کرم‌های اصلاح شده ژنتیکی در حضور آلودگی هوا می‌درخشند

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، اگرچه ممکن است هوای خانه یا محل کار ما خوب به نظر برسد، اما ممکن است حاوی ترکیبات مضری باشد که از موادی مانند تخته خرده چوب و فرش ساطع می‌شود. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که به زودی با استفاده از کرم‌های درخشان و ریز می‌توانیم تشخیص دهیم که وضعیت آلودگی هوای خانه چگونه است.

برای این مطالعه، دانشمندان دانشگاه تورکو فنلاند کار خود را با دو سویه تراریخته از نماتد میلی متری «Caenorhabditis elegans» آغاز کردند.

چیزی که این کرم‌های گرد را متمایز می‌کند این واقعیت است که وقتی ترکیبات بیولوژیکی یا مصنوعی سمی را بو می‌کنند یا می‌چشند، با تولید پروتئین فلورسنت سبز (GFP) در عرض ۲۴ ساعت پاسخ می‌دهند.

هر چه سطوح این ترکیبات بالاتر باشد، کرم‌ها پروتئین بیشتری تولید می‌کنند و بنابراین بیشتر فلورسانس می‌کنند - شدت فلورسانس را می‌توان به طور عینی از طریق میکروسکوپ یا طیف‌سنجی اندازه‌گیری کرد.

همین نوع نماتد‌های حساس به محیط زیست قبلاً برای نظارت بر غلظت آلودگی فلزات سنگین در محیط بیرون استفاده شده بود. بر اساس گزارش‌ها، این اولین بار بود که آن‌ها بر روی آلاینده‌های موجود در هوا آزمایش شدند.

در این پژوهش‌ها مشخص شده که کرم‌ها هنگام قرار گرفتن در معرض مواد مضر مانند کپک سیاه جمع‌آوری شده از ساختمان‌های آسیب‌دیده از رطوبت، مواد شیمیایی  مورد استفاده در محصولات تمیزکننده و ترکیبات آلی فرار تولید شده توسط مواد شیمیایی در فرش‌های پلاستیکی تخریب‌شده، به‌طور قابل اعتمادی فلورسان می‌شوند. همزمان با تولید پروتئین فلورسنت سبز (GFP) بیشتر، کرم‌ها نیز با وجود چنین مواد معلق در هوا، از فعالیت‌شان کاسته می‌شود و حتی برخی از آن‌ها می‌میرند.

مشخص شده که کرم‌ها هنگام قرار گرفتن در معرض مواد مضر مانند کپک سیاه جمع‌آوری شده از ساختمان‌های آسیب‌دیده از رطوبت، مواد شیمیایی  مورد استفاده در محصولات تمیزکننده و ترکیبات آلی فرار تولید شده توسط مواد شیمیایی در فرش‌های پلاستیکی تخریب‌شده، به‌طور قابل اعتمادی فلورسان می‌کنند. همزمان با تولید GFP بیشتر، کرم‌ها نیز با وجود چنین مواد معلق در هوا، از فعالیت‌شان کاسته می‌شود و برخی از آن‌ها حتی می‌میرند.

پیوی کوسکینن، دانشمند ارشد این مطالعه می‌گوید: «نماتد‌ها نمی‌توانند به ما بگویند که چه نوع ترکیبات سمی در هوا وجود دارد، اما می‌توانند نظری بی‌طرفانه در مورد خطرات سلامتی مرتبط با هوای داخل خانه و نیاز به بررسی‌های فنی دقیق‌تر ارائه دهند.»
این تحقیق اخیراً در مجله Pathogens منتشر شده است.