ایازی: جامعه‌ای می‌تواند انتخاب‌گر باشد که صدا‌ها، اندیشه‌ها و عقاید مختلف در آن طرح شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، دکتر سید محمد علی ایازی در نشست علمی آزاداندیشی دینی در سیره معصومین (ع) گفت: «موضوع آزاداندیشی دینی در دو محور قرآن و سیره معصومین (ع) قرار می‌گیرد. در محور قرآن می‌توان این طور به مسئله آزاداندیشی اشاره کرد که اصولا رشد و تکامل علم با گفتگو در نقد و نظر حاصل می‌شود و اگر جوامعی رشد کردند، این رشد در سایهٔ نقد و بررسی بوده است و آن جامعه‌ای که مانع سخن گفتن مخالفین در هر حوزه‌ای شده است، رشدی در آن دیده نمی‌شود.»
وی با بیان اینکه منظور از آزاداندیشی یعنی اینکه باید تبیین شود که اسلام نسبت به اندیشه ورزی چه موضعی دارد؟، افزود:« قرآن کریم پیش از هر چیز دعوت گر به آزاداندیشی است. خداوند در سوره زمر می‌فرماید «بشارت باد بر آنانی که سخن را می‌شنوند و بهترینش را انتخاب می‌کنند». یعنی نه تنها این کار مجاز است بلکه مطلوب است.»
ایازی با بیان اینکه در آیاتی از قرآن کریم بر این مسئله تاکید شده است که اگر مردم یک عقیده داشته باشند، این جزو تدبیر و مشیت خداوند نیست، ادامه داد: «خداوند در سورهٔ یونس می‌فرماید: «اگر خدا بخواهد همهٔ مردم را هدایت می‌کند» این جزو مشیت خداوند است که می‌فرماید هر کس را بخواهد هدایت می‌کند اما این کار را نمی‌کند.»
به گفته وی، قرآن کریم می‌گوید آنان که مومن نیستند، اگر در حال جنگ با شما نیستند با آنها نیکی کنید و با آنها با عدالت رفتار کنید.
ایازی با توجه به آزاد اندیشی دینی در سیره معصومین افزود: «معصومین نیز به مساله آزاداندیشی توجه ویژه‌ای کرده‌اند. امام علی (ع) فرمودند «وقتی حرفی را شنیدید، دربارهٔ آن فکر و اندیشه کنید و در صورت نیاز آن را نقد کنید. افکار و عقاید را تضارب کنید تا در سایهٔ آن حق کشف شود.»
وی با بیان اینکه معصومین به مخالفان فرصت می‌دادند تا نظر‌ها و عقاید خود را مطرح کنند، اضافه کرد: «روایاتی از معصومین در مذمت تکفیر وجود دارد. خود این مذمت تکفیر، باعث می‌شود به موافق و مخالف فرصت صحبت داده شود و در سایهٔ آن حق روشن شود.»
مهریزی: دین دار بودن نفی کنندهٔ پرسش‌گری است
دیگر عضو هیات علمی واحد علوم و تحقیقات نیز در این نشست گفت: «گاهی اوقات آزادی را در حوزه رفتاری تعریف می‌کنیم. مثلا آزادی سیاسی، آزادی تجمع‌ها و آزادی مخالف‌ها. اما اینجا آزادی به اندیشیدن اضافه شده است و در کنار آن کلمه دین وجود دارد.»
دکتر مهدی مهریزی افزود: «برای همین به دو صورت می‌توان تعبیر کرد که آیا در دین، اندیشیدن آزاد است و یا آزادی اندیشه را، دین تایید می‌کند؟ هر دو این موارد صحیح است. اما باید پی به این نکته ببریم که چه ارتباطی بین تعقل و دینداری وجود دارد؟ آیا دین دار بودن نفی کنندهٔ پرسش‌گری است؟»
وی گفت: «وقتی خداوند در قرآن عبادالرحمن را وصف می‌کند به یک نکته توجه می‌کند و می‌گوید «آنها کسانی هستند که وقتی آیات ما بر آنها تلاوت می‌شود چشم و گوش بسته کرنش نمی‌کنند» در سوره نمل گفته شده است که خداوند آیات را نازل می‌کند، پیامبر تبیین می‌کند و مردم تفکر کنند.»
انتهای پیام/