کشف فرایند تأثیر آلودگی هوا بر افزایش خطر آلزایمر

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، محققان آمریکایی در مطالعات و آزمایش‌های جدید خود روی موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که آلودگی هوا تأثیر بسزایی در افزایش خطر آلزایمر دارد.

«کیت ال بلک» (Keith L. Black)، مدیر بخش جراحی مغز و اعصاب مرکز پزشکی «سیدرز ساینای» کالیفرنیا و سرپرست این تیم مطالعاتی درباره این موضوع گفت: موش‌ها را در معرض هوای مشابه آنچه در نزدیکی آزاد راه‌ های اصلی لس آنجلس وجود دارد، قرار دادیم. طی این بررسی‌ها ما از صدها تغییر ژنتیکی که در مغز این موش ها به وجود آمد، شگفت زده شدیم.

نتایج مطالعات انجام شده نشان می دهد بسیاری از ژن ‌هایی که در یادگیری و حافظه اختلال ایجاد می‌کنند، به دلیل آلودگی هوا فعال شده و در عین حال بسیاری از ژن‌های لازم برای حفظ حمایت ساختاری مغز و حفظ سلول‌هایی که برای عملکرد مغز حیاتی هستند، از کار افتادند.

بلک افزود: این مطالعه نشان می‌دهد آلاینده‌های درشت هوا باعث ایجاد بارزترین تغییرات مغزی می‌شوند. در نظر داشتن فاکتورهای مرتبط با آلاینده های جوی می ‌تواند به سازمان‌های دولتی در اولویت‌بندی اهداف خود برای تنظیم کیفیت هوا کمک کند.

این موضوع به دلیل وجود استعداد ژنتیکی به بیماری آلزایمر در نیمی از افراد دارای اهمیت بسیار زیادی است. آلزایمر یک بیماری لاعلاج بوده و به طور کلی حافظه و سایر عملکردهای ذهنی را از بین می برد و در این میان عوامل ژنتیکی می تواند خطر ابتلا به آن را تا پنج برابر افزایش دهد.

 تحقیقات قبلی نیز ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری آلزایمر را در انسان نشان داده است. یافته های پیشین این تیم مطالعاتی نشان داده بود که قرار گرفتن موش های سالم در معرض هوای آلوده باعث تغییرات التهابی در مغز می شود.

به گزارش آنا، «تائو سان» (Tao Sun)، پژوشگر ارشد در دپارتمان جراحی مغز و اعصاب و از اعضای این تیم مطالعاتی در رابطه با یافته های این مطالعه، گفت: تحقیقات ما طیف وسیع ‌تری از اندازه‌ های ذرات معلق از آلاینده های بسیار ریز تا درشت را نسبت به مطالعات قبلی پوشش می‌دهد. این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض هوای آلوده، برخی از علائم بیماری آلزایمر را در موش های دارای پیش زمینه ژنتیکی تسریع می کند.

طی این پژوهش، محققان گروه ‌هایی از موش‌ های آزمایشگاهی را با استعداد ژنتیکی به بیماری آلزایمر در معرض هوای تمیز، فیلتر شده و گروه دیگری را در معرض هوای آلوده به ذرات بسیار ریز، ریز و درشت به مدت سه و شش ماه قرار دادند و سپس تأثیرات ایجاد شده بر روی مغز آنها را بررسی کردند.

بلک در تکمیل گفته های همکارش افزود: از آنجایی که خطر آلزایمر بر اساس ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است، یافته های این مطالعه می تواند به بهبود نتایج سلامتی بیماران کمک کند.

وی گفت: ما در نهایت قادر خواهیم بود برای افرادی که عوامل خطر ژنتیکی دارند، نشانگرها و آزمایش‌های زیستی ویژه ای ایجاد کنیم تا بتوان ارزیابی کرد که آیا نیاز به اقدامات محافظتی در این فراد وجود دارد یا خیر. این دانش می تواند به ما کمک کند از قرار گرفتن افراد مستعد آلزایمر در معرض آلودگی هوا، که می تواند پیشرفت بیماری آلزایمر را تسریع کند، جلوگیری کنیم.

در ادامه و طی فاز بعدی مطالعات، محققان قصد دارند موش هایی را که یک سال کامل در معرض آلودگی هوا بوده اند، بررسی کنند زیرا امروزه آلودگی هوا برای ساکنان شهرهای بزرگ یک امر دائمی بوده و شناسایی تاثیرات بلند مدت آن بر سلامت انسان اهمیت زیادی دارد.

در فاز بعدی این پژوهش، محققان عوامل دیگری از جمله عفونت و آسیب های ایجاد شده در مغز را بررسی خواهند کرد که می تواند با استعداد ژنتیکی برای تسریع شروع بیماری آلزایمر ترکیب شود. این تیم تحقیقاتی همچنین در حال برنامه‌ریزی برای بررسی اثرات آلودگی هوا بر روی موش‌هایی است که نوع شایع‌تری از خطر آلزایمر را نشان می‌دهند.

شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره در مجله معتبر Neurobiology of Disease منتشر شده است.