صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۸:۴۸ - ۲۵ مرداد ۱۴۰۲
با همکاری ۴ شرکت خارجی محقق شد؛

حذف مواد شیمیایی ماندگار وخطرناک از آب آشامیدنی با فناوری

یک فناوری جدید می‌تواند مواد شیمیایی سمی موجود در آب آشامیدنی را نابود کند. با استفاده از این فناوری، در نهایت آب بی‌ضرری باقی می‌ماند که می‌تواند به کارخانه‌های فاضلاب شهری بازگردانده شود.
کد خبر : 863342

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، مشتقات «پلی‌فلوئوروالکیل» یا (PFAS) مواد شیمیایی مصنوعی هستند که چندین دهه است که در صنایع مختلف برای مقاوم‌سازی محصولات در برابر گرما، آب و چربی استفاده می‌شوند. این مواد در تولید رنگ، مواد نچسب و تفلون، ظرف غذای یک‌بار مصرف، کف ضد حریق در کپسول آتش‌نشانی و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به «PFAS» مواد شیمیایی ماندگار نیز گفته می‌شود؛ چرا که آن‌ها برای مدت طولانی در محیط باقی می‌مانند و به دلیل پیوند‌های بسیار قوی فلوئور-کربن، به راحتی در محیط زیست و بدن ما تجزیه نمی‌شوند؛ و از ابتدای قرن ۲۱ اثرات زیست‌محیطی و سمیت PFAS در زندگی انسان و پستانداران مورد مطالعه قرار گرفته و بقایای این ماده شیمیایی در انسان و حیات وحش شناسایی شده و نگرانی‌هایی ایجاد کرده است.

به تازگی گروهی متشکل از چهار شرکت در آمریکا، در تلاش هستند تا این مواد شیمیایی ماندگار را از بین ببرند. اگر این پیشرفت فناورانه ثابت کند که فرآیند آن قابل اعتماد است، می‌تواند از ورود این ماده به بدن انسان‌ها جلوگیری کند. پیش از این برآورد شده که PFAS‌ها در خون ۹۷ درصد از آمریکایی‌ها وجود دارد.

فرآیند حذف این مواد شیمیایی با برداشت ضایعات یا پسماند مایع دفع زباله و جداسازی مواد شیمیایی ماندگار شروع می‌شود.

فاضلاب سمی غلیظ‌‌‌ شده، در بخشی از این فرآیند، با استفاده از گرما و فشار، به حالت بینابینی نه مایع و نه گاز تبدیل می‌شود. این کار سبب شکستن پیوند‌های قدرتمند مواد شیمیایی ماندگار می‌شود.

از بین بردن این مواد شیمیایی حدود یک دقیقه طول می‌کشد و در این فرآیند دما به ۷ هزار درجه و فشار به ۳ هزار و ۲۰۰ پوند در هر اینچ مربع می‌رسد. این فرآیند در نهایت به آبی بی‌ضرر منتهی می‌شود که می‌توان آن را به کارخانه‌های فاضلاب شهری برد و به محیط زیست بازگرداند.

برای ده‌ها از گرما و فشار برای تصفیه آب و از بین بردن اشعه‌های پاکسازی و عوامل عصبی (نوعی از گاز‌های شیمیایی) استفاده می‌شد و حالا برای از آن‌ها برای از بین بردن مواد شیمیایی ماندگار استفاده می‌شود.

در حالی که فرآیند از بین بردن مواد شیمیایی ماندگار، نیاز به تقویت و افزایش برق دارد، ولی می‌توان بخشی از این انرژی را از طریق انرژی تولیدشده توسط واکنش‌های شیمیایی که در این فرآیند انجام می‌شود، بازیافت کرد.

چهار شرکت «آلونیا» (Allonnia)، «ای پی او سی اینوایرو» (EPOC Enviro)، «کریستال کلین» (crystal clean) و «ریوایو اینوایرومنتال» (Revive Environmental) که فناوری از بین بردن PFAS‌ها را توسعه داده، در انجام این کار مشارکت می‌کنند و هر کدام از این شرکت‌ها با تخصص خود بخشی از این کار را انجام می‌دهند. این فناوری در حال حاضر در ایالت میشیگان آمریکا مورد استفاده قرار گرفته است و به زودی در ایالت‌های دیگر آمریکا نیز به کار گرفته می‌شود.

 

انتهای پیام/

ارسال نظر