پهپاد‌ها بدون نیاز به دوربین و GPS خودران می‌شوند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری علم و فناوری آنا، استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین برای کاربرد‌های غیرنظامی در حال افزایش است و پیش بینی می‌شود با آزادتر شدن کشور‌ها در استفاده از فضای هوایی توسط وسایل نقلیه پرنده خودران، این روند بیشتر افزایش یابد.
معمولا، پهپاد‌ها برای تعیین موقعیت خود به تصویربرداری متکی هستند؛ اما وقتی که هدایت دستگاه از دست انسان خارج شده و پهپاد خودران شود، آگاه کردن پهپاد از موقعیتش به طور فزاینده‌ای دشوار شده و به ابزار‌هایی مانند GPS و تشخیص تصویر، نیاز بیشتری دارد.
بدتر از همه، تغییرات در شرایط آب و هوایی، مانند مه و باران شدید، بر کیفیت تصویر تولید شده از حسگر‌های داخل هواپیما تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، هنگامی که پهپاد‌ها در مناطق دورافتاده کار می‌کنند، راه حل‌های راهنمایی باید تا حد ممکن با فناوری پایین باشند تا زمان‌های از کار افتادگی را به حداقل برسانند.
راهنمای مبتنی بر تگ RFID چگونه کار می‌کند؟
برچسب‌های RFID برچسب‌های بدون باتری هستند که در کتاب‌ها یا کالا‌ها قرار می‌گیرند که به طور موقت توسط سیگنال رادیویی منتشر شده توسط یک خواننده RFID تغذیه می‌شوند. سپس تگ از این انرژی استفاده می‌کند تا اطلاعاتی را که در خود دارد با استفاده از یک آنتن یکپارچه به خواننده بازگرداند.
محققان دانشگاه توکیو و شرکت مخابراتی NTT در ژاپن در یک همکاری بین دانشگاه و صنعت، سیستم مشابهی را بر روی پهپاد خودران مستقر کرده اند که از برچسب‌های RFID برای رسیدن به یک کار خاص استفاده می‌کند. از آنجایی که ارتباط با استفاده از فرکانس موج میلی متری انجام می‌شود، سیگنال‌ها می‌توانند چند مایل حرکت کنند و پهپاد می‌تواند با برچسب RFID ارتباط برقرار کند، حتی اگر ممکن است در محدوده دید نباشد.
از آنجایی که انتظار می‌رود تگ‌های RFID معمولی در محدوده‌های بسیار کوتاهی کار کنند، محققان همچنین روی بهبود قابلیت‌های بازتابی برچسب‌های RFID کار کردند. برای این کار، گروه تحقیقاتی بازتابنده‌های گوشه‌ای را به برچسب‌ها اضافه کردند تا بتوانند سیگنال‌ها را در یک زاویه سه‌بعدی وسیع‌تر دریافت و ارسال کنند.
از آنجایی که پهپاد‌ها می‌توانند در محیط‌های پرازدحام مانند شهر‌ها نیز مستقر شوند، دانش پژوهان همچنین مجبور شدند خط ارتباطی پردازش سیگنال جدیدی ایجاد کند تا بتواند با دقت بیشتری کار کند و بر محدوده خواندن باریک فناوری RFID با موج میلی‌متری غلبه کند.
می‌توان استدلال کرد که محققان فقط می‌توانستند از GPS استفاده کند. با این حال، می‌گویند برای عملکرد فناوری مبتنی بر GPS، آن‌ها به دو ماژول GPS نیاز دارند، یکی در پهپاد و دیگری در نقطه فرود.
علاوه بر افزایش هزینه نصب و نگهداری این ماژول ها، باید درگاه فرود منبعی از انرژی مداوم را برای کارکرد ماژول GPS حفظ کند. این در مکان‌های بسیار دور امکان پذیر نیست.
از سوی دیگر، یک برچسب RFID بدون باتری می‌تواند در هر نقطه از جهان بدون نیاز به تولید برق برای عملکرد خود کار کند. علاوه بر این، حتی پس از چند سال می‌توان به آن اعتماد کرد، البته تا زمانی که در مکان دوردست آسیبی نبیند.
این راه حل می‌تواند برای تامین نیاز‌های مراقبت‌های بهداشتی در مناطق دورافتاده یا حتی واکنش به بلایا بدون انتظار برای آماده سازی زیرساخت‌ها مستقر شود.
انتهای پیام/