شمارش معکوس ده‌ساله برای آب‌شدن یخ‌های قطب شمال/ پای انسان در میان است
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری علم و فناوری آنا، پژوهش محققان تأکید می‌کند کاهش یخ دریای قطب شمال، عمدتاً به دلیل انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های بشر است و پیامد‌های جهانی ازجمله رویداد‌های شدید آب و هوایی مکرر در پی خواهد داشت.
اگر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای جهانی با میزان فعلی افزایش یابد، قطب شمال تا دهه ۲۰۳۰ تمام یخ‌های دریای خود را از دست خواهد داد.
کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در بهترین حالت می‌تواند این رویداد را تا دهه ۲۰۵۰ به تعویق بیندازد. این تخمین ۱۰ سال زودتر از آن چیزی است که هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) قبلاً پیش بینی کرده بود: تا ۲۰۴۰ قطب شمال بدون یخ خواهد شد.
دانشمندان کره جنوبی، کانادا و آلمان، قطب شمال بدون یخ در دهه ۲۰۳۰-۲۰۵۰ را بدون توجه به تلاش‌های بشر برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای پیش بینی کرده‌اند. آن‌ها نتایج تحقیقات خود را در نشریه Nature Communications منتشر کرده‌اند.
واژه گرمایش جهانی از سال ۱۹۸۸ و زمانی که برای اولین بار توسط یک دانشمند آب و هوا در ناسا مورد استفاده قرار گرفت به یک واژه نام آشنا تبدیل شده است. این کاهش یخ دریای قطب شمال باعث تسریع گرمایش قطب شمال شده است که گفته می‌شود موجب افزایش فراوانی رویداد‌های آب و هوایی شدید در مناطق عرض جغرافیایی متوسط شود.
برای پیش‌بینی زمان کاهش یخ‌های دریای قطب شمال، تیم تحقیقاتی داده‌های ۴۱ ساله از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ را تجزیه و تحلیل کردند.
آن‌ها با مقایسه نتایج شبیه‌سازی‌های مدل چندگانه با سه مجموعه داده رصدی ماهواره‌ای، تأیید کردند علت اصلی کاهش این یخ‌ها انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ساخته دست بشر است.
انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از احتراق سوخت فسیلی توسط انسان و جنگل‌زدایی، محرک اصلی کاهش یخ‌های دریای قطب شمال در ۴۱ سال گذشته بوده است، در حالی که تأثیر ذرات معلق در هوا، خورشید و فعالیت‌های آتشفشانی در کمترین میزان بوده است.
تجزیه و تحلیل ماهانه نشان داد که افزایش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای باعث کاهش یخ‌های دریای قطب شمال در تمام طول سال، صرف نظر از فصل یا زمان می‌شود، اگرچه سپتامبر کمترین میزان کاهش یخ دریا را نشان داد.
علاوه بر این، مشخص شد که مدل‌های آب‌وهوای مورد استفاده در پیش‌بینی‌های قبلی IPCC عموماً روند کاهشی ناحیه یخ دریا را دست کم می‌گرفتند، که این موضوع در تنظیم مقادیر شبیه‌سازی جدید برای پیش‌بینی‌های آینده در نظر گرفته شده است.
نتایج نشان داد نرخ کاهش شتاب در تمام سناریو‌ها وجود دارد که مهم‌تر از همه تأیید می‌کند که یخ‌های دریای قطب شمال می‌توانند تا دهه ۲۰۵۰ حتی با کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای کاملاً ناپدید شوند. این یافته برای اولین بار نشان می‌دهد که انقراض یخ‌های دریای قطب شمال صرف نظر از دستیابی به «صفر شدن کربن» امکان پذیر است.
انتظار می‌رود کاهش شتابان یخ دریای قطب شمال، سریعتر از آنچه قبلاً پیش بینی می‌شد، تأثیرات قابل توجهی نه تنها بر منطقه قطب شمال، بلکه بر جوامع انسانی و اکوسیستم‌های سراسر جهان داشته باشد.
کاهش یخ دریا می‌تواند منجر به وقوع مکرر رویداد‌های شدید آب و هوایی مانند امواج سرمای شدید، امواج گرما و بارندگی‌های شدید در سراسر جهان شود. همچنین ذوب شدن یخ‌های دائمی سیبری در منطقه قطب شمال نیز احتمالاً گرمایش جهانی را تشدید می‌کند.
ممکن است سناریو‌های وحشتناکی که فقط در فیلم‌های فاجعه‌بار دیده‌ایم، درست در مقابل چشمان ما آشکار شوند.
انتهای پیام/