرت گروه «راما» و حضورشان در تالار رودکی گفت: ما عملا بعد از یک سال و اندی در تالار رودکی کنسرت برگزار کردیم. سال گذشته اواسط تیر کنسرت داشتیم و بعد به خاطر نامناسب بودن شرایط فاصله افتاد، اما تمرینات ادامه داشت. به نظرم این پیوند بین هنرمند، مخاطب و مردم نباید هر چقدر که هست، از بین برود. ما هم به دنبال این بودیم که اتفاقاتی در این راستا  بیافتد، شاید زودتر هم باید اتفاق می‌افتد، اما تا اخذ مجوز شرایط را مدیریت کردیم.

پازوکی با بیان اینکه کنسرت بعدی فصل آتی خواهد بود، گفت: تقریبا یک سال بود که با آقای صائب کاکاوند کار می‌کردیم، آقای رشید کاکاوند نوازنده کوبه‌ای هم به ما اضافه شد. ما تمایل داشتیم برای بار اول قصیده بلند هوشنگ ابتهاج را کار کنیم و کار کردنش زمان می‌برد چرا که راحت نیست، بهرحال باید دائم فضاها را تغییر می‌دادیم تا از یکنواختی قطعات خارج شود. کنسرت قبلی ما هم با عنوان «من چه گویم» سال گذشته روی صحنه رفت، اولویتمان هم ادبیات بود، بهرحال این ادبیات نظیرش هیچ جای دنیا نیست، یک جاهایی در آلمان، انگلیس، فرانسه و روسیه بخش‌هایی از ادبیات سرآمد را دارند، آنها هم توانستند کار کنند اما برای ما این ویژگی به خاطر شعرای ما است، یعنی حافظ ما جایی کپی نشده و مثل و مانند ندارد، تحلیل و تفسیرش برای خود ما هم راحت نیست، بنابراین اولویت ما این است که روی این مسائل کار کنیم.

وی با بیان اینکه ترجیح‌ همواره این است سراغ قدما و برویم چراکه تمام زندگی ما هستند، توضیح داد: این بزرگان میراثی به جای گذاشته‌اند که خیلی ارزشمند است، به خاطر همین هم زمان طولانی می‌برد که کار تولید کنیم و به درک درست از اشعار برسیم. هنوز هم فکر می‌کنم شاید برخی موارد خاطر مبارک استاد (ابتهاج) از دست رفته‌مان را به رضایت نرساندیم،  کاش این سعادت را داشتیم تا با او همدم شویم، اما این سعادت نشد و او سال گذشته از دنیا است، بنابراین دنبال این نیستیم که امروز چیزی بسازیم و فردا آن را کار کنیم.

پازوکی توضیح داد: همین قطعه آخری که به عنوان «بیست» نواختیم، مربوط به بخش آخر کنسرت سال گذشته ما، شعری از فریدون مشیری به عنوان درس محبت بود، سال‌ها پیش آن را ساخته بودم اما اجرا نرفت، بنابراین اولویت ما این است که با مفهوم شعر وارد دل‌های مردم بشویم و این کار زمان می‌برد، به سادگی نیست که مفاهیم خیلی معمولی را بخواهیم کار کنیم. سال گذشته هم از سعدی، حافظ ، ابتهاج و مشیری کار کردیم اما امسال فقط قطعات هوشنگ ابتهاج بود و شعر «خواب و آیینه» ما.

وی درباره اجرای کنسرت آینده گفت: بنا داریم کارها را با گروه راما پیش ببریم و یک اجرای متفاوت برای فصل بعد با تلفیق داستانی و قدری هم جوان پسندتر داشته باشیم.