یک مریخی هم‌ردیف پله در تاریخ فوتبال برزیل/ چگونه ۵ ستاره برزیل در سایه «رونالدوی اورجینال» سوختند؟
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری علم و فناوری آنا، پیش از آنکه کریستیانو رونالدو در بالاترین سطح مطرح شود و بدرخشد، همین طور با «لیونل مسی»، همتای آرژانتینی اش سال‌ها رقابت‌ها کند، جهان فوتبال یک رونالدوی دیگر داشت. مهاجمی بزرگ که از برزیل، مهد سامبا و قهوه می‌آمد، همچنین فوق العاده تکنیکی و با عملکردی بسیار درخشان بود تا جایی که لقب‌های مثل سلطان، مریخی، اعجوبه و ... را از دوستدارانش گرفت. در اواخر دوره فعالیتش که با شروع به کار همنام پرتغالی اش، همزمان بود، علاقمندانش او را «رونالدوی اصلی» و «رونالدوی واقعی» هم صدا می‌زدند.
باید پذیرفت «رونالدو لوئیس نازاریو دلیما»، مهاجمی به واقع تاثیرگذار در بخشی از تاریخ ورزش حرفه‌ای جهان به شمار می‌آید. او که حالا در نقش رئیس باشگاه وایادولید اسپانیا فعالیت می‌کند، دوشنبه هفته قبل تولد ۴۷ سالگی اش را جشن گرفت.همین بهانه ایی شد تا رسانه‌ها و کارشناسان، به او و آنچه در سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۱ در تیم‌های کروزیرو، آیندهوون، بارسلونا، اینترمیلان، رئال مادرید، آث میلان، کورینتیانس همراه تیم ملی برزیل انجام داد، بپردازند و خاطره بازی کنند.
رونالدو گلزنی ذاتی
«رونالدو اصلی» آنقدر ویژگی داشت که به خیلی چیز‌ها می‌توان اشاره کرد. به عنوان مثال در دوران حرفه‌ای خود بیش از ۳۰۰ گل به ثمررساند و همواره نبوغش را در فوتبال به معرض نمایش گذاشت. در تابستان ۲۰۰۲ فوروارد برتر نسل خود بود که همراه با تیم کشورش فاتح جام جهانی کره و ژاپن شد. البته قبلا با همین تیم قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۴ و نایب قهرمانی وردکاپ ۱۹۹۸ فرانسه را کسب کرده بود. با این حال فردای روز قهرمانی در خاور دور، روزنامه مارکا اسپانیا به خاطرش تیتر زد:رونالدو، پدیده برتر به آرزوی اش یک بار دیگر رسید. او در کنار افتخارآفرینی‌های متعدد در سطح باشگاهی و حتی فردی، با تیم ملی نیز اینگونه به عناوین بیشمار رسید. هرچند خود از قهرمانی در پیکار‌های کره و ژاپن به عنوان مهم‌ترین افتخار زندگی ورزشی اش نام به میان آورده است.
حاشیه‌ای فراموش نشدنی
در همان «با اهمیت‌ترین تورنمنت دوران فوتبالش»، رونالدوی برزیلی رفتاری را مرتکب شد که کلی بحث و جدل در سطح جهان بوجود آورد. ماجرا از این قرار بود که کل مو‌های سرش به جز بخشی از جلوی آن، را تراشید. در قسمت بالای پیشانی، به صورت نیم دایره ایی بخشی از موهایش را باقی نگه داشت اما همین رفتار باعث شد تا به خصوص مادران زیادی در سراسر جهان از او انتقاد کنند. چرا که فرزندان آن‌ها به خاطر علاقه فراوانی که به این اعجوبه داشتند، مو‌های خود را به شکل وی درآوردند. حرکتی که در نهایت مورد نکوهش بسیاری در سطح جهانی قرارگرفت. زیرا فوروارد پرآوازه به جای آنکه رفتار صحیحی را تبلیغ کند و الگوشود، اینگونه باعث انتقال حرکتی نادرست در دنیا شد.
وقتی حتی رسانه‌های کشورش از این اقدام نامقبول انتقاد کردند، تازه متوجه شد مرتکب چه حرکت اشتباهی شده است. پس از همه عذرخواهی کرد و گفت: «از همه خانواده ها، به خصوص مادران در سراسر جهان که به خاطر این حرکت من، به زحمت افتادند، پوزش می‌خواهم. امیدوارم مرا ببخشند.»
همچنین در مورد این که چرا سرش را اینگونه آرایش کرد، اظهارداشت: «می پذیرم اشتباه کردم. واقعا رفتارم درست نبود. متاسفانه شرایطی پیش آمد که به اینجا ختم شد. چون همه فقط در مورد مصدومیت هایم صحبت می‌کردند. گویی چیز دیگری از من برای حرف زدن وجودنداشت. وقتی با چنین مدل مویی به سرتمرین رسیدم، همه دیگر حرف زدن‌ها را در مورد آسیب دیدگی هایم را تمام کردند و در مورد مدل موی من شروع به صحبت کردند.»
فراتر از همه ستاره‌های برزیل
جدا از بحث قهرمانی‌های رونالدو نازاریو با تیم ملی برزیل در جام جهانی، نکته قابل تامل دیگری که در مورد او می‌توان گفت، این است در آن سال ها، کشورش فوروارد‌های سرشناس دیگری هم داشت که تلاش می‌کردند با این گلزن نابغه رقابت کنند. گلزنانی که از نظر فنی در سطح بالایی بودند، درخشش فراوانی هم داشتند و به افتخارات مهمی هم رسیدند، اما موفقیت شان به اندازه رونالدو نبود؛ اعجوبه‌ای تمام نشدنی که خود بخش قابل توجهی از دوره فعالیتش، اسیر مشکل مصدومیت‌ها بود!
جک برسفورد، گزارشگر با تجربه انگلیس که در مورد فوتبال برزیل تحلیل‌های منتشرمی کند، در این مورد می‌گوید:رونالدوی واقعی در کلاس خودش بود. ترکیبی سرگیجه آور از سرعت، دریبلزنی، ظرافت و هوش بالا در او بود. همه این ویژگی‌ها باعث می‌شدند در هر مسابقه‌ای بدرخشد و بازی هایش در ردیف زیباترین مسابقات فوتبال ثبت شود. در حالی که برای چندین تیم مثل آیندهوون، بارسلونا، اینترمیلان و رئال مادرید بازی کرد و عملکردی فوق العاده داشت، اما مردم جهان، بازی هایش را با پیراهن تیم برزیل به یاد دارند.
نماد فوتبال برزیل
همانگونه که این تحلیل‌گر عنوان می‌کند، رونالدو با تیم کشورش فاتح رقابت‌های جام جهانی و کوپا آمریکا شد و عناوین فردی زیادی هم کسب کرد که نامش در کنار پله، سلطان ابدی فوتبال برزیل و جهان، به عنوان نماد سلسائو برای همیشه باقی خواهد ماند. در کنار او ستاره‌های نظیر روماریو، به به تو، ریوالدو، ادموندو و رونالدینیو خوش درخشیدند. اما حالا که صحبت از وی شد، اجازه دهید این را هم بگوییم ۵ فوروارد بزرگ و توانمند برزیلی در سایه درخشش پیوسته او قرارگرفتند و چندان به چشم نیامدند. فکر می‌کنید این نفرات شامل چه نفراتی بودند؟
روزنامه اوگلبو به مناسبت تولد رونالدو به این موضوع در گزارشی پرداخت و در بخشی از مقاله خود عنوان کرده است: «جیووانی البر در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۶ در فوتبال فعالیت داشت. ۱۰ سال از این دوران را در بوندس لیگا (۳ سال در اشتوتگارت، ۷ سال در بایرن مونیخ) گذراند. در مجموع سال‌های که در لیگ آلمان‌ها بازی می‌کرد، همواره به عنوان یکی از بهترین گلزنان بوندس لیگا مطرح بود. او البته فوروارد متفاوت با رونالدو بودکه ارزشی کم هم نداشت. از نظر تکنیکی فرق می‌کرد و بیشتر ترکیبی از استعداد برزیلی و اخلاق کاری آلمانی بود.
این نشریه افزود: البر توسط آث میلان به اروپا آورده شد، اما بدون انجام هیچ بازی برای روسونری، تیم ایتالیایی را ترک کرد وبه کارش در گراس هوپر سوئیس و بعد اشتوتگارت آلمان ادامه داد. اوج دوران فوتبالش در بایرن مونیخ بود که برای باواریایی‌ها در سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ موفق شد در ۲۶۰ بازی ۱۳۳ گل بزند.
این عملکردی درخشان از یک فوروارد لژیونر برزیلی در بالاترین سطح اروپا بود، اما به خاطر رونالدو چندان به چشم نیامد و تعداد بازی‌های ملی اش تنها به ۱۵ بازی (۷ گل زده) رسید. این نشریه در ادامه عنوان کرد: «ماریو ژاردل، سونی اندرسون، مارسیو آموروسو و جیووانی دیگر مهاجمان آن هنگام برزیل بودند که شرایطی شبیه به جیوانی البر داشتند و همواره در سایه رونالدو قرار گرفتند.»
انتهای پیام/