قطعی برق بلای جان تولید در شهرک‌های صنعتی

احمد نعمت اللهی، فعال صنعت نساجی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا در پاسخ به اینکه اثر قطع برق بر واحد‌های صنعتی و تولیدی را چطور ارزیابی می‌کنید، توضیح داد: از آنجایی که اولویت تامین برق برای کشور، متوجه بخش خانگی است، در نیمه نخست سال به ویژه در تابستان، شاهد قطعی برق‌های برنامه ریزی شده یا نشده هستیم. این قطعی برق در واحد‌های صنعتی عمدتا متوجه شهرک‌های صنعتی است چرا که باقی واحد‌هایی که خارج از شهرک‌های صنعتی هستند، منشا برق شان از بخش خانگی تامین می‌شود، بنابراین در زمان قطع برق واحد‌های صنعتی، برق آن‌ها قطع نمی‌شود.

وی ادامه داد: هر واحد صنعتی یا تولیدی تعهداتی دارد که شامل بازار هدف یا صادراتی (بخش مصرف کنندگان)، بخش دولتی و نیرو انسانی آن واحد، می‌شود. هر یک از این تعهدات هزینه‌هایی را بر دوش صاحب آن صنعت قرار می‌دهد که موظف به تامین پایدار آن است. این درحالی است که با قطع برق، این فرآیند انجام تعهدات با مشکل رو به رو شده و حتی در بسیاری از مواقع متوقف می‌شود و این یعنی آسیب و خسارت جدی به واحد صنعتی یا تولیدی.

نعمت اللهی با اشاره به اینکه میزان مصرف برق در واحد‌های فولادی بسیار بالا است، افزود: سال گذشته برق واحد‌های فولاد حدود ۲ ماه کامل قطع بود. این امر موجب شد به دلیل کاهش عرضه فولاد، قیمت آن رشد ۲ برابری را تجربه کند. از آنجایی که صنایع فلزی دیگر مانند آهن نیز از نرخ فولاد متاثر می‌شوند، نرخ آهن و بسیاری دیگر از صنایع فلزی رشد چشمگیری داشت.

دود افزایش هزینه های تولید در چشم مصرف کننده

این فعال صنعت نساجی با بیان اینکه افزایش هزینه‌های تولید موجب افزایش قیمت تمام شده محصول نهایی می‌شود، اظهار داشت: در نتیجه چنین روند معیوبی، مصرف کننده نهایی مجبور به پرداخت هزینه بیشتری برای کالا می‌شود که بی شک نارضایتی وی را در پی دارد.

به گفته وی که در یکی از شهرک‌های صنعتی استان تهران فعالیت می‌کند، این واحد نساجی برای حل نیاز خود به برق در روز‌های گرم سال اقدام به خرید ژنراتور کرده است. چرا که قطعی‌های پراکنده یا منظم، آسیب جدی به نظم تولید این واحد صنعتی وارد کرده است.

بر سر دو راهی ژنراتور یا نیروگاه برق

نعمت اللهی در پاسخ به اینکه احداث نیروگاه‌های کوچک مقیاس با سرمایه گذاری واحد‌های صنعتی چه میزان اقتصاد توجیه پذیری دارد، گفت: نیاز هر واحد صنعتی و تولیدی به برق متفاوت است؛ برخی از واحد‌ها مانند واحد‌های نساجی و ... نیازشان به برق با کمک ژنراتور برطرف می‌شود، اما برخی دیگر مانند واحد‌های ریخته گری، صنایع غذایی که یخچال‌های صنعتی استفاده می‌کنند و ... نیاز به ژنراتور‌های بسیار بزرگ دارند که هزینه بر است و عملا توجیه اقتصادی برای آن واحد صنعتی یا تولیدی ندارد. از طرحی احداث واحد‌های نیروگاه کوچک مقیاس نیز نیازمند سرمایه گذاری کلان است که ممکن است در بسیاری از موارد، واحد‌های شهرک صنعتی برای چنین سرمایه گذاری هم نظر نباشند.

این فعال صنعت نساجی تصریح کرد: در واحد‌های صنایع غذایی مانند واحد‌های لبنی که محصول شان وابستگی قابل توجهی به تجهیزات سرمایشی صنعتی دارد، قطع برق می‌تواند موجب فساد محصول و خسارت سنگینی شود. واحد‌هایی که از کوره‌های بزرگ صنعتی استفاده می‌کنند نیز به همین ترتیب متضرر می‌شوند چرا که زمانی که مواد در کوره در حال ذوب است، با قطع برق، این مواد داخل کوره مانده و حتی در برخی موارد عملا کارایی کوره را از بین می‌برد و خسارت سنگینی به واحد صنعتی وارد می‌کند تا حدی که احتمال تعطیلی واحد را به دنبال دارد.