معادله چند مجهولی ۹۷ کیلوگرم و همه گزینه‌های روی میز؛ کامران قاسم‌پور واقعا اصلی‌ترین گزینه است؟!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، چند ماهی از محک کامران قاسم‌پور در ۹۷ کیلوگرم جام‌جهانی ۲۰۲۲ آمریکا می‌گذرد و همچنان دیدگاه‌های متفاوتی درخصوص استفاده از قهرمان ۹۲ کیلوگرم جهان مقابل مرد شماره یک ۹۷ کیلوگرم در غیاب رشید سعدالله‌اف وجود دارد و اغلب کارشناسان همچنان برخلاف سرمربی تیم ملی آزاد و فدراسیون کشتی در این رابطه فکر می‌کنند: اینکه نباید از بهترین کشتی‌گیر حال حاضر ایران، در اولین محک ۹۷ کیلوگرمی مقابل سرسخت‌ترین حریف که نزدیک به ۱۰ کیلوگرم هم از او سنگین‌تر بود، استفاده می‌شد.
جام قهرمانی جام‌جهانی هم اصلا مطرح نیست که چه بسا اگر قاسم‌پور در همان ۹۲ کیلوگرم کشتی گرفته و آذرپیرا هم در ۹۷ کیلوگرم روی تشک می‌رفت، ایران در خاک آمریکا قهرمان می‌شد که نشد.
اگر امروز بار دیگر پرونده ۹۷ کیلوگرم را باز کرده‌ایم، وضعیت چند گزینه مدعی این وزن در ماه‌های اخیر بوده است که این ابهام را برای‌مان ایجاد می‌کند که قاسم‌پور قرار نیست به وزن بالاتر برود و مبنا، بازگشت او به ۸۶ کیلوگرم است.
جی‌دن کاکس آمریکایی با مدال‌های رنگارنگ، بلافاصله بعد ازپایان مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد اعلام کرد که از حالا به بعد در ۹۷ کیلوگرم کشتی خواهد گرفت، جایی که هنوز فاصله زیادی با هموطنش اسنایدر دارد.
درواقع او یک سال زودتر از حریف ایرانی‌اش کامران قاسم‌پور، به وزن المپیکی مد نظرش رفته و قطعا در این فرصت باخت‌هایش را خواهد داد و یک سال از او در وزن جدید جلوتر خواهد بود.
کامران قاسم‌پور شاید امروز به گواه اکثر کارشناسان کامل‌ترین و فنی‌ترین کشتی‌گیر ایرانی باشد که بعید است هیچ مربی و کادرفنی‌ای از نام او برای المپیک بگذرد؛ اما آن چیزی که در جام‌جهانی مشاهده شد، فاصله زیاد کامران با اصلی‌ترین حریفش بود، فاصله‌ای که شاید اگر همین امروز تصمیم به کشتی گرفتن در ۹۷ کیلوگرم می‌گرفت شاید تا المپیک پر نمی‌شد، چراکه دست بالای دست در ۹۷ کیلوگرم زیاد است و نتایج دو رقیب سنتی آمریکایی و روسی نشان می‌دهد که گذر از رشید سعدالله‌اف به مراتب سخت‌تر از اسنایدری است که تجربه شکست با ضربه فنی مقابل محمدحسین محمدیان و همچنین برد خیلی نزدیکِ مجتبی گلیج را هم دارد.
چه برسد به اینکه قاسم‌پور تازه بعد از پایان مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد بخواهد به وزن بالاتر برود، از این رو شاید آن چیزی که در ذهن او و مربیان می‌گذرد، نبرد در ۸۶ کیلوگرم باشد و این هم تصمیمی است که بعد از دوئل ششم حسن یزدانی و دیوید تیلور در جهانی پیش رو، می‌تواند دلائل و توجیه خاص و مناسب خود را داشته باشد!
از آن طرف اوضاع مدعیان ۹۷ کیلوگرم داخلی خیلی خوب نیست. عملکرد محمدحسین محمدیان در ۲ سال اخیر رو به افول بوده، هرچند مدعیان داخلی‌اش را شکست داده و هم ملی‌پوش المپیک و هم جهانی بلگراد بوده است. مجتبی گلیج هم بعد از کسب مدال برنز سال ۲۰۲۱، مبارزه داخلی را به محمدیان باخت و امسال هم در لیگ پادوبنی، مغلوب کوزیروف روس شد و حالا در قامت مدعی اصلی این وزن مطرح نیست.
امیرحسین فیروزپور گزینه بالقوه این وزن بود که به المپیک پاریس برود و از سال گذشته هم در ۹۷ کیلوگرم آزمایش شد. از سال گذشته تا امروز سرمایه‌گذاری شدیدی روی این کشتی‌گیر شد و تورنمنت‌های زیادی رفت، اما او حالا کادرفنی تیم ملی را از خود ناامید کرده و اخیرا با وجود دیدن میدان‌های بین‌المللی فراوان، نتایج مطلوبی کسب نکرده است.
امیرعلی آذرپیرا هم هرچند یکی از مهره‌های جوان و بااستعداد کشتی است، اما هنوز آن چیزی که باید از خود نشان دهد که همه را به ظهور ستاره‌ای در حد مدال المپیک امیدوار کند، نشان نداده است؛ بنابراین ۹۷ کیلوگرم صاحب وزن ندارد، این یک معادله چند مجهولی برای کشتی ایران در وزن المپیکی است که فعلا سعدالله‌اف محروم و اسنایدر، با فاصله جلوتر از بقیه در حرکتند.
باید دید کادرفنی تیم ملی آزاد، چه نگاهی به این وزن دارد، درحالیکه در سال‌های اخیر، نقطه قوت کشتی آزاد ایران اوزان ۸۶ کیلوگرم به بالا بوده است.
انتهای پیام/