ایرانیان خارج از کشور، بهترین گزینه برای سرمایه گذاری در ایران

حسین شریفی رنانی، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامي اصفهان در گفتگو با خبرنگار آنا درباره شیوه‌های جذب سرمایه در صنعت نفت، گفت: در وهله نخست باید شاخص‌هایی که ریسک سرمایه گذاری در اقتصاد کشور را بالا می‌برد شناسایی کرده و آن‌ها تا حداقل ممکن کاهش دهیم. این در حالی است که آن قدر دخالت‌های دولتی در اقتصاد زیاد است که حتی سرمایه گذاران داخلی رغبتی برای ورود به بازار‌های مالی و بخش سرمایه گذاری صنایع داخلی ندارند.

وی با اشاره به اینکه هرچند تحریم‌ها قدرت جذب سرمایه خارجی ایران را تحت فشار قرار داده است، اما پیش از سخت شدن تحریم‌ها نیز شبکه بازار‌های مالی ایران ارتباط گسترده‌ای با بازار‌های بین المللی نداشته است، ادامه داد: به دلیل اثر پروانه ای، اگر کمترین تحولی به طور مثال در بازار شانگ‌های ایجاد شود، بازار‌های هنگ کنگ نیز متاثر می‌شود. علت این اثرپذیری، وابستگی متقابلی است که بین بازار‌های مالی دنیا وجود دارد که متاسفانه ایران فاصله زیادی با این همبستگی دارد.

به گفته این استاد دانشگاه آزاد اسلامی، اگر مقدمات اولیه که همان کاهش ریسک سرمایه گذاری است فراهم شود، می‌توان در مرحله بعدی به شیوه‌های جذب سرمای داخلی یا خارجی اندیشید. در غیر این صورت حتی اگر اوراق با سود ۵۰ درصد (که در اقتصاد ایران به هیچ عنوان مرسوم نیست) منتشر شود هم نمی‌توان امیدی به جذب هیچگونه سرمایه داشت و حتی همسایگان شرقی و غربی ایران نیز حاضر به حضور در اقتصاد ایران نمی‌شود.

شریفی رنانی اظهار داشت: باتوجه به شرایط کلی که در اقتصاد ایران شاهد هستیم حتی مناطق آزاد اقتصادی که دولت تلاش کرده جذابیت‌های اقتصادی برای آن ایجاد کند نیز نمی‌تواند برای سرمایه گذاران ایجاد رغبت کند؛ چرا که هر قرارداد سرمایه گذاری با ایران منعقد شود از سوی قدرت‌های اقتصادی دنیا تهدید می‌شود.

این کارشناس حوزه اقتصادی با تاکید بر اینکه اگر دولت در فکر جذب سرمایه خارجی است، بهترین گزینه استفاده از سرمایه ایرانیان خارج از کشور است، توضیح داد: چین و اقتصاد‌های شرقی پتانسیل‌های خوبی برای جذب سرمایه دارند، اما باز هم به جرات می‌توان گفت بهترین گزینه برای جذب سرمایه خارجی، در وهله نخست ایرانیان خارج از کشور هستند. چرا که این افراد هنوز پیوند‌هایی با محیط داخلی کشور دارند و از سویی دیگر شناخت نسبتا بهترین از محیط اقتصادی کشور دارند. این در حالی است که سرمایه گذاران خارجی چنین شناخت از محیط اقتصادی کشور ندارند.