حجت‌الاسلام شجاعی: همه ما فرزندان اهل‌بیت (ع) هستیم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حسینیه مجازی این رسانه از ابتدای محرم امسال آغاز به کار کرد. قرار است در این حسینیه مخاطبان این رسانه با مطالبی مثل برنامه هیئت‌های مذهبی، سخنرانی‌ها، مدیحه‌سرایی، سخنرانی و... همراه شوند.

بر اساس این گزارش، حجت الاسلام محمد شجاعی در هیات محبان الرضا علیه السلام (بقعه متبرکه شیخ عبدالله طرشتی) با بیان اینکه بحثمان در باره معرفت انسان بود، اظهار داشت: گفتیم که اگر انسان شناخته شود، سایر معارف به معنای معرفت هم جذب قلب انسان می‌شوند، اما اگر انسان به معرفت خودش نائل نشود و خود حقیقی‌اش را باور نکند، آن چیزی که کار می‌کند فقط علم است. یعنی فقط دانش گیر او می‌آید و نه معرفت و رشد انسانی هم نمی‌کند.

وی ادامه داد: مرده‌شور در برخورد با مرده، چون معرفت دارد، ارتباطش به‌طور کامل صحیح است و خیر ارتباطش را هم می‌بیند. ما، چون فقط دانش داریم و باور نکرده‌ایم و معرفت نداریم، از مرده می‌ترسیم و روابطمان پر از توهم و اشتباه و آسیب هستند. این مثال کافی است برای اینکه بدانیم اگر ما به خودمان معرفت درستی پیدا نکنیم، نمی‌توانیم نه با خودمان، نه با ربّ‌مان، نه با جهان و نه با دیگران رابطه موفقی داشته باشیم. یعنی نه به شاخصه‌های سعادت از جمله رحمانیت و رحیمیت می‌رسیم، نه به آرامش و شادی. کسانی که می‌خواهند رحمان و رحیم، یعنی شبیه‌ترین موجود به خداوند تبارک و تعالی بشوند و همواره در کنار آسایش به آرامش هم برسند و در هر شرایطی مثل زینب کبری «س» و اصحاب عاشورا «ع» شاد باشند، باید از علم به خود به معرفت به خود برسند. یعنی در واقع باور کنند که کیستند.

حجت الاسلام شجاعی با طرح این پرسش بنیادین که ما چه کسی هستیم و ذات ما چیست؟ افزود: همه ما فرزندان اهل‌بیت (ع) هستیم. همه ما نور و روح خدا هستیم. اگر این شخصیت را در خودمان باور کردیم، یعنی با این شخصیت و با خودمان به توافق رسیدیم و قلبمان فهمید که چه کسی هستیم و فهمیدیم که فرزند فاطمه زهرا (س) و آقا امام زمان (عج) و از آل محمد (ص) هستیم. اگر این را باور کردیم، روابط ما با الله، اهل‌بیت (ع)، شیطان، ملائکه، دیگران، خودمان و دنیا کاملاً تنظیم می‌شوند.

وی ادامه داد: ما داریم با یک تصویر و باور دروغ و قلابی از خودمان زندگی می‌کنیم و حتی به دین‌مان هم رنگ حیوانی می‌زنیم و به خود می‌گوئیم ما یک خانم و آقای مسلمان هستیم که یک سری وظایف دینی داریم. یعنی در دینداری و همه ارتباطاتمان، اصالت را به زنانگی و مردانگی‌مان می‌دهیم و بعد به‌عنوان یک زن یا یک مرد، نماز هم می‌خوانیم، به زیارت کعبه هم می‌رویم، به هیئت هم می‌رویم، به کربلا و اربعین هم می‌رویم، اما به‌عنوان یک زن و مرد می‌رویم و، چون این گونه است و آن منِ حقیقی را اصلاً با خودمان نمی‌بریم و با اصل و حقیقت و معشوق خود رو در رو نمی‌شویم، انس و عشق و قدرت ایجاد نمی‌کند. رابطه با هم جور در نمی‌آید و سازگاری ندارد.

وی ادامه داد: پس باید حتماً این معرفت را نسبت به خودمان پیدا کنیم. آقا امام رضا (ع) فرمود: «اگر معرفت نداشته باشید، نمی‌توانید تعقل کنید.» ممکن است با تفکر به علم، دانش و پیشرفت برسید، اما عقلانیت ندارید. عقلانیت یعنی برخورد درست با هر چیزی. درست عمل کردن به باید‌ها و نبایدها. افراد عقل خودشان را از دست می‌دهند. ممکن است عالم و دانشمند باشند، اما عاقل نیستند. چون شخصیت عاقل در قرآن و روایات، شخصیت بسیار برجسته‌ای است. او شخصیتی است ابدیت‌گرا و غیب‌گرا. امام علی (ع) فرمود: «مَن عَمَّر دارَ إقامتِهِ فهُوَ العاقل: کسی که شب و روز مشغول ساختن جاودانگی خود است، عاقل است.»

حجت الاسلام شجاعی گفت: ما وقتی در جنین دنیا هستیم، باید مثل جنینی که در رحم مادر حرکت می‌کند و منتظر متولد شدن است، باشیم. ما شش نوع تولد داریم. بعضی جنین‌ها ناقص، بعضی‌ها معلول، بعضی‌ها بیمار و بعضی‌ها ضعیف هستند؛ اما دو نوع از جنین‌ها یا تولد سالم دارند یا تولد سالم قوی. این‌ها تمام مدت ضمن اینکه به شرایط رحمی خود احترام می‌گذارند و در آنجا زندگی‌شان را اداره می‌کنند، اما دائماً برای زیست در دنیا تلاش می‌کنند. یعنی دارند این طرف را می‌سازند.

وی تصریح کرد: به همین دلیل وقتی نوبتشان می‌رسد که وفات کنند، آماده‌اند. ما از مرحله جنینی وفات می‌کنیم و به دنیا می‌آئیم و دنیا تولد ماست. یعنی از رحم وفات و به دنیا تولد پیدا می‌کنیم. پس از مدتی از دنیا وفات می‌کنیم و به ملکوت یا برزخ متولد می‌شویم. داستان به همین شکل مرحله به مرحله است. حضرت علی (ع) می‌فرماید کسی که دارد جاودانگی خود را می‌سازد، عاقل است. کس دیگری ممکن است عالم باشد، ولی اصلاً برای آن طرف آمادگی کسب نکند. 

حجت الاسلام شجاعی گفت: من الان به شما بگویم که قرار است مدیران اینجا فردا ما را به اردو ببرند. اولین سئوال شما این است که به کجا؟ کاملاً طبیعی است که انسان اولین سئوالی که می‌پرسد این است که می‌خواهم به کجا بروم؟ برای همین هم پیامبر(ص) فرمودند: «إنَّ اللّه َ تبارکَ و تعالى یُبغِضُ کلَّ عالِمٍ بالدُّنیا جاهلٍ بالآخِرَةِ: خداوند متنفر است از کسی که عالم به دنیا، اما جاهل به ابدیت و آخرت است» نمی‌داند قرار است به کجا برود و اصلاً برای رفتن به برزخ آماده نیست. هیچ چیزی را برای آنجا آماده نکرده است. برای قیامت و ۵۰ سئوالی که قرار است از او بپرسند، آماده نیست. اصلاً نمی‌داند آن سئوالات چه هستند که بخواهد خود را آماده کند. علاقه‌ای هم ندارد که بداند، چون خودش را یک خانم و آقا می‌داند و می‌گوید وظیفه من این است که بدانم الان شوهرم کجاست و چه می‌کند؟ زنم کجاست؟ خانه‌داری و بچه‌داری‌ام را چه کنم؟ مسافرتم را چه کنم؟ کجا درس بخوانم؟ چه بخوانم؟ آن قدر که برای کنکور و دانشگاه و ارشد و دکترا و دانستن چیزهائی که به دردش هم نمی‌خورند، وقت می‌گذارد و آن قدری که به نتیجه فوتبال و بورس و مسکن و این چیز‌ها علاقه دارد، هیچ علاقه‌ای ندارد که بداند در ابدیت از او چه سئوالاتی را می‌پرسند. هیچ علاقه‌ای ندارد که بداند شب اول قبر قرار است از او چه سئوالاتی را بپرسند و این سئوالات چگونه‌اند؟ چرا؟ چون واقعاً خودش را نمی‌شناسد و با خودش انسی ندارد و با خودش قهر است و عاشق خودش نیست. نه خود را می‌شناسد، نه اصلاً عاشق خودش است. از خودش متنفر و بیزار است و هر وقت هم که می‌خواهی به یادش بیاوری که کیست، خود را به نشنیدن می‌زند و می‌خواهد از کسانی یا چیزهائی که به او یادآوری می‌کنند که تو چه کسی هستی، فرار کند. دوست ندارد بداند چه کسی است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین ما تا این را نفهمیم دائماً اشتباه می‌کنیم. در دینداری‌مان هم اشتباه می‌کنیم. به فرمایش حضرت علی (ع): «چه بسیار عبادت‌کننده‌ای که دین ندارد.