پاداش ورزشکاران بحث ملی است نه پول استراماچونی! / بیکارم و خانه و ماشین هم ندارم
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، وزنه‌برداری یکی از سه ضلع مثلث مدال‌آوری کاروان ایران است؛ رشته ورزشی که سالیان سال است در تمامی مسابقات مختلف از آسیایی تا جهانی و المپیک بار ورزش ایران را به دوش کشیده و در صف اول مدال‌آوری بوده است، اما در چند سال اخیر وزنه‌برداری ایران حال و روز خوشی ندارد و سوءمدیریت این رشته مدال‌آور المپیکی را از پا درآورده است. البته در اواخر سال گذشته سجاد انوشیروانی که از اهالی رشته وزنه‌برداری است سکان هدایت این فدراسیون را برعهده گرفته تا وزنه‌برداری را به روز‌های اوج خود برساند. حضور او در کنار قهرمانان ایران این نوید را می‌دهند که وزنه‌برداری به روز‌های اوج خود می‌رسد.
یکی از این قهرمانان کشورمان رسول معتمدی وزنه‌برداری اصفهانی و آتیه‌دار ایران است که در سال گذشته خوش درخشید و توانست مدال‌های خوش‌رنگ طلا را به نام خود ثبت کند؛ هر چند که معتمدی با یک بدشانسی بزرگ دچار مصدومیت شد و رقابت‌های جهانی را از دست داد. با رسول معتمدی در مورد سالی که گذشت و سال شلوغ ورزش ایران به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
آنا: سال گذشته چطور گذشت و از عملکردت راضی هستی؟
سال ۱۴۰۱ با همه فراز و نشیب‌ها به پایان رسید. ابتدای سال گذشته با روند خیلی خوبی شروع کردم؛ در مسابقات بازی‌های کشور‌های اسلامی و رقابت‌های قهرمانی آسیا بحرین ۶ مدال طلا کسب کردم. ضمن اینکه رکورد دنیا را به صورت غیررسمی به نام خود ثبت کردم اما متأسفانه در ادامه راه با یک بدشانسی روبه‌رو شدم و به خاطر مصدومیت از مسابقات جهانی بزرگسالان بازماندم. البته این موضوع را به فال نیک گرفته‌ام و تلاش می‌کنم پرقدرت‌تر از قبل برگردم.
آنا: حسن ختام سال گذشته صدرنشینی شما در رنکینگ جهانی بود.
خدا را شکر این اتفاق برای دومین بار افتاد و در پایان سال میلادی توانسته‌ام در رنکینگ جهانی در جایگاه صدر جدول قرار بگیرم. این اتفاق نوید روز‌های خوب در سال آینده را به من داد و امیدوارم بتوانم در سال ۱۴۰۲ که مسابقات زیادی پیش رو داریم و اهمیت زیادی هم دارند نتایج خوبی کسب کنم.
آنا: سال ۱۴۰۲ به لحاظ تعدد مسابقه سال شلوغی است، از الان برنامه‌ریزی کردی در کدام مسابقه به میدان بروی؟
من همیشه گفتم هیچ وقت مسابقات را گلچین نمی‌کنم، تا جایی که در توانم باشد در مسابقات شرکت می‌کنم. سال آینده برای همه ورزشکاران سال خیلی شلوغی است؛ هم مسابقات بازی‌های آسیایی هانگژو و هم گزینشی المپیک پاریس را پیش رو داریم. طبق برنامه قرار است تا چند روز دیگر تمرینات خودم را شروع کنم. امیدوارم در مسابقات گزینشی بدون مصدومیت و حادثه شرکت کنم و به سهمیه المپیک برسم.
آنا: جدی‌ترین رقیبت در ایران چه کسی است؟
با همه وزنه‌برداران دوست و رقیب هستم. سهراب مرادی وزنه‌بردار باتجربه‌ای است که نه تنها من بلکه بیشتر وزنه‌بردران خیلی از او یاد گرفتند. دوستان دیگری هم مثل دهدار وزنه‌برداران دسته ۱۰۹ کیلوگرم مثل مهدی کرمی یا وزنه برداران دسته ۹۶ کیلوگرم همگی تلاش می‌کنند تا بهترین نتیجه را بگیرند.
آنا: در چند سال اخیر وزنه‌برداری افت کرد علت آن را چه چیزی می‌دانی؟
متأسفانه وزنه‌برداری با مشکلات مدیریتی زیادی روبه‌رو شد و همین موضوع باعث شد تا این رشته از شرایط ایده‌آل دور شود. البته در دوره‌ای که انوشیروانی سرپرست بود کار‌های خوبی انجام داد و خدا را شکر با رای مجمع به عنوان رئیس انتخاب شد. امیدوارم با تلاش‌های او و حمایت‌های خانواده وزنه‌برداری این رشته دوباره به روز‌های اوج خود برگردد.
آنا: اصلی‌ترین دغدغه و انتظار شما از مسئولان چیست؟
دغدغه همیشگی ورزشکاران این است که باید و شاید مورد حمایت قرار نمی‌گیرند و این موضوع شامل همه ورزشکاران می‌شود. متأسفانه آن طور که انتظار داریم ورزشکاران غیرفوتبالی دیده نمی‌شوند. من چند روز پیش مصاحبه‌ای از یکی از بازیکنان استقلال دیدم که گفته بود پرداخت پول استراماچونی بحث ملی است، اما من که چندین مدال آسیایی و جهانی در کارنامه خود دارم باید بگوییم پرداخت پول استراماچونی بحث ملی نیست، ورزشکارانی که قهرمان جهان و المپیک می‌شوند بحث ملی هستند، نه پول سرمربی خارجی که برای مدت کوتاهی به ایران آمده است!
آنا: البته دولت برای پرداخت پول استراماچونی چراغ سبز نشان داده.
واقعا نمی‌دانم چه بگویم. اما من از شخص آقای مخبر و مسئولان وزارت ورزش سوال می‌پرسم اگر پول آقای استراماچونی را پرداخت می‌کنند و یک بحث ملی است، چرا پاداش قهرمانان سال ۱۴۰۰ پرداخت نمی‌شود؟ یک سال و خرده‌ای از وعده پاداشی که قرار بود به ما بدهند گذشته، اما هنوز خبری نیست. در حالی که اکثر ورزشکاران منهای فوتبال نه شغل و نه خانه و ماشین دارند.
آنا: یعنی هنوز پاداش مسابقات آسیایی را دریافت نکردید؟
نه متأسفانه. اگر بحث استراماچونی تا به این اندازه برای مسئولان کشور مهم است؛ به این معنی است که قهرمانی ورزشکاران اصلا در اولویت مسئولان نیست. ما پرچم ایران را در میادین بین‌المللی بالا بردیم، اما هیچ پاداشی دریافت نکردیم. در حالی که پاداش ما یک دهم قرارداد استراماچونی هم نمی‌شود، اما متأسفانه در اولویت نیستیم. استراماچونی سرمربی تیم استقلال بود که در نهایت اگر با این تیم می‌ماند قهرمانی لیگ برتر را به دست می‌آورد؛ اما بحث ملی زمانی مطرح می‌شود که پای منافع کشورمان در میان باشد. یک ورزشکار وقتی پرچم ایران را به اهتزاز درمی‌آورد در واقع منافع ایران را بالا می‌برد.
آنا: با این شرایط شغل و درآمد خاصی داری؟
نه من بیکار هستم و به ارگان‌های زیادی هم درخواست کار دادم، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. من شغل و خانه و ماشین ندارم. متأسفانه وقتی اولویت‌ها تغییر می‌کند نباید توقع چیز دیگری داشته باشیم؛ خیلی خنده‌دار است که پرداخت پول یک سرمربی خارجی اولویت و بحث ملی می‌شود اما بی‌توجهی به ما و عدم پرداخت پاداش ما اهمیتی ندارد. همه فوتبالیست‌ها دوستان ما هستند، اما آن‌ها پول‌های کلانی دریافت می‌کنند به همین خاطر چنین صحبت‌هایی مطرح می‌کنند.
انتهای پیام/