بازه زمانی فروپاشی حیاتی ترین سیستم اقیانوسی اعلام شد

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری آنا، پژوهش های جدید نشان می دهد جریان واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس ممکن است در اواسط قرن یا حتی در اوایل سال 2025 از بین برود.

دانشمندانی که در این مطالعه دخیل نبودند به CNN اعلام کردند که زمان دقیق واژگونی این سیستم حیاتی نامشخص است و اندازه‌گیری‌های جریان‌ها تاکنون روند یا تغییر کمی را نشان داده‌اند. آنها در مورد نگران کننده بودن این نتایج اتفاق نظر دارند و شواهد جدیدی ارائه می دهند که زمان نابودی ممکن است زودتر از آنچه قبلا تصور می شد، رخ دهد.

جریان واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس AMOC) ( مجموعه پیچیده ای از جریان ها است که مانند یک تسمه نقاله جهانی غول پیکر عمل می کند. آب گرم را از مناطق استوایی به سمت اقیانوس اطلس شمالی می‌برد، جایی که آب سرد و شورتر شده و در اعماق اقیانوس فرو می‌رود و سپس به سمت جنوب پخش می‌شود.

این فرایند که نقش مهمی در سیستم آب و هوا دارد، به تنظیم الگوهای آب و هوای جهانی کمک می کند. فروپاشی آن پیامدهای بسیار زیادی خواهد داشت، از جمله زمستان های بسیار شدیدتر و افزایش سطح آب دریاها که بخش هایی از اروپا و آمریکا را تحت تأثیر قرار داده و بادهای موسمی در مناطق استوایی را تغییر می دهد.

سال‌هاست دانشمندان در پی شتاب گرفتن بحران آب و هوا، در مورد بی‌ثبات شدن این سیستم هشدار داده و گفته اند بحران تغییرات اقلیم، تعادل دما و شوری آب را که قدرت این جریان‌ها به آنها بستگی دارد، بر هم می زند.

گرم شدن اقیانوس ها موجب ذوب شدن یخ ها می شود. این فرایند، آب شیرین بیشتری به اقیانوس سرازیر کرده و چگالی آب را کاهش می‌دهد از این رو آب کمتر در عمق اقیانوس پایین می رود. هنگامی که آب، خیلی شیرین، خیلی گرم یا هر دو می شود، حرکت طبیعی تسمه نقاله متوقف می شود

این پدیده پیش از این نیز روی داده است. بیش از دوازده هزار سال پیش، ذوب سریع یخچال های طبیعی باعث شد AMOC از کار بیفتد و طی یک دهه موجب نوسانات عظیم دمای نیمکره شمالی بین 10 تا 15 درجه سانتیگراد شد.

«پیتر دی منوکال» رئیس مؤسسه اقیانوس شناسی وودز هول نیز که در این مطالعه شرکت نداشت، بر این باور است از کار افتادن این سیستم بر همه افراد روی کره زمین تاثیر می گذارد و این موضوع بسیار بزرگ و مهمی است.

هیئت بین دولتی سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوا در سال 2019 طی گزارشی، پیش بینی کرد AMOCدر طول این قرن ضعیف می شود، اما فروپاشی کامل آن قبل از سال 2100 بعید است. این در حالی است که گزارش جدید نتایج نگران کننده تری را مطرح می کند.

از آنجایی که AMOC تنها از سال 2004 به طور مداوم تحت نظارت قرار گرفته است، پژوهشگران مجموعه داده بسیار بزرگتری را در اختیار داشتند؛ مجموعه‌ای که می‌تواند نحوه رفتار جریان‌ها را در دوره‌ای بدون تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت های انسانی نشان دهد.

دانشمندان دمای سطح دریا را در اقیانوس اطلس شمالی در منطقه ای در جنوب گرینلند طی یک دوره 150 ساله بین سال های 1870 تا 2020 تجزیه و تحلیل کردند.

«پیتر دیتلوسن» استاد فیزیک آب و هوا در دانشگاه کپنهاگ و یکی از نویسندگان این گزارش، گفت: این بخش از اقیانوس با آبی که توسط AMOC از مناطق استوایی به شمال منتقل می شود، گرم تر شده است بنابراین اگر سرد شود، به این دلیل است که AMOC در حال ضعیف شدن است.

آنها سپس تأثیرات گرمایش جهانی ناشی از انسان را بر دمای آب، کم کردند تا بفهمند چگونه جریان ها در حال تغییر هستند.

پژوهشگران «سیگنال‌های هشدار اولیه» تغییرات حیاتی را در AMOC پیدا کردند که باعث شد «با اطمینان بالا» پیش‌بینی کنند این سیستم می‌تواند طی بازه سالهای 2025 و حداکثر تا سال 2095 ، از کار بیفتد یا فرو پاشد.

به گفته دیتلوسن محتمل‌ترین نقطه فروپاشی این سیستم حیاتی بین سال‌های 2039 و 2070 است.
وی به سی ان ان گفت: «این واقعاً ترسناک است و چیزی نیست که بتوان به راحتی برای آن مقاله نوشت. اما از قاطع بودن نتایج به دست آمده بسیار مطمئن هستیم.»
گرم شدن اقیانوس ها و ذوب شدن یخ ها تهدیدی برای بی ثبات کردن سیستم حیاتی جریان های اقیانوسی در اقیانوس اطلس است.

دی منوکال می گوید: نتایج مطالعه "هم غافلگیر کننده و هم نگران کننده" بود. مدتی است که مشخص شده است که AMOC در دهه های آینده ضعیف خواهد شد. در سال 2021، مطالعه ای نشان داد که AMOC نشانه هایی از بی ثباتی به دلیل تغییرات آب و هوایی را نشان می دهد. اما تا به حال، ما یک چارچوب زمانی نداشتیم.

وی افزود: مطالعه جدید تحلیل تازه ای ارائه می‌کند که بر روی زمان وقوع واژگونی AMOC تمرکز دارد. پیش‌بینی این تحقیق مبنی بر اینکه فروپاشی در حدود سال 2050 اتفاق می‌افتد، با توجه به تأثیر مخرب جهانی چنین رویدادی، به‌طور نگران‌کننده‌ای زودهنگام است.

این پژوهشگر تاکید کرد: با این حال این نکته نیز حائز اهمیت است که هنوز هیچ مدرک رصدی وجود ندارد که AMOC در حال فروپاشی است.
استفان رمستورف، استاد فیزیک اقیانوس‌ها در دانشگاه پوتسدام آلمان، که او نیز در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: این تحقیق به تقویت تحقیقات قبلی کمک می‌کند.

به گفته وی هنوز ابهام زیادی وجود دارد که نقطه واژگونی AMOC کجاست، اما مطالعه جدید دال بر آن است که این پدیده بسیار نزدیکتر از آن چیزی است که چند سال پیش فکر می کردیم. شواهد علمی اکنون نشان می دهد طی یک یا دو دهه آینده شاهد یک نقطه واژگونی خواهیم بود.

این گزارش خواستار اقدامات سریع و موثر برای به صفر رساندن آلودگی ناشی از گرمایش سیاره، کاهش دمای جهانی و ذوب آهسته در قطب شمال است.

منوکال گفت: نکته کلیدی این مطالعه این است که ما اصلاً زمان زیادی برای انجام این کار نداریم و خطرات فقط بالاتر رفته است.

نتایج این تحقیقات در نشریه نیچر منتشر شده است.