صادرات گاز به اروپا آورده اقتصادی - سیاسی برای ایران دارد؟

امین نوربخش، پژوهشگر ارشد گروه انرژی اندیشکده سیاست گذاری امیرکبیر در گفتگو با خبرنگار آنا با تاکید بر اینکه با توجه به قیمت بلندمدت گاز در اروپا و هزینه بیشتر انتقال گاز به اروپا در مقایسه با کشور‌های منطقه، از منظر اقتصادی صادرات گاز به اروپا از جذابیت کمی برخوردار است، گفت: از آنجایی که در اروپا قیمت گاز تابعی از قیمت نفت است، در قیمت ۵۰ دلاری برای نفت، سود این صادرات نزدیک به صفر است.

وی ادامه داد: صادرات گاز به کشور‌های منطقه، که دارای قیمت‌های مشابه اروپا هستند، به علت نزدیک‌تر بودن به ایران، هزینه انتقال پایین‌تر و در نتیجه سود بیشتری دارد. از منظر سیاسی نیز، با توجه به این که کشور‌های موثر اروپایی در فضای سیاسی، حاضر به عقد قرارداد‌های بلندمدت و بزرگ با ایران نیستند، صادرات به اروپا از لحاظ سیاسی برای کشور آورده قابل‌توجهی ندارد.

نوربخش با اشاره به اینکه در مقابل، صادرات گاز به کشور‌های منطقه (همسایگان ایران) به علت وجود توان تامین بخش بزرگی از سهم واردات این کشورها، امکان ایجاد وابستگی متقابل را در روابط با این کشور‌ها فراهم می‌کند، اظهار داشت: راهبرد تجارت گاز منطقه‌ای با تفکیک بازار گاز روسیه و ایران، امکان توافق بین دو کشور برای ورود نکردن به بازار یکدیگر را افزایش می‌دهد و از کاهش قیمت ناشی از رقابت جلوگیری می‌کند.

به گفته این کارشناس ارشد حوزه انرژی، ارزیابی اقتصادی و سیاسی گزینه صادرات گاز ایران به اروپا نشان می‌دهد این گزینه، هم به صورت مطلق و هم در مقایسه با گزینه صادرات گاز به منطقه، در مجموع مزیت چندانی برای کشور ندارد و نباید به عنوان یک راهبرد بلندمدت پیگیری شود.

وی افزود: به صورت کوتاه‌مدت و با رویکرد انتفاع اقتصادی، استفاده از فرصت افزایش قیمت گاز در اروپا توصیه می‌شود. این کار می‌تواند از روش‌های کم‌هزینه و زودبازده‌تری مانند استفاده از ظرفیت خالی خط لوله‌های موجود به ترکیه و ارمنستان یا استفاده از کشتی‌های مایع‌سازی شناور انجام شود.