آغاز سال ۱۴۰۲ هجری خورشیدی

به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، سالی گذشت و سالی دگر از راه رسید. بهار، این رستاخیز بزرگ طبیعت با همه زیبایی‌هایش باز نرم‌نرمک قدم در جاده زمان گذاشته تا چرخش مداوم روزگار را به انسان یادآوری کند. شمیم روح‌نواز گل و گلپونه، شامه‌ها را می‌نوازد؛ درختان تن‌پوشی از سبزینه به تن کرده‌اند و توده‌های درهم فشرده برف کوهساران رمیده از زمهریر زمستان، قطره قطره تن به بستر جویبار‌ها می‌سپارند و حس خوب رها شدن را تجربه می‌کنند.

در بهار پر رمز و راز نفس می‌کشیم و با لطف حضرت دوست، نوروز دیگری را تجربه می‌کنیم. نوروز؛ این میراث باعظمت که با عبور از هزارتوی تاریخ همچون جواهری تراش‌خورده و صیقل‌یافته بر تارک جغرافیای ایران فرهنگی و تمدن شرقی می‌درخشد. رخدادی که با تارو پود ایرانیان تنیده شده تا در پرتو آن، بهار با حافظه جمعی و خاطرات مشترک مردمان این خطه از کره خاکی پیوند بخورد.

نوروز ۱۴۰۲ را در حالی آغاز می‌کنیم که بهار جان‌ها و رستاخیز طبیعت با بهار قرآن تلاقی پیدا کرده است؛ چه اقتران مبارکی و چه همنشینی فرخنده‌ای! هلال ماه رمضان در برج حَمل، نوای «حی علی خیرالعمل» را در ملکوت طنین‌انداز کرده؛ فروردین هزارنقش، سه‌روزگی خود را با حلول ماهی پر از نور و برکت جشن می‌گیرد. ماه مهمانی بندگان در سفره پر از نعمت خداوندی، ماه خودسازی و دگردوستی، ماه عشقبازی با پروردگار ورجوع به خویشتن خویش.

با زمزمه «یا مقلب القلوب واالابصار» نوروز باستانی و این تلاقی زیبای معنوی را به جشن نشسته ایم؛ در چنین محفل مفرحی،  بهروزی، تندرستی و شادی  همه ایرانیان را در سایه  الطاف الهی و عنایت ائمه اطهار (ع) آرزو داریم و در کنار آن یاد شهدا و درگذشتگان را نیز گرامی داشته و علو درجات  آنها را از پروردگار متعال خواهانیم.