صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۵:۰۳ - ۰۳ آبان ۱۴۰۲

چند درصد از اقیانوس را نقشه‌برداری کرده‌ایم؟

گروهی از دانشمندان زمین‌شناس تلاش می‌کنند نقشه باکیفیت بستر دریا‌های زمین را تا سال ۲۰۳۰ تهیه کنند.
کد خبر : 875204

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری علم و فناوری آنا، انسان تنوع فوق‌العاده‌ای از محیط‌های عجیب و غریب و خشن را کاوش کرده است - از مناظر یخی قطب جنوب گرفته تا سطح نامساعد ماه. اما یک مکان درست جلوی چشم ما وجود دارد که هنوز پر از رمز و راز است: ته اقیانوس.

بسیاری از بخش‌های اعماق اقیانوس هرگز توسط چشمان انسان دیده نشده و یا حتی به طور دقیق نقشه برداری نشده و بخش‌های وسیعی از بستر دریا اساسا کشف نشده باقی مانده است؛ بنابراین ما واقعاً چقدر از اقیانوس را کاوش کرده ایم؟ و این بستگی به تعریف شما از «کاوش» دارد.

«ویکی فرینی» «Vicki Ferrini» زمین شناس دانشگاه کلمبیا می‌گوید: اولین گام اکتشاف، نقشه برداری است یعنی شکل کف دریا را ترسیم کنید. تا اواسط سال ۲۰۲۳، ما فقط یک چهارم از بستر دریا را با داده‌های با وضوح بالا نقشه برداری کرده ایم.

وی افزود: «احمقانه است اگر فکر کنیم نقشه کاملی از سیاره خود نداریم.»
«جان کوپلی» «Jon Copley» کاوشگر اقیانوسی می‌گوید: ما در مورد اعماق اقیانوس بسیار بیشتر از ماه یا مریخ می‌دانیم.

فرینی گفت: دانشمندان کف اقیانوس را عمدتاً با استفاده از سونار نقشه برداری می‌کنند، روشی که در آن ابزار‌های موجود در آب امواج صوتی را ارسال و مدت زمان بازگشت امواج را اندازه‌گیری می‌کنند.

در برخی از مناطق کم عمق تر، دانشمندان از ماهواره‌ها و روش‌هایی مانند لیدار استفاده می‌کنند که نوعی اندازه گیری با استفاده از لیزر است.

به گفته فرینی، نقشه‌های توپوگرافی یا ماهواره‌ای زمین ممکن است برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌هایی را نشان دهند که از دشت‌های هموار در کف اقیانوس می‌گذرند و به نظر می‌رسد که کل کف اقیانوس ترسیم شده است.

اما بیشتر این جزئیات با استفاده از ترکیبی از داده‌های ماهواره‌ای، نوسانات گرانش زمین و نقاط اعماق شناخته‌شده مدل‌سازی می‌شوند یعنی در واقع به طور مستقیم اندازه‌گیری نمی‌شود. نقشه‌های با وضوح بالاتر می‌توانند ویژگی‌های کف دریا را که این مدل‌ها کاملاً از دست می‌دهند، شناسایی کنند.

فرینی گفت: کوه‌های دریایی و برجستگی‌های بزرگی وجود دارد که بالا می‌آیند و تعداد زیادی کانال زیبا و پرپیچ و خم در بستر دریا وجود دارد که جریان‌های عمیق اقیانوسی، رسوبات را به اطراف می‌راند.

اما حتی مکان‌هایی که داده‌های با شفافیت بالا دارند، جزئیات زیادی نشان نمی‌دهند، به ویژه وقتی با سطح جزئیات نقشه خشکی زمین، مقایسه می‌شوند.

مناطق با بالاترین وضوح در نقشه‌های بستر دریا تنها دارای وضوحی در حدود ۳۲۸ فوت (۱۰۰ متر) یا تقریباً طول یک زمین فوتبال هستند - به این معنی که حتی بهترین نقشه‌ها هنوز جزئیات کوچکتر را نشان نمی‌دهند.

نقشه‌های بستر دریا دائماً در حال گسترش هستند، به ویژه با حمایت از طرح «بستر دریا ۲۰۳۰» که قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ یک نقشه کامل از کف اقیانوس داشته باشد.

نقشه برداری بستر دریا می‌تواند اطلاعات بسیار زیادی از انچه که در کف اقیانوس در جریان است به ما بدهد مثلا کف اقیانوس از چه موادی ساخته شده و یا چه موجوداتی در آنجا زندگی می‌کنند.

برای پاسخ به برخی از این سوالات شاید لازم باشد یک گام در کاوش جلوتر برویم و به طور واقعی کف اقیانوس را ببینیم. در حالی که محققان و پهپاد‌های زیردریایی در حال کاوش اعماق اقیانوس‌ها در سراسر جهان هستند ما هنوز تنها بخش کوچکی از بستر دریا را دیده ایم.

فرینی گفت: اقیانوس واقعاً چیزی است که زندگی را در این سیاره حفظ می‌کند؛ و بنابراین به عنوان محافظان سیاره مهم است بدانیم چه چیزی در آنجا وجود دارد تا بتوانیم کار خوبی برای مدیریت آن انجام دهیم.

انتهای پیام/

ارسال نظر