خدمتی: نمی دانم چرا مسئولان به رشته تیراندازی توجهی نمی کنند

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، نجمه خدمتی سابقه حضور در دو دوره بازی‌های المپیک را در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ را دارد. نجمه خدمتی با کسب نشان طلای تیراندازی تفنگ بادی ده متر بانوان در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ در اینچئون کره جنوبی نخستین طلا آور ایران در این بازی‌ها لقب گرفت.

خبرنگار ورزشی آنا با خدمتی گفت و گوی جالبی را انجام داده که در زیر می خوانید:

آنا: چه توصیفی درباره سال 1401 داری؟

مسابقات مهمی داشتیم که تنها به چند رقابت اعزام شدیم. سطح آمادگی ما خیلی خوب بود اما به دلیل اینکه پس از المپیک بود و در کوران استراحت قرار داشتیم، نتوانستیم مانند الان سطح خودمان را به فرم ایده‌آل برسانیم. خداراشکر برای 1402 آماده هستیم تا با شروع مسابقات در بهترین فرم بدنی باشیم. مشکلات از ابتدا در این رشته وجود داشته و امیدوارم روز به روز کمتر شود.

آنا: آیا کودکان را به حضور در رشته تیراندازی تشویق می‌کنید؟

جوانان در هر رشته‌ای که کار انجام می‌دهند مطمئنا چیزی که دوست‌ دارند را می‌توانند در آن موفق شوند. همچنین در کنار آن اگر تلاش و پشتکار داشته باشند.

آنا: چه جمله‌ای درباره سالی که به نام خرگوش نامگذاری شده داری؟

امیدوارم همه مردم به مانند خرگوش که تند و چابک است به آرزوهای قشنگی که دارند برسند.

آنا: اگر بخواهی یک آرزو داشته باشی که در سال جدید به آن برسی چه آرزویی است؟

اینکه بتوانم در مسابقات به سهمیه المپیک برسم و در بازی‌های آسیایی هم برای کشورم به مدال برسم.

آنا: چه شد به تیراندازی آمدی؟

اول بیشتر به شکل تفریحی به این رشته نگاه می‌کردم اما بعد از مدال گرفتن در مسابقات استانی، داوران و مربیان مشهدی امید زیادی دادند که موفق می‌شوم و می‌گفتند "تو در مسابقه اولت عملکرد خیلی خوبی داشتی و تمرکز خیلی خوبی داری" و به من نوید دادند که به طور حتم در ادامه موفق می شوم. هر چه جلوتر رفتم به این رشته علاقه‌مندتر شدم. قبل از اینکه به تیراندازی گرایش پیدا کنم با مادرم به سالن‌ها می‌رفتم اما بعد از حرفه‌ای شدنم علاقه‌ام بیشتر شد و با شوق بیشتری تیراندازی را ادامه دادم. 

آنا: بیشتر از همه موفقیتت را مدیون چه کسی در تیراندازی هستی؟

در این راه مادرم کمک زیادی به من کرد. در خانه تمرین‌های ذهنی به من می‌داد و در باشگاه نیز تمرینات تکنیکی. همچنین اگر پدرم نبود در این راه موفق نمی‌شدم. اگر به این جایگاه رسیدم اول خدا بوده و بعد حمایت‌های پدرم که از لحاظ مالی و روحی خیلی کمکم کرده است. من دو برادر کوچکتر از خودم دارم که یکی پانزده ساله و دیگری هشت ساله است. هیچکدام از آن ها ورزش حرفه‌ای نمی‌کنند و بیشتر به درسشان توجه دارند.

آنا: الگویت در تیراندازی چه کسی است؟

از همان سال ۸۸ که تیراندازی را شروع کردم الگوی من الهه احمدی بود. عکس‌های او در بازی‌های آسیایی گوانگجو را دور تا دور دیوار اتاقم زده بودم و از همان ابتدا او را دوست‌ داشتم. حتی حالا که به نوعی با هم رقیب و رفیق هستیم از او الگوبرداری می‌کنم. هم به لحاظ اخلاقی و هم در تیراندازی چیز‌های زیادی به من یاد داد و به من کمک شایانی کرده و بین تیراندازان ایرانی الگوی من است.

آنا: درباره عدم بی توجهی مسئولان به رشته تیراندازی چه صحبتی داری؟

حتی تیم‌هایی که سهمیه نمی‌گیرند هم از ما امکانات بیشتری دارند و رشته‌های غیر المپیکی هم از ما شرایط بهتری دارند. نمی‌دانم چرا به ما توجهی نمی‌کنند. اگر شرایطمان مثل دیگر رشته‌ها باشد و مسئولان بین تمام رشته‌ها یکسان نگاه و مشکلات ما را حل کنند شرایط تغییر خواهد کرد. 

آنا: تا چه زمانی می‌خواهی در ورزش باشی؟

تا جایی که می‌توانم، می‌خواهم به ورزش ادامه بدهم. الان هم فکر می‌کنم با توجه به اینکه توانسته‌ام در مسابقات مهم پرچم ایران را بالا ببرم از دید مردم دارای جایگاه خوبی هستیم و باعث شده تا مردم حساب دیگری روی ما باز کنند.

آنا: فعالیت هم در شبکه‌های مجازی داری؟

بیشترین سرگرمی‌ام فعالیت در شبکه‌های مجازی است. همیشه هموطنان به من لطف داشته‌اند و پیام هایشان انگیزه مضاعفی برای ادامه راه می‌دهد. رسانه‌ها را هم تا حد زیادی چک می‌کنم.