انقلاب در درمان دیابت به کمک ایمپلنت چشمی

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، تیمی از دانشمندان مؤسسه فناوری سلطنتی KTH و موسسه Karolinska در کشور سوئد، دستگاهی در مقیاس کوچک(ایمپلنت) و بر پایه درمان‌های مبتنی بر سلول ساخته اند که می‌تواند برای درمان دیابت و سایر بیماری‌ها در چشم کاشته شود.

این ایمپلنت توسط چاپگر سه بعدی قابل ساخت بوده و قادر به کپسوله کردن سلول‌های پانکراس تولید کننده انسولین و حسگر‌های الکترونیکی است. با کمک ایمپلنت ساخته شده امکان قراردادن دقیق سلول اندام‌های کوچک مانند جزایر پانکراس یا جزایر لانگرهانس در چشم بدون نیاز به بخیه ایجاد شده و به گفته محققان، این پیشرفت چشم انداز هیجان انگیزی را برای درمان‌های مبتنی بر سلول به ویژه برای درمان و کنترل دیابت نوع ۱ یا نوع ۲، با استفاده از چشم به عنوان یک پلت فرم زیستی ارائه می‌دهد.

آنا هرلند (Anna Herland)، محقق ارشد بخش بیونانوتکنولوژی در آزمایشگاه SciLifeLab موسسه کارولینسکا درباره این فناوری، توضیح می‌دهد که چشم مکان ایده آلی برای به کارگیری این فناوری است؛ زیرا این عضو مهم بدن انسان فاقد سلول‌های ایمنی است که می‌توانند در مراحل اولیه کاشت ایمپلنت، واکنش منفی نشان دهند.

از سوی دیگر شفافیت این ایمپلنت نیز امکان مشاهده بصری و میکروسکوپی رفتار آن را در طول زمان فراهم می‌کند.

به باور کارشناسان، چشم تنها پنجره مستقیم ما به بدن بوده و دارای امتیاز ایمنی قابل توجهی است.

این دستگاه به شکل گُوِه (Wedge)طراحی شده است و طول آن حدود ۲۴۰ میکرومتر است. این طراحی به ساختار ایمپلنت اجازه می‌دهد تا به طور ایمن در محفظه قدامی چشم و جایی در زاویه بین عنبیه و قرنیه قرار گیرد.

به گزارش آنا، ووتر فن در وینگارت (Wouter van der Wijngaart) دیگر محقق این تیم مطالعاتی و استاد بخش میکرو و سیستم‌های نانو، در این‌باره خاطرنشان می‌کند: دستگاه پزشکی را برای نگه داشتن اندام‌های کوچک زنده در یک محفظه میکرو طراحی کرده و استفاده از تکنیک در فلپ را برای اجتناب از نیاز به تثبیت بعدی و مازاد این سیستم به کار برده ایم.

در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، این میکرو ایمپلنت ویژه، ثبات قابل توجهی را برای چندین ماه نشان داد. اندام‌های کوچک درون دستگاه به سرعت با رگ‌های خونی میزبان ادغام شدند و مطابق انتظار عمل کردند.

به گفته این تیم مطالعاتی، آزمایش‌های انجام شده روی موش ها، پایه‌ای برای ادامه کار برای توسعه یک میکروسیستم یکپارچه برای مطالعه عملکرد و بقای جزایر لانگرهانس در بخش قدامی چشم خواهد بود.

این فناوری از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا پیوند جزایر لانگرهانس به چشم در انسان، پیشرفتی مهم در آزمایش‌های بالینی در بیماران مبتلا به دیابت است.

هرلند تاکید می‌کند که این فناوری یک مانع حیاتی در توسعه سلول درمانی با هدف درمان‌های دیابت را برطرف می‌کند.

طراحی این دستگاه تضمین می‌کند که استفاده از آن می‌تواند سلول اندام‌های کوچکی مانند ارگانوئید‌ها و جزایر لانگرهانس را بدون محدود کردن عرضه مواد مغذی به سلول‌های بدن بیمار وارد کند.

شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Advanced Materials منتشر شده است.