منظومه فکری و رسانه‌ای غرب وانمود می‌کند «سردمدار حقوق بشر» است
حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتگو با خبرنگار گروه جهان آنا در خصوص برخورداری از حق توسعه که یکی از موارد ذیل حقوق بشر به حساب می آید و اعمال تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه ایران که مانع از دسترسی به این حق برای ایران شده است، اظهارکرد: معمولاً مفاهیم و مصادیق در ادبیات سیاسی و بین‌المللی غرب با هم تطابقی ندارند یعنی نمی‌شود آن‌ها را با هم انطباق داد.
وی بیان کرد: بازیگران غربی در حوزه مفاهیم، کلید واژه‌هایی مثل حق توسعه، حقوق شهروندی، حقوق بشر و واژگانی ازاین دست مدام به صورت مستمر در رسانه‌ها و حتی در ادبیات سیاستمداران خود پمپاژ می‌کنند.
غفاری ادامه داد: این یک رویکرد کلانی است که ما مشاهده می‌کنیم و سالهاست که این مسئله ادامه دارد، اما مواقعی که به بخش مصادیق و تفاسیر می‌پردازیم، این مسئله کاملا متفاوت است. یعنی در تفسیر این واژگان دیگر شاهد اصالت مبانی اخلاقی و حقوقی بر منافع سیاسی نیستیم و در حقیقت غرب بر اساس منافع سیاسی و رویکرد ابزاری این مفاهیم و مصادیق را با هم تطبیق می‌دهد.
کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه مقامات و رسانه‌های غربی تنها زمانی که مصادیق حقوق بشر، حقوق زنان، حق توسعه و شهروندی با منافع آن‌ها انطباق دارد، به ترویج آن‌ها می‌پردازند، عنوان کرد: اما در مواردی که این مصادیق را مغایر با اهداف سیاسی خود نبینند، آن‌ها را بایکوت یا تحریف می‌کنند.
غفاری در این خصوص گفت: نسل‌کشی عربستان سعودی در یمن، نسل کشی مسلمانان میانمار، اتفاقی که در جریان نسل‌کشی مسلمانان بوسنی افتاد و اتفاقات دیگری که ما آن‌ها را مصداق عینی نقض حقوق بشر می‌دانیم همچون ماجرای «جورج فلوید» در آمریکا یا مسائلی دیگر، اما آن‌ها یک روایت کاذب از آن ماجرا می‌سازند یا آن‌ها را بایکوت و سانسور می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه در مورد ایران، ماجرا یک مقدار از حساسیت بیشتری برخوردار است، اظهارکرد: واقعیت ماجرا این است که در سطح کلان و استراتژیک، ایران نه تنها راهبرد‌های منطقه‌ای و عملیاتی غرب را در منطقه به چالش کشیده، بلکه فراتر از آن با ترویج گفتمان انقلاب اسلامی شاهد هستیم که آن منظومه فکری و رسانه‌ای غرب هم عملاً قدرت مانور خودش را در میان واژگان زیبا، اما مصادیق ناملموس از دست داده است.
کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: طرف مقابل واژگانی مثل حقوق بشر و حقوق زنان را به گونه‌ای تزئین می‌کند و آن‌ها را جلوه می‌دهد که مصادیق را با مفاهیم منطبق کرده و به نوعی اینطور نشان دهد که خودشان در این خصوص پیشگام هستند و ایران در این زمینه ناقض حق و حقوق عمومی است.
غفاری در مورد تحریم‌های ضد ایرانی آمریکا نیز گفت: ما در این مدت عواقب و آثار منفی تحریم‌ها علیه ایران را مخصوصاً در ابعاد «دارویی و پزشکی» مشاهده کردیم که متاسفانه منجر به جان باختن تعدادی زیادی از هموطنانمان شد، از جمله «بیماران پروانه‌ای» و شهروندان دیگر که به سرطان مبتلا شدند، ما مشاهده کردیم، کشور‌های اروپایی که این روز‌ها به سردمداران دفاع از حقوق بشر تبدیل شدند عملا نه تنها جلوی این اقدامات آمریکا را نگرفتند بلکه خودشان به عامل تسریع کننده این اقدامات تبدیل شدند.
وی افزود: یعنی عملا غربی ها زمینه را برای تداوم فشار حداکثری آمریکا علیه ایران فراهم کردند در حالی که در ظاهر می‌گفتند طرفدار رفع تحریم‌های ایران و برجام هستند، ما این دوگانگی و تناقض را به صورت خاص مشاهده کردیم، نه فقط در دوران ترامپ بلکه در دوران بایدن هم این روند به شکل دیگری ادامه دارد و ناکارآمدی سازمان‌های بین‌المللی هم در حوزه حقوق بشر منبعث از این است که ما در آنجا شاهد اصالت اخلاق و حقوق نیستیم و شاهد اصالت سیاست هستیم.
کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: یعنی جایی که ابزار‌ها و منافع سیاسی بر ارزش‌های انسانی و حقوقی غلبه پیدا می‌کند و از آنجا که ساختار سازمان‌های بین‌المللی، بعد از جنگ جهانی دوم، مخصوصاً سازمان ملل متحد و کمیته‌های اصلی و فرعی آن‌ها توسط آمریکا متحدانش چیده و تعریف شد، ما مشاهده می‌کنیم که خروجی این ساختار به جز تامین منافع نظام سلطه نیست.
غفاری گفت: برای همین است که وقتی علیه ایران اقدامی صورت می‌گیرد، دبیر کل سازمان ملل فارغ از اینکه چه کسی باشد یا سکوت می‌کند یا موضعی را می‌گیرد که در نهایت خروجی آن تشکیل فشار‌ها علیه ایران باشد، بی دلیل نیست که نه تنها جمهوری اسلامی ایران بلکه اکثر کشور‌های دنیا بر لزوم اصلاح ساختار‌های بنیادین و زیربنایی سازمان ملل متحد تاکید می‌ورزند.
وی در مورد اقدامات دیپلماتیک و حقوقی در جهت کاهش آثار سوء تحریم‌ها بر دسترسی کشورمان و مواردی که می تواند منجر به برخورداری از«حق توسعه» شود، اظهارکرد: سازمان‌های بین‌المللی و محافل حقوقی دنیا بر اساس مکانیسم‌های غرب گرایانه ساخته شده و در آن مکانیزم صدور و اجرای رای به گونه‌ای است که باز هم اعضای دائمی شورای امنیت از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه در آن حضور دارند.
کارشناس مسائل بین‌الملل تاکید کرد: اما واقعیت امر این است که ایران باید از این ظرفیت‌ها استفاده کند و حقانیت خودش را در نظام بین الملل، هم در این محافل و هم در محافل موازی به جهانیان اعلام کند.
غفاری افزود: دومین موضوع این است که ما در اینجا مخاطبان را نباید صرفاً سازمان‌ها و دادگاه‌های بین‌المللی قرار دهیم، ما می‌توانیم انحرافاتی که دادگاه‌های بین‌المللی در قبال رسیدگی به شکایت ما دارند را به صورت علنی و در یک نوع دیالوگ موثر در قالب «دیپلماسی عمومی» به افکار جهان مطرح کنیم که در این صورت مسلما افکارعمومی دنیا توان تغییر رویکرد ابزاری سازمان‌های وابسته و غیر حقوقی که در شکل سازمان‌های حقوقی فعالیت می‌کنند را خواهند داشت.
وی در پایان خاطر نشان کرد: بنابراین ما باید هم از بُعد حقوقی و هم در قالب دیپلماسی عمومی جلو برویم و دلایل حقانیتمان را به افکارعمومی دنیا تشریح کنیم، در این خصوص باید از ابزار‌های دیپلماتیک، رسانه‌ای و موضع گیری‌های صریح و دیپلماتیک هم استفاده کنیم.
انتهای پیام/