سطوح استانداردی مرکز داده

به گزارش گروه بازار خبرگزاری علم و فناوری آنا، در سال‌های اخیر نظر به نقش کلیدی مراکز داده در دسترسی به دنیای دیجیتال و همچنین لزوم افزایش بهره‌وری انرژی آن‌ها، آشنایی با استانداردهای مراکز داده و تطبیق آن‌ها، اهمیتی دوچندان پیدا کرده است.

با افزایش تقاضا برای خدمات مرکز داده نیاز به بهره‌وری افزایش یافته است. به همین دلیل به کارگیری استاندارد برای اندازه‌گیری و رتبه‌بندی مراکز داده در حال تبدیل شدن به امری ضروری است.

در ادامه استانداردهای بین‌المللی رایج مرکز داده که در حال حاضر به طور گسترده استفاده می‌شوند، معرفی خواهند شد:

استاندارد موسسه Uptime

موسسه Uptime یک سازمان غیرانتفاعی است که برای کیفیت‌سنجی مراکز داده تاسیس شد و اولین گروهی بود که قابلیت اطمینان یک مرکز داده را ارزیابی و مقایسه کرد. این استاندارد در طول مراحل طراحی مرکز داده، ساخت و راه‌اندازی آن، رویکردی مبتنی بر عملکرد برای تعیین سطح تسهیلات از نظر قابلیت اطمینان ایجاد می‌کند.

استانداردهای ISO برای مراکز داده

از استاندارد بین‌المللی ISO نیز می‌توان در ساخت و نگهداری مراکز داده استفاده کرد. با این حال همه بخش‌های مرکز داده، از جمله مدیریت مالی، برنامه‌ریزی چرخه عمر تجهیزات و بسیاری موارد دیگر تحت پوشش ISO نیستند که این موضوع نقطه ضعف مهمی در به‌کارگیری این استاندارد به شمار می‌آید. از طرفی دیگر از آنجایی که استانداردهای ISO بسیار گسترده هستند، مالک و اپراتور مرکز داده نیاز به انجام اقدامات زیادی دارند تا آن‌ها را عملی کنند.

استاندارد TIA 942-A

استاندارد TIA 942-A استانداردی متعلق به زیرساخت مخابراتی مرکز داده است که از استاندارد مؤسسه Uptime الگو گرفته است. استاندارد TIA شامل الزاماتی است که رتبه‌بندی سیستم‌های مخابراتی، معماری، الکتریکی و مکانیکی را امکان‌پذیر می‌کند.

استاندارد ANSI/BICSI 002

این استاندارد امریکایی، حوزه‌های اصلی برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و راه‌اندازی MEP و همچنین حفاظت در برابر آتش و نگهداری را پوشش می‌دهد.

استاندارد EN 50600

سری EN 50600 مجموعه‌ای بین‌المللی از استانداردهای مرکز داده است که بیشتر به طور خاص برای انطباق با قوانین اروپا طراحی شده است. استانداردهای Uptime، TIA و BICSI همگی در زمینه‌های این استاندارد منعکس شده‌اند.

سطح‌بندی استانداردهای مراکز داده

سطوح استاندارد مرکز داده مفهومی است که نخستین بار توسطUptime  با سطح‌بندی Tier برای توصیف دسترس‌پذیری و افزونگی منابع زیرساخت در یک مرکز داده مطرح شده است. سیستم سطح‌بندی Tier در اواسط دهه 1990 به وجود آمد و انتخاب طراحی و ساخت مرکز داده، چه عمومی و چه خصوصی، را از لحاظ دسترس‌پذیری بسیار آسان‌تر کرد.

در استاندارد Uptime چهار سطح وجود دارد که با اعداد رومی از Tier I - ابتدایی ترین طراحی مرکز داده مطابق با الزامات اصلی موسسه - تا Tier IV - پایدارترین طراحی مرکز داده رتبه بندی شده‌اند. توجه داشته باشید که در این نامگذاری، فقط حروف رومی به صورت رسمی مجاز است. در مورد هر مرکز داده ای که خود را با اعداد لاتین تبلیغ می‌کند - برای مثال Tier 3 - باید دقت شود زیرا ممکن است توسط موسسه Uptime تایید نشده باشد.

چند سال پس از موسسه Uptime، استانداردی تحت عنوان TIA 942 توسط انجمن صنعت مخابرات معرفی شد که عمدتاً بر روی کابل‌کشی و مفاهیم افزونگی شبکه و قابلیت اطمینان تمرکز دارد. این استاندارد از سیستم سطح‌بندی Rated استفاده می‌کند که مراکز داده را به چهار سطح Rated 1-4 سطح ‌بندی می‌کند.

استاندارد BICSI 002 مراکز داده را به سطوحی پنجگانه تحت عنوان Class از F0 تا F5 تقسیم‌بندی می‌کند؛ استاندارد اروپایی EN50600 از سطح‌بندی Class 1 تا Class 4 و استاندارد بین‌المللی ISO از سطح‌بندی Level 1 تا Level 4 استفاده می‌کند.