ضربه شدید همافران بر پیکر رژیم شاهنشاهی

به گزارش خبرنگار تاریخ و انقلاب اسلامی خبرگزاری آنا، در این روز و به دنبال گسترش انقلاب اسلامی در تمام نقاط کشور و دعوت حضرت امام خمینی (ره) از نظامیان برای پیوستن به ملت، جمع کثیری از هُمافَران و پرسنل نیروی هوایی ارتش، به محل اقامت امام رفته و پس از رژه در مقابل آن حضرت و دیدار تاریخی خود با امام، همبستگی خود را با انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی اعلام کردند. از آن پس، روز نوزدهم بهمن ماه هر سال به عنوان روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، گرامی داشته می‌‏شود.

صبح امروز گروه‌هایی از طبقات مختلف مردم تهران به همراهی گروه‌هایی از همافران نیروی هوایی شاهنشاهی و ۶۰ سرباز نیروی زمینی، تظاهراتی به پشتیبانی از امام، مهندس بازرگان و جمهوری اسلامی برپا کردند.

 
خبرگزاری پارس شمار راهپیمایان را یک میلیون نفر برآورد کرد. در این تظاهرات قطعنامه‌ای در ۷ماده قرائت شد و در آن به ادامه مبارزه تا پیروزی نهایی، تأیید انتخاب رهبر انقلاب در مورد مهندس بازرگان به ریاست دولت موقت، اطاعت نیرو‌های انتظامی ارتش، ژاندارمری و شهربانی از بازرگان و… اشاره شد.

شاپور بختیار در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت اگر با بازرگان مذاکره کنیم، در مورد جمهوری اسلامی نخواهد بود. او با تحقیر مخالفان سلطنت و دولت خود گفت که راهپیمایی و تظاهرات یک نوع تفریح شده است.

در پی تظاهراتی که در گرگان در حمایت از دولت موقت بازرگان برپا شد، پلیس به صف تظاهرکنندگان حمله کرد که در نتیجه عده‌ای شهید و مجروح شدند. مردمی که در این تظاهرات حضور داشتند شمار شهدا را بیش از ۱۱ نفر و مجروحان را ۳۵ نفر اعلام کردند. روزنامه کیهان این خبر را مربوط به روز ۲۰بهمن دانست.

** فرار شریف امامی از کشور

شریف امامی در دوران دوم نخست وزیری خود، برای آرام کردن اوضاع، دست به یک سلسله کار‌های نمایشی و غیرعادی از نظر رژیم زد. اولین کار او این بود که گفت با حزب رستاخیز، تنها حزب سیاسی کشور که پارلمان را در اختیار داشت، کاری ندارد و به این ترتیب عملاً موجبات انحلال این حزب را فراهم ساخت.

وی همچنین تاریخ موهوم و مجعول شاهنشاهی را لغو کرد و مجدداً تاریخ هجری شمسی را برقرار کرد. او همچنین قمارخانه‏‌ها و مراکز فساد را بست، ولی هیچ کدام از این اقدامات عوام‏فریبانه و تسکینی، محبوبیت و موقعیتی برای او نزد مردم به وجود نیاورد. اقدامات شریف امامی و آزادی عملی که به مخالفان داده شد، بر دامنه تظاهرات و اغتشاشاتِ ضد رژیم افزود به طوری که در چندین شهر بزرگ کشور، حکومت نظامی اعلام شد و فجایع خونینی از قبیل جمعه سیاه تهران در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ و کشتار دانش‏آموزان تهران در ۱۳ آبان ۱۳۵۷ به وجود آمد.

جعفر شریف امامی، نخست وزیر سرسپرده محمد رضا پهلوی، پس از آن که نتوانست، اوضاع دگرگون مملکت را به نفع رژیم تغییر دهد، پس از ۵۷ روز نخست وزیری، از این سمت استعفا داد و به جمع و جور کردن ثروت خود در ایران پرداخت. وی به سرعت اموال خود را به خارج منتقل کرد و در نهایت سه روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، در نوزدهم بهمن ۱۳۵۷، بدون کوچکترین مانع، راه آمریکا را پیش گرفت و دور از غوغا و سروصدا به زندگی ننگین خود ادامه داد.