تصاویر شفق قطبی این‌بار از ایستگاه فضایی
به گزارش خبرنگار گروه ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، آندریاس موگنسن، فضانورد دانمارکی «کرو - ۷» قصد دارد عکس‌های بی‌نظیری از شفق‌های قطبی را در ایستگاه فضایی بین‌المللی به ثبت برساند.
آندریاس موگنسن در آخرین اقامت خود در ایستگاه فضایی بین المللی در سال ۲۰۱۵، اورانوس را به ثبت رساند. باتوجه به اینکه خورشید در حال حاضر در حال نزدیک شدن به اوج فعالیت خود است، این فضانورد احتمالا فرصت‌های عکاسی بیشتری پس از پرواز به مریخ خواهد داشت.
موگنسن، فضانورد آژانس فضایی اروپا که اولین شهروند دانمارکی که اول سپتامبر سال ۲۰۱۵ سارا برایتمن، خواننده اپرا را برای یک سفر گردشی ۱۰ روزه به ایستگاه فضایی بین المللی همراهی کرد، گفت: تمرین کنید، تمرین کنید، تمرین کنید، زیرا گرفتن عکس‌های خوب دشوار است. وی در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی از مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون صحبت می‌کرد.
موگنسن افزود: اما خوشبختانه، ما نیم سال پیش رو داریم تا در آن حرفه‌ای شویم. در اولین مأموریتم، تنها ۱۰ روز فرصت داشتم.
افراد حاضر در مأموریت کرو-۷ (Crew-۷) شرکت فضایی اسپیس‌ایکس موگنسن از دانمارک، یاسمین مقبلی، فضانورد ناسا، ساتوشی فوروکاوا، فضانورد آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن و کنستانتین بوریسوف از آژانس فضایی روسیه، روسکاسموس است. این پرواز ساعت ۶:۵۶ صبح روز ۱۷ اوت (۲۶ مرداد) (۱۰۵۶ به وقت گرینویچ) از مرکز فضایی کندی ناسا عملیاتی می‌شود.
برنامه این پرواز قرار بود در روز ۱۵ اوت (۲۴ مرداد) بر فراز موشک فالکون ۹ از سکوی پرتاب 39 ای اجرا شود، به تعویق افتاد و آژانس فضایی ناسا و اسپیس‌ایکس اعلام کردند که اکنون زمان برنامه‌ریزی شده برای این پرتاب ۱۷ اوت است.
فضانوردان همیشه مجموعه‌ای از دوربین‌ها را در ایستگاه فضایی بین‌المللی در اختیار دارند. در حالی که تجهیزات به مرور زمان تکامل پیدا می‌کنند، در سال ۲۰۱۶ فضانورد ناسا جف ویلیامز ویدیویی را ثبت کرد که برخی از دوربین‌های آن دوران را نشان می‌داد.
در طول ماموریت ویلیامز، چندین واحد از نیکون دی 4 موجود بود که به خاطر گستره دینامیکی خوب و عملکرد ایزو، به همراه لنز‌های سازگار نیکون شناخته می‌شدند. موگنسن در آخرین سفرش از دوربین نیکون دی 5 استفاده کرد.
فضانوردان برای استفاده بهینه از این تجهیزات، آموزش‌های عکاسی ویژه‌ای را روی زمین فرا می‌گیرند تا نحوه محاسبه ریزگرانش، حرکت ایستگاه فضایی و نور و سایه شدید فضا را بیاموزند.
خورشید در حال رسیدن به اوج چرخه فعالیت ۱۱ ساله خود است و ذرات باردار بیشتری را به سمت زمین می‌فرستد. برخی از این ذرات به مولکول‌های اتمسفر ما برخورد و درخشش ایجاد می‌کنند. این فرآیند شفق‌های قطبی را به حرکت درمی‌آورد که باعث ایجاد نور‌های شمالی یا جنوبی می‌شود.
به طور کلی، شفق‌های قطبی به نوردهی‌های طولانی، یک لنز سریع با زاویه باز یا فوق عریض و راهی برای ثابت نگه داشتن دوربین نیاز دارد.
انتهای پیام/