ثبت دورترین سیاه‌چاله کلان‌جرم توسط تلسکوپ «جیمزوب»

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، دانشمندان از طریق تلسکوپ فضایی جیمز وب توانستند اجرام آسمانی را که قادر به دستیابی به آن‌ها نبودند، کشف کنند، مانند کهکشان‌های باستانی که از نظر تئوری نباید وجود داشته باشند. اکنون، به‌عنوان بخشی از تحقیق «علم انتشار زودهنگام تکامل کیهانی، سیرس» (CEERS, Cosmic Evolution Early Release Science) پژوهشگران دوردست‌ترین سیاه‌چاله‌ پرجرم فعالی را که تا به امروز دیده‌ایم، کشف کرده‌اند.

به لطف تصاویر مادون‌قرمز نزدیک و میانه‌ای که جیمز وب گرفته است، محققان توانستند سیاه‌چاله‌ای عظیم را در کهکشانی که «سیرس ۱۰۱۹» (CEERS ۱۰۱۹) نامیده‌اند پیدا کنند. این سیاه‌چاله بسیار کوچک‌تر از سایر سیاه‌چاله‌های باستانی است که قبلاً کشف‌ شده بودند .

آن‌ها همچنین تشخیص دادند که این سیاه‌چاله ۵۷۰ میلیون سال پس از «بیگ بنگ» وجود داشته است و جرم آن حدود ۹ میلیون جرم خورشیدی (یکای استاندارد برای اندازه‌گیری جرم در اخترشناسی) است. این سیاه‌چاله با جرم ۹ میلیون جرم خورشیدی بسیار کوچک‌تر از سایر سیاه‌چاله‌های پرجرم فعالی است که قبلاً کشف‌شده بود. جرم این اجرام آسمانی معمولاً بیش از ۱ میلیارد برابر جرم خورشید هستند که باعث می‌شود بسیار روشن‌تر باشند و تشخیص آن‌ها آسان‌تر است. سیاه‌چاله «سیرس ۱۰۱۹» (CEERS ۱۰۱۹) بیشتر شبیه سیاه‌چاله مرکزی کهکشان است که جرم آن حدود ۴.۶ میلیون برابر جرم خورشید است.

طبق گفته ناسا دانشمندان مدت‌هاست می‌دانستند که سیاه‌چاله‌های کوچک‌تر باید قبلاً در جهان وجود داشته باشند؛ اما زمانی که جیمز وب عملیاتی شد، توانستند حضور آن‌ها را تأیید کنند. درواقع، گروه بررسی «سیرس» (CEERS) دو سیاه‌چاله باستانی، اما کوچک دیگر را نیز از طریق داده‌های خود پیدا کردند. سیاه‌چاله «سیرس ۷۴۶» (CEERS ۷۴۶) یک میلیارد سال پس از «بیگ بنگ» وجود داشته است، درحالی‌که سیاه‌چاله «سیرس 2782» (CEERS 2782) از ۱.۱ میلیارد سال پس‌ازاین رویداد وجود داشته است.

ستاره شناسان همچنین در حال بررسی سایر سیاه‌چاله‌های دورتر هستند که با استفاده از داده‌های جیمزوب اکنون پیداشده‌اند، بنابراین «سیرس ۱۰۱۹» (CEERS ۱۰۱۹) ممکن است هر چه زودتر جایگاه خود را از دست بدهد. ستاره‌شناسان همچنین در حال بررسی سایر سیاه‌چاله‌های دورتر هستند که با استفاده از داده‌های جیمز وب اکنون پیداشده‌اند؛ بنابراین این سیاه‌چاله ممکن است هر چه زود جایگاه خود را از دست بدهد.

استیون فینکلشتاین (Steven Finkelstein)، سرپرست گروه «سیرس» از دانشگاه تگزاس در آستین (University of Texas at Austin) گفت: «تاکنون، تحقیقات در مورد اجرام در جهان اولیه عمدتاً نظری بود. با وب، نه‌تنها می‌توانیم سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌ها را در فواصل بسیار زیاد ببینیم، بلکه اکنون می‌توانیم شروع به اندازه‌گیری دقیق آن‌ها کنیم. این نشان‌دهنده قدرت فوق‌العاده این تلسکوپ است».

دانشمندان هنوز توضیح این‌که چگونه این سیاه‌چاله خیلی زود پس از شروع جهان شکل گرفت را دشوار می‌دانند. اما در آینده، داده‌های وب می‌تواند اطلاعات لازم را به آن‌ها بدهد تا بتوانند بفهمند سیاه‌چاله‌های اولیه چگونه شکل گرفتند.