نوشتن با کمک هوش مصنوعی نظر و عقاید شما را عوض می‌کند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، یک تحقیق نشان می دهد که دستیارهای کمکی نوشتن و نگارش وابسته به هوش مصنوعی که به صورت خودکار جملات را کامل می کنند یا «پاسخ های هوشمندانه» می دهند نه تنها کلمات را در دهان افراد قرار می دهند، بلکه ایده هایی را نیز در ذهنشان می کارند.

موریش جاکی، دانشجوی دکتری رشته علوم اطلاعات از بیش از 1500 شرکت کننده در یک نظرسنجی خواسته که یک پاراگراف در جواب به این سوال بنویسند: «آیا شبکه‌های اجتماعی برای جامعه خوب هستند؟» افرادی که از دستیار نگارش هوش مصنوعیای استفاده می کردند که موافق یا مخالف شبکه های اجتماعی بود دو برابر بیشتر از دیگران پارگرافی در موافقت با این دستیار نوشتند.این تحقیق نشان می دهد که سوگیری های صورت گرفته نسبت به ابزارهای نگارش هوش مصنوعی-چه عمدی و چه غیرعمدی- می توانند پس لرزه هایی برای فرهنگ و سیاست داشته باشند.

محققی به نام مور نامان می گوید: «ما با عجله داریم این مدل های هوش مصنوعی را در تمام عرصه های زندگی اجرا می کنیم، اما باید به درک بهتری از کاربردهای آنها برسیم. غیر از افزایش بهره وری و کارایی و خلاقیت، ممکن است پیامدهای دیگری برای افراد و برای جامعه ما وجود داشته باشد، مواردی مانند تغییر زبان و عقاید.»

در حالی که برخی به این موضوع پرداخته اند که چگونه مدل های زبانی بزرگ مانند ChatGPT می توانند آگهی های ترغیب کننده یا پیام های سیاسی خلق کنند، اما این تحقیق، اولین تحقیقی است که نشان می دهد فرایند نوشتن با ابزار تقویت شده توسط هوش مصنوعی می تواند نظرات و عقاید افراد را تغییر دهد.برای پی بردن به این که چگونه افراد با دستیارهای نگارش هوش مصنوعی تعامل می کنند، جاکی از یک مدل زبانی بزرگ که درباره شبکه های اجتماعی هم دارای نظرات مثبت و هم نظرات منفی بود استفاده کرد.

شرکت‌کنندگان پاراگراف‌های خود را-یا به تنهایی یا با یکی از دستیارهای هوش مصنوعی-روی پلتفرمی که او به تقلید از یک وبسایت شبکه اجتماعی ساخته بود نوشتند.

این پلتفرم داده ها را از افراد وقتی که تایپ می کردند دریافت می کرد و این نشان می داد که آیا افراد جواب هایی که هوش مصنوعی به آنها می داد را قبول می کردند یا نه و این که چقدر نوشتن یک پاراگراف طول می کشید.افرادی که از دستیار نگارش هوش مصنوعی استفاده کردند جملات بیشتری درباره خوب بودن شبکه های اجتماعی نوشتند، در حالی که شرکت کننده های دیگر جملات کمتری نوشتند.