از «حماسه» تا «دین و آیین» در شعر حسین اسرافیلی نمایان است

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری آنا، آیین پاسداشت مقام ادبی استاد حسین اسرافیلی همراه با رونمایی از تازه‌ترین اثر ایشان، کتاب «تمرین توفان» در گروه بین المللی هندیران شب گذشته،۱۵ بهمن ماه با حضور شاعران، خوشنویسان و دیگر هنرمندان کشور‌های پارسی زبان ایران، افغانستان، هند، تاجیکستان، و پاکستان با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سید مسعود علوی برگزار شد.

در ابتدا علیرضا قزوه شاعر و منتقد ادبی کشورمان بیان داشت: حسین اسرافیلی از شاعران پیشکسوت انقلاب است که به دو زبان فارسی و آذری شعر می‌سراید. در شعر او ، حماسه حضوری پررنگ دارد. اسرافیلی در سرایش شعر در قالب‌های متنوع توانا است. او به مضامین حماسی و دفاع مقدس و آیینی توجهی جدی دارد.

سپس سید مسعود علوی شاعر، ضمن بیان اجمالی سابقه ادبی حسین اسرافیلی، طبق بیانات ذیل به معرفی مشخصات ظاهری کتاب «تمرین توفان» پرداخت:شعر انقلاب بازگشت رشد و بالندگی در گستره‌ پر از طراوت ادبیات غنی پارسی در دامنه مضامین بلند انسانی و الهی است. رستاخیزی است ادبی که قیام و بازگشت دوباره‌ روح معنویت در کالبد این جسم فرهنگی است؛ که از محور‌های اصلی آن می‌توان به ادبیات جنگ و دفاع مقدس اشاره داشت.

وی گفت: استاد حسین اسرافیلی از پیشکسوتان عرصه‌ شعر انقلاب و از بنیان گذاران ادبیات دفاع مقدس است که با زبان و بیانی حماسی و معنوی و با مرکب شعر و ادبیات مضامین والای الهی و معرفتی را به نسل‌های مختلف نقلاب اسلامی منتقل کرده است. این کتاب با تعداد ۱۱۸ صفحه و در قطع رقعی در موسسه فرهنگی هنری شاعران پارسی زبان به چاپ رسیده است که شامل ۳۵ غزل و ۶ چهار پاره با نام‌های «پاره‌ی بهشت»، «گفت‌وگو با شهیدان»، «سایه سار امنیت»، «فلسطین زخمی»، «سیوستان»، و «پاسدار فردا» هستند.

سپس رضا اسماعیلی شاعر و منتقد ادبی و از دوستان نزدیک استاد اسرافیلی اظهار داشت: اسرافیلی بوی گمشده مولانا را می‌دهد. گمشده‌ای که در این روز و روزگار با چراغ باید دنبالش گشت. او علاوه بر این که هنرمند و شاعری بزرگ و صاحب نام است، دوست و برادری مشفق و خیرخواه است. مهم‌تر این که از بازماندگان نسل سلمان و قیصر و حسینی است. بوی نجابت سلمان، مهربانی و لطافت قیصر، و مرام و جوانمردی حسینی را می‌دهد. نجابت و اصالت از ویژگی‌های ذاتی او است.

وی افزود: در کنار برادرم اسرافیلی، به شدت احساس امنیت و آرامش می‌کنم. به راستی آدم‌هایی مثل او در این زمانه، حکم کیمیا را دارند. استاد اسرافیلی طبیعت آب را دارد. از آدم‌های زلالی است که به قول سهراب می‌شود دانه‌های دلش را دید. در کنار او، حس آدمی را دارم که در هوایی آفتابی، در کنار یک ساحل آرام قدم می‌زند. بودن با او به راستی به آدم آرامش می‌دهد. این از صفات مردان خداست. خدایش یار باد.

در ادامه حمیده پارسا فر، شاعر، هم در ادامه ضمن تبریک زاد روز میلاد مولا علی(ع) بیان داشت: جناب استاد حسین اسرافیلی ِ ادیب، شاعر و خوش نویس، آنقدر مهربان و متواضع و دوست داشتنی هستند که هنگام نوشتن این سطر‌ها هم دلتنگ زیارت دوباره و دیدن چهره‌ی پدرانه و مهربانشان هستم. آثار ارزشمندشان «تولد در میدان، آتش در خیمه‌ها، در سایه‌ی ذوالفقار، عبور از صاعقه، مردان آتش‌نهاد، گزیده ادبیات معاصر شماره ۵، آتش در گلو، آیینه‌های شعله‌ور و...» همواره مورد مطالعه و علاقه‌ی اهالی شعر و ادب فارسی بوده و خواهد بود. با استاد اسرافیلی عزیز، سال‌های پیش به واسطه‌ی کتاب‌ها و اشعار پر سوز و گداز دفاع مقدس و عاشورایی شان آشنا شدم و همواره جزء خوانندگان آثار فاخر و ارزشمندشان بوده‌ام. نسل ما و نسل‌های بعد از ما مدیون تلاش‌های این شاعر و هنرمند تمام عیار و خدمات ارزنده‌ی ایشان به زبان و ادبیات فارسی هستیم. عمرشان طولانی و وجود نازنینشان بی گزند.

فاطمه نانی زاد نیز عنوان کرد:‌حسین اسرافیلی برای من ادب و ادبیات مصور پارسای پارسی را جلوه گری کرده است. مردی که استحکام کلمه و کلامش دریچه‌ای پیش رویت می‌گشاید که می‌توانی افق‌های روشن ادبیات را بی هیچ تکلفی به تماشا بنشینی.  شعر‌های غیور و دردآشنای استاد حسین اسرافیلی از جمله آثار ارزشمند و ارجمندی ست که ادبیات انقلاب را دوام و قوام بخشیده و نسل بالنده امروز را وامدار خویش ساخته است. خداوند متعال را شاکرم در روزگاری در هوای ادبیات تنفس می‌کنم که توفیق داشتم وجود مبارک استاد اسرافیلی را درک کنم. عمرشان به بلندای آفتاب و سایه مهرشان بر ما مستدام.

در ادامه غزل «با یاد شهدا» و چهار پاره «سایه سار امتیت» را از کتاب «تمرین توفان» خوانده شد:

نیستان تا نیستان آتشی در سینه‌ها پیداست/ عطش می‌بارد از چشمم، نگاهم خیره بر صحراست

من و این سوز تنهایی، من و درد و شکیبایی/ تو اینجا با منی، اما نگاهم سخت نابیناست

تو را می‌جویم از هر جا تو را می‌بویم از هر باغ/ دلم در آتش سوزان، نگاهم سیل خون پالاست

زمان سرگشته می‌گردد، زمین بر خویش می‌لرزد/ صدا در کوه می‌پیچد ز توفانی که ناپیداست

کسی در پشت این آبی، مهیا کرده اسبش را/ که می‌بینم ردایش را، ز پشت ابر‌ها پیداست

کسی می‌گفت او در دشت عباس، آب در مشکش/ میان خط و خون هر صبح و شب، سقای سنگرهاست

و می‌دیدند بین قبر مفقودین که می‌گردد/ به روی شال پیشانیش خط سرخ یا زهراست

کسی می‌آید از آن دور‌ها، عین یقین است این/ زمین را وارث آخر زمان را حجت یکتاست

کسی از مشرق شیعه به برق تیغ او آتش/ به پوشش رایت طوفان، به مشتش پیچش دریاست

و من هر صبح آدینه به سمت کعبه می‌گردم/ نگاهم منتظر، جانم به آمنّا و صدّقناست

در نهایت امیر عاملی شاعر و خوشنویس نیز در جریان برنامه بیتی از استاد اسرافیلی بدین شرح بیان کرد:
تیری به خطا هم اگر انداخته باشی / حاشا که مرا از نظر انداخته باشی

استاد از معدود شاعرانی هستند که نمی‌شود گفت خودشان بهترند یا شعرشان هر دو در سطح عالی حضور، سکوت و سخنشان مکتب آموختن است با زلالی می‌سرایند و می‌بخشند.

شاعران و خوشنویسانی همچون علیرضا قزوه، حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی، عبدالرحیم سعیدی راد، سید مسعود علوی، سید حکیم بینش، مسعود ربانی، محمد علی یوسفی، مهدی باقرخان، بلرام شکلا، نغمه مستشار نظامی، مهسا ایمانی، سید کبری حسینی بلخی، صبا فیروزی، زیبا فلاحی، حمیده پارسافر، و فاطمه ناظری در این نشست حضور داشتند.