داروهای افسردگی احتمال خودکشی را افزایش می‌دهد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد، دارو‌های قوی که برای درمان افسردگی تجویز می‌شود به میزان قابل توجهی احتمال اقدام به خودکشی را افزایش می‌دهد.  

پژوهشگران دانشگاه شرق لندن حدود 8 هزار تحقیق را که طی دو دهه گذشته انجام شده بود، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند دارو‌های ضد افسردگی می‌توانند خطر خودکشی را افزایش دهند. تقریباً نیمی از افراد این پرونده‌ها به طور  قطعی گزینه خودکشی بودند و براساس یافته‌ها دارو‌های قوی افسردگی نتایج اثربخشی انتظار می‌رود را به دنبال نداشته است.

به گفته کارشناسان، دارو‌های قدرتمندی که میلیون‌ها نفر مصرف می‌کنند حتی می‌تواند وسیله مرگ در میان بیمارانی باشد که با اختلال روانی مبارزه می‌کنند.

 جان رید، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید از هر هشت مرگ، یک مورد به دلیل مصرف بیش از حد دارو‌های ضدافسردگی است که نشان می‌دهد می‌توانند مکانیسمی برای خودکشی ایجاد کنند.

روانپزشکان یادآوری کردند، این یافته‌ها می‌تواند برای تثبیت این نگرانی که درمان‌های افسردگی «ممکن است تأثیر مورد نظر خود را بر نتایج خودکشی نداشته باشد» به کارگرفته شود اگرچه اتکای روزافزون جامعه به دارو‌هایی مانند پروزاک را نیز زیر سوال برد.

رید و همکارانش گزارش‌های رسانه‌ای از ۷۸۲۹ بازپرسی پزشکی قانونی را در انگلیس و ولز بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۰ تجزیه و تحلیل کردند که در حکم رسمی هر مرگ دارو‌های ضد افسردگی ذکر شده است. این گزارش‌ها از وب سایت AntiDepAware که برای نظارت بر مرگ و میر ناشی از این دارو‌ها ایجاد شده است گرفته شد.

وب سایت مذکور در سال 2009 و توسط یک پدر ناشناس راه‌اندازی شد که پسرش را چند روز پس از اینکه برای او داروی سیتالوپرام SSRI تجویز شد تا اختلال خوابش درمان شود به دلیل خودکشی از دست داد.  

نتایجی که این هفته در مجله Ethical Human Psychology and Psychiatry منتشر خواهد شد، نشان می‌دهد که حدود سه هزار نفر با حلق‌آویز کردن به زندگی خود پایان داده‌اند. حدود ۲ هزار و ۵۰۰ نفر هم بر اثراوردوز مصرف جان باختند که تقریبا یک هزار مورد آن مربوط به دارو‌های افسردگی می‌شود.  

۵۵۲ مورد خودکشی به دلیل برخورد با قطار، کامیون، اتوبوس یا وسیله نقلیه دیگر و ۹۷۹ مورد نیز به دلیل پریدن، سقوط، غرق شدن، برق گرفتگی یا تیراندازی یا خودسوزی بوده است. پزشکی قانونی در ۳۵۴۳ مورد به حکم قطعی «خودکشی» رسید.

در این مطالعه آمده است: «اگر پیشگیری از خودکشی دلیل اصلی تجویز دارو‌های ضد افسردگی است، این مجموعه داده شامل چندین هزار نفر می‌شود که دارو‌ها به وضوح برایشان مؤثر نبوده‌اند».

محققان گفتند که این مجموعه داده عمدتاً به آرشیو روزنامه‌های محلی متکی است، بنابراین ناقص است - به این معنی که در واقع تعداد کل مرگ و میر‌های مربوط به دارو‌های ضد افسردگی را دست کم می‌گیرد. آن‌ها خاطرنشان کردند که مشخص نیست چه تعداد مرگ و میر ناشی از مشکلات اساسی است که دارو‌های ضد افسردگی برای آن‌ها تجویز شده است و چه تعداد از دارو‌های ضد افسردگی در آن‌ها نقش داشته است.

موسسه خیریه سلامت روان مایند خاطرنشان می‌کند، دارو‌های ضد افسردگی می‌توانند خلق و خو را بهبود بخشند و به افراد کمک می‌کنند تا کار‌هایی را انجام دهند که در هنگام افسردگی امکان پذیر نیست، اما می‌توان نتیجه گرفت که دارو‌ها به اندازه کافی نتوانستند افسردگی را از بین ببرند و از مرگ نزدیک به هشت هزار نفر جلوگیری کنند.

مارک هوروویتز، محقق بالینی روانپزشکی در بنیاد «NHS North East London» گفت: موضوع نگران‌کننده دارو‌های SSRI‌ها هستند که به عنوان گزینه ایمن‌تر از سایر اشکال دارو‌های ضد افسردگی به بازار عرضه می‌شوند. مهارکننده‌های انتخابی بازگشت مجدد سروتونین (SSRI‌ها) متداول‌­ترین دارو‌های ضد افسردگی هستند که تصور می‌شود در درمان این اختلال مؤثر هستند و نسبت به سایر دارو‌های افسردگی عوارض جانبی کمتری دارند. SSRI‌ها بازگرداندن یا جذب سروتونین در مغز را مسدود می‌کنند به همین دلیل، پیام‌های دریافت شده و پیام رسانی به سلول‌های مغزی آسان­تر شده و خلق فرد بهتر می‌شود.

نویسنده اصلی این مقاله خاطرنشان کرد، از آنجایی که این مطالعه تشخیص اینکه آیا این دارو‌ها با ایجاد شرایط زمینه‌ای منجر به خودکشی شده‌اند را دشوار می‌کند، ما نیاز فوری به مطالعات طولانی‌مدت و تصادفی داریم که به بررسی تأثیر دارو‌های ضدافسردگی بر خودکشی بپردازند تا بتاون به مردم کمک کرد.

براساس آمار‌های موجود، از هر شش نفر در انگلیس یک نفر (۸.۳۲ میلیون) در سال ۲۰۲۱/۲۰۲۲ دارو‌های ضد افسردگی مصرف کرده است که نسبت به یک سال قبل ۵.۷ درصد افزایش داشته است. علیرغم نگرانی فزاینده کارشناسان در مورد اثربخشی دارو‌ها در درمان افسردگی، تجویز آن‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

ماریون براون، روان‌درمانگر، می‌گوید: «هرگاه خبر خودکشی را می‌شنوید، تعجب می‌کنید که آیا ارتباطی با این دارو‌های تجویز شده وجود دارد یا خیر و اغلب، با گذشت زمان، گزارش‌ها تایید می‌کنند که احتمالا بین این دو رابطه‌ای وجود داشته است. یکی از اثرات دارو‌های ضد افسردگی این است که افراد درگیر را متقاعد می‌کند قادر به فکر کردن به هیچ چیز جز پایان دادن به زندگی خود نیستند».

مطالعه تیم پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن در سال ۲۰۲۱ نشان داد، شواهد استفاده از دارو‌های ضد افسردگی بر اساس کارآزمایی‌های کوتاهی است که تأثیر قابل‌توجهی نشان ندادند.

تیم  تحقیقاتی به این نتیجه رسید که «ابهام قابل‌توجهی درباره فواید» آن‌ها وجود دارد و اگرچه دارو‌ها ممکن است برای افسردگی شدید مؤثر باشند، اما «مضرات آن ممکن است برای دیگران بیشتر از جوانب مثبت باشد». کالج سلطنتی روانپزشکان نیز یادآوری کرد، این ایده اولیه که دارو‌های ضد افسردگی «عدم تعادل شیمیایی در مغز را تصحیح می‌کنند» یک ساده‌سازی بیش از حد است. اما این نظریه هنوز در دانشکده‌های پزشکی و در کتاب‌های درسی روانپزشکی تدریس می‌شود.

دارو‌های ضد افسردگی همچنین می‌توانند باعث ایجاد طیف وسیعی از عوارض جانبی از جمله خشکی دهان، حالت تهوع، سردرد و مشکلات رابطه جنسی شوند.

ناظر بر سیستم سلامت انگلیس در ماه‌های اخیر مجموعه‌ای از برنامه‌ها و دوره‌های مبتنی بر وب را با هدف مقابله با افسردگی تأیید کرده و امید است که ارائه خدمات آنلاین باعث تسریع دسترسی به درمان و همچنین کاهش اتکای بیش از حد به درمان‌های دارویی شود.