آنا گزارش می‌دهد؛
سکوت سنگین مدیران بهزیستی در آتش‌سوزی مرگبار کمپ لنگرود
۳۲ بیمار مبتلا به اعتیاد در یکی از مراکز اقامتی میان مدت سازمان بهزیستی زنده زنده در آتش سوختند و مسئولان این سازمان همچنان در سکوت و بی‌جوابی به سر می‌برند.
کد خبر : 877897
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، فرزانه فراهانی، جمعه سیاه لنگرود با خبر فوت ۳۲ معتادِ در حال بهبودی، در حالی در تاریخ بزرگترین معضل اجتماعی کشور به ثبت رسید که برای هیچ کس قابل باور نیست افرادی که به دنبال حال خوب رفته بودند، در فضایی بسته و در شرایطی دلخراش و غم انگیز مرگ را در آغوش کشیده باشند.
رفته بودند تا از میان همه تاریکی‌های اعتیاد، نوری دوباره برای ساختن یک زندگی بدون دود و درد برای خود دست و پا کنند و با امید کنار عزیزانشان برگردند که یکباره در آتش گرفتار شدند و مظلومانه سوختند و کسی نبود تا به دادشان برسد و حالا عکس هر کدامشان برای همیشه با خروارها ترس و دلهره، گوشه دل مادر و فرزندی بی‌کس و سیاه‌پوش قاب شده است.
اعتیاد هنوز هم همان دیو هفت سری است که حالا علاوه بر تخریبی که مصرف موادمخدر به قربانیان خود وارد می‌کند، سال‌هاست گرفتار مدیریت مدیران ناآشنا با این آسیب اجتماعی هم شده است.
۳۲ بیمار مبتلا به اعتیاد در یکی از مراکز اقامتی میان مدت سازمان بهزیستی زنده زنده در آتش سوختند و مسئولان این سازمان همچنان در سکوت و بی‌جوابی به سر می‌برند و تنها خبر مرتبط با این حادثه که در سایت خبری سازمان بهزیستی کشور منتشر شده است مربوط به همان پیام علی‌محمد قادری رئیس سازمان بهزیستی کشور است که مبتنی بر پیگیری حادثه بوده است و هیچ خبری از برکناری مدیر یا دلجویی و تسکین دادن خانواده داغدیدگان نیست.
آنطور که یکی از مددجویان سابق کمپ ترک اعتیاد گام اول رهایی در لنگرود می‌گوید درب اتاق‌هایی که مددجویان در آن بستری بوده‌اند هر شب ساعت ۱۰ قفل می‌شده و همین قفل بودن درب‌های خروجی تلفات حادثه آتش‌سوزی کمپ فوق را افزایش داده و مردان بسیاری را به کام مرگ برده است.
قفل بودن درب اتاق‌ها در مراکز درمانی اعتیاد زمانی مجاز است که علاوه بر مدیر مرکز یک نفر نگهبان و ناظر در سایر ساعات شبانه روز وضعیت مرکز را به طور آنلاین و در لحظه رصد کرده و از بروز حوادث تلخی که به عنوان مثال روز جمعه دوازدهم آبان ماه در کمپ ترک اعتیاد لنگرود رخ داد جلوگیری نماید که متاسفانه در مرکز فوق چنین اقدامی انجام نشد و جان عزیز ۳۲ بیمار در حال بهبودی در آتش غفلت و بی‌مسئولیتی گرفته شد.
البته کمپ ترک اعتیاد گام اول رهایی در لنگرود از مراکز بخش خصوصی و اختیاری تحت نظارت سازمان بهزیستی است؛ یعنی فرد به اراده و اختیار خود برای ترک اقدام کرده و راهی این مرکز شده است و رفتارهای این چنینی که مثلا درب‌های ورود و خروج را قفل کنند بیشتر در مراکز اجباری ترک اعتیاد یا همان مراکز ماده ۱۶ که اغلب معتادان متجاهر را با دستور قضائی به آنجا منتقل می‌کنند، رخ می‌دهد.
مراکز ماده ۱۵ یا همان مراکز بخش خصوصی که مجوز اولیه فعالیت خود را از بهزیستی گرفته‌اند، با دریافت هزینه به پذیرش بیمار مبتلا به اعتیاد اقدام می‌کنند و اینگونه است که با توجه به هزینه دریافتی باید خدمات و مراقبت بهتری را نسبت به مراکز ماده ۱۶ درمان معتادان از بیمار به عمل بیاورند.
بی‌سرپرست شدن مادر و دختری معلول!
حمید شیخ حسینی از بستگان نزدیک خانواده یکی از مددجویان فوت شده در حادثه کمپ لنگرود در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری آنا، اظهار کرد: ما مبلغ ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برای درمان برادر همسرم در طول ۲۱ به مسئولان این کمپ پرداخت کردیم و با پایان دوره نیز به پیشنهاد مسئولان این کمپ دوره دوم حضور وی در کمپ را هم تمدید کردیم.
وی گفت: هنوز یک هفته از تمدید دوره دوم حضور برادر همسرم در کمپ سپری نشده بود که این اتفاق تلخ و وحشتناک همه ما را شوکه کرد و عزیز ما یعقوب را که جوانی ۳۸ ساله و پر از امید و شوق زندگی بود را از ما گرفت.
شیخ حسینی همچنین گفت: مادر خانم بنده سال‌هاست که در بیمار است و خواهر او نیز یک دختر معلول و کم توان ذهنی است که همین فرزند وی که در این آتش‌سوزی فوت کرده، سرپرستی آن‌ها را به عهده داشته است و آن‌ها را تر و خشک می‌کرد و متأسفانه با فوت او شرایط برای این مادر بیمار و دختر معلول ذهنی بسیار سخت خواهد شد.
وی اضافه کرد: از روز وقوع حادثه آتش سوزی در کمپ لنگرود هنوز هیچ کدام از مسئولان بهزیستی با خانواده‌های داغدار دیدار نداشته و از آن‌ها دلجویی نکرده‌اند و فقط برخی از مسئولان فرمانداری، نیروی انتظامی شورای شهر کمیته امداد امام خمینی (ره) لنگرود به خانواده‌های عزیز از دست داده سر زده و مبلغی حدود ۸ میلیون تومان برای بخشی از هزینه‌های مراسم دفن و یادبود جانباختگان به خانواده‌ها داده‌اند.
شیخ حسینی خاطرنشان کرد: با یکی از بازماندگان و نجات یافتگان این حادثه که صحبت می‌کردم می‌گفت همه درب‌ها قفل بود و مشخص نیست که چرا کسی درها را باز نکرده و بخاطر همین شیون و ناله بیماران که در آتش می‌سوختند به جایی نرسید و در آتش سوختند.
وی تاکید کرد: بیشتر کادری که در مرکز کمپ ترک اعتیاد لنگرود مشغول به کار بودند را همان افرادی تشکیل می‌دادند بیشتر آن‌ها از بیمارانی بودند که به تازگی اعتیاد خود را در این مرکز ترک کرده بودند و وضعیت سلامت مناسبی نداشتند.
شیخ حسینی افزود: آن زمان که برادر خانم بنده در این کمپ پذیرش شده بود، هر وقت به مسئولان بهزیستی زنگ می‌زدیم کسی پاسخگوی ما نبود و برای انجام کارهای مربوط به اشتغالزایی او بعد از ترخیص از کمپ پیگیر کارهایش بودیم که برایش مغازه‌ای راه‌‌اندازی کنیم تا مشغول به کار شود، اما هر بار مراجعه می‌کردیم می‌گفتند پول نیست و بودجه نداریم.
وی یادآور شد: با وجود اینکه یعقوب برادر همسرم مبتلا به بیماری اعتیاد بود، اما هیچ آزاری به خانواده نمی‌رساند و کارهای آن‌ها را انجام می‌داد و در همه حال کمک حال خانواده خود بودند.
وی اضافه کرد: بخاطر شرایط بد جسد دل و دماغ اینکه قبل از تدفین با پیکر عزیزمان از نزدیک دیدار کنیم را نداشتیم و بقایای ظاهری ساختمان کمپ نشان دهنده عمق فاجعه است.
عدم نظارت کافی زمینه‌ساز تخلفات گسترده در کمپ‌های ترک اعتیاد!
به دلیل عدم نظارت کافی بر فعالیت مراکز ترک اعتیاد، تخلف در این حوزه کم نیست و هر چند وقت یکبار انتشار فیلمی از بدرفتاری مسئولان و پرسنل کمپ با بیماران معتاد، مدیران بهزیستی را به بیان توضیحاتی وادار کرده و یا حادثه‌ای وحشتناک و غم انگیز آن‌ها را مجبور به صدور بیانیه می‌کند و متأسفانه پیگیری بسیاری از مسئولان بهزیستی در حوزه کاهش آسیب تنها در همین موارد که بالاجبار در مورد آن صحبت می‌کنند خلاصه می‌شود.
ارائه غذای کم و بی کیفیت و تنبیه بدنی و بدرفتاری با مددجویان تحت درمان تنها گوشه‌ای از اتفاقات تلخی است که در بسیاری از کمپ‌های ترک اعتیاد چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی رخ می‌دهد و البته بحث مجوز نداشتن بسیاری از این مراکز و شانه خالی کردن بهزیستی از رسیدگی و برخورد با این مراکز هم بحث مفصلی است.
اخبار متعدد و فیلم‌ها و تصاویر بسیاری از بدرفتاری با معتادان حاضر در مراکز ترک اعتیاد در رسانه‌ها به ویژه در طول سال‌های اخیر منتشر شده است و همه این موارد گواه نبود نظارت کافی بر فعالیت این مراکز است.
دخل و خرج مراکز درمانی اعتیاد با تعرفه بهزیستی همخوانی ندارد
اعتراض به جایی که بسیاری از مدیران مراکز اقامتی میان مدت سازمان بهزیستی به این سازمان دارند این است که تعرفه تعیین شده نگهداری بیمار برای یک دوره ۲۱ روزه تعرفه پایین و ناچیزی است و کفاف تامین هزینه این مراکز مثل استخدام روانشناس، روانپزشک، نگهبان سلامت و باتجربه و همچنین کفاف تامین غذای مناسب مددجوهای مورد پذیرش را نمی‌دهد.
بر اساس آنچه برخی مدیران کمپ‌های ترک اعتیاد می‌گویند، تعرفه‌ای که از طرف سازمان بهزیستی کشور برای مراکز درمانی میان مدت در نظر گرفته شده است مبلغ ۲ میلیون و ۲۹۸ هزار تومان است و بر اساس این مبلغ، مدیران مراکز باید با این مبلغ غذای بیمار، نگهبان دائمی و ناظر، روانشناس و روانپزشک مورد نیاز این مراکز نگهداری را تامین کنند.
با توجه به سرعت گسترش آسیب اعتیاد در کشور و افزایش تعداد قربانیان این بلای خانمان سوز، علاوه بر توجه هر چه بیشتر مسئولان به مسائل مرتبط با پیشگیری این معضل، افزایش حمایت دولت و به ویژه بهزیستی از مراکز اقامتی میان مدتی که تحت نظارت این سازمان هستند امری جدی و مهم است که ظاهرا بهزیستی توجهی به این مقوله بااهمیت ندارد.
در نتیجه کمبود بودجه و همخوانی نداشتن دخل و خرج کمپ‌های ترک اعتیاد، متاسفانه مدیران این مراکز از به کارگیری افراد غیرمتخصص و ناآشنا با نحوه رفتار با بیماران معتاد ابایی ندارند و عوارض چنین تصمیماتی حوادث تلخی چون کمپ ترک اعتیاد لنگرود را رقم می‌زند.
اگر بهزیستی در کنار تعرفه‌ای که برای مراکز میان مدت اعتیاد تعیین می‌کند بخشی از هزینه این مراکز مثل استخدام روانشناس و روانپزشک و همچنین پرداخت تسهیلات در فراهم شدن امکانات مورد نیاز درمان معتادان در حال بهبودی را در مراکز خصوصی فراهم کند و به موازات آن نظارت خود بر این مراکز را هم تشدید کند، درصد وقوع حوادث مرگباری مثل آتش‌سوزی کمپ لنگرود تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا می‌کند و به کارگیری افراد غیر متخصص در این مراکز محدود شده و در نتیجه درمان بیماران معتاد نتایج امیدوارکننده‌تری به دنبال خواهد داشت.
تا اینجای کار ظاهرا بهزیستی تنها مجوز فعالیت مراکز ترک اعتیاد را صادر می‌کند و پس از آن برای آنکه خود را درگیر پیگیری‌های بعدی نکند، نه نظارتی بر این مراکز دارد و نه از کم و کسریهایی که در نهایت منجر به آسیب دیدن مددجوی تحت درمان می‌شود اطلاعی دارد و همه این مشکلات به دلیل در رأس بودن مدیرانی ناآگاه و ناآشنا با پرمخاطره‌ترین مسائل حوزه اجتماعی است.
مسئولان و تصميم‌گیران امر بدانند که در راستای تحقق منویات رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در کاهش آسیب‌های اجتماعی و به ویژه در مبحث مبارزه با اعتیاد و درمان اعتیاد، مدیرانی باید روی کار بیایند که تجربه و علم کافی در این خصوص داشته باشند تا با کمترین خسارت و آسیب بتوانند تصمیمات درستی در این باره اتخاذ کنند و روند آسیب‌های اجتماعی را به سمت روندی کاهشی سوق بدهند.
تماس‌های مکرر خبرنگار خبرگزاری آنا با عوامل روابط عمومی و مدیران سازمان بهزیستی کشور و همچنین با مدیر بهزیستی لنگرود به هیچ نتیجه‌ای نرسید و همچنان سکوت شیوه رایج مدیریت سازمان بهزیستی کشور به جای ارائه پاسخی قانع کننده و تسکین بخش به اذهان عمومی است که در حادثه تلخ و وحشتناک کمپ ترک اعتیاد لنگرود هم مثل سایر حوادثی که در طول سال جاری رخ داده در پیش گرفته‌اند.
انتهای پیام/