نقشه‌برداری داخل اهرام با اشعه‌های کیهانی

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceAlert، اهرام مصر یکی از شگفت‌انگیزترین‌های علم باستان‌شناسی به شمار می‌رود که سال‌هاست دانشمندان از شناخت آن بازمانده‌اند. تاکنون کتاب‌ها و فیلم‌های زیادی درباره این سازه‌های عجیب نوشته و ساخته شده که بیشتر آنها زاییده تخیل نویسنده و کارگردان بوده است.

محققان همیشه به دنبال شناخت ناشناخته‌های اهرام بوده‌اند اما علاوه بر زمان‌بر بودن این کار، احتمال آسیب واردشدن به آنها بر اثر اکتشافات وجود داشت و همین خطر تا حدودی دست محققان را از تحقیق بیشتر درباره اهرام می‌بست.

محققان همیشه به دنبال راهی بودند که بدون این محدودیت‌ها و بدون وارد شدن به داخل اهرام بتواند شناختی از داخل آنها به دست آورند. آنها به‌تازگی راه تازه‌ای برای حل این مشکل یافته‌اند و برای اولین بار موفق شدند با استفاده از اشعه‌های کیهانی و اسکن گرفتن از داخل، نقشه‌ای از داخل اهرام تهیه کنند که به شناخت آنها کمک زیادی می‌کند.

محققان دانشگاه «کایرو» با کار روی پروژه اسکن اهرام، با کمک ذرات کیهانی موسوم به «موآن» توانستند نقشه کاملی از داخل اهرام به دست آورند. این ذرات کیهانی قدرت نفوذ عمیق به داخل بیشتر مواد را دارد و از آنجا که این ذرات به طور طبیعی از بالای اتمسفر به زمین می‌بارند، محققان برای استفاده از آن به ابزارها و دستگاه‌های کمی نیاز دارند.

این ذرات ابتدایی مانند اشعه‌های ایکس که از بدن عبور می‌کنند و اسکلت بدن را نمایان می‌کنند، از اشیاء مختلف عبور می‌کنند. وزن آنها حدود 200 برابر بیشتر از الکترون‌هاست و به آسانی می‌توانند از هر سازه‌ای، حتی صخره‌های بزرگ و ضخیم مانند کوه‌ها عبور کنند.

اولین اسکن تهیه‌شده توسط این گروه تحقیقاتی متعلق به 4500 سال پیش است که در 40 کیلومتری جنوب «کایرو» واقع شده است. محققان برای مشاهده داخل اهرام، می‌بایست صفحه‌ای از غشای امولسیون را داخل تالار پایینی هرم قرار می‌دادند تا از این طریق، «میون»ها از ساختار هرم جذب شود. محققان بعد از 40 روز، این صفحه‌ها را جمع‌آوری کردند.

میون (Muon)، ذره بنیادی‌ای با جرم ۲۰۷ برابر جرم الکترون است که به شکل باردار مثبت و منفی وجود دارد. در آغاز به صورت یک مزون رده‌بندی شده بود. چون اسپین این ذرات است، اکنون در دسته لپتون‌ها طبقه‌بندی می‌شوند.

این گروه تحقیقاتی پس از پایان تجزیه و تحلیل‌ها، نقشه کاملی از داخل هرم به دست آوردند. این اولین باری است که دانشمندان از «میون» برای نقشه‌برداری داخل اهرام استفاده کردند. در دهه‌ 1960 میلادی نیز دانشمندی به نام «لوئیس الوارز» از فناوری مشابهی برای مشاهده تالارهای پنهانی اهرام استفاده کرد. اما این فناوری حساسیت کافی برای نشان دادن جزئیات واقعی ساختار درونی اهرام نداشت.

مترجم: ندا اظهری