در انتظار رئیس شماره 33 فوتبال/ دوران مرد خنده روی فوتبال ایران تمام شد/ نایب رئیسی نصیب کفاشیان می‌شود؟

گروه ورزشی_فرزانه شریفی: انتخابات فدراسیون فوتبال بالاخره از راه رسید؛ این انتخابات که مهمترین اتفاق سال 95 فوتبال ایران است سرنوشت خیلی چیزها‌ را مشخص خواهد کرد. رفتن علی کفاشیان از فوتبال پس از هشت سال و مدیریت در این فدراسیون شاید برای خیلی‌ها جالب باشد، اما موضوع جالب تر از آن این است که چه کسی قرار است جانشین این مدیر شود.

انتخابات طبق قوانین و پس از پایان چهار ساله دوم ریاست علی کفاشیان باید 15 اسفند ماه 94 برگزار می‌شد، هرچند برخی معتقدند سال 90 هم به شکل غیرقانونی انتخابات با تاخیر دوماهه برگزار شد و باید در دی ماه انجام شد. البته آن زمان هم به نظر می‌رسید تیم سیزده نفره بررسی اصلاح اساسنامه جدید نقدهایی جدی بر موضوع داشت و در نهایت بدون لحاظ شدن آرای آن کمیته و با ذکر یک صلوات کفاشیان کار را یک سره کرد.

به هر ترتیب، به دلیل تایید نشدن اساسنامه از سوی هیات دولت، به فرودین ماه سال 95 موکول شد. اما پس ازجلسه هیئت رئیسه در نهایت 11 اردیبشهت ماه تاریخ نهایی اعلام شد که البته این تاریخ هم تغییر کرد.

اتفاقات‌ غیرقابل پیش‌بینی‌ در‌ خصوص‌ انتخابات‌ ادامه‌دار بود. بحث نداشتن تأییدیه اساسنامه سال 86 فدراسیون فوتبال به میان آمد و طی آن وزارت ورزش‌ و جوانان دستور داد که این اساسنامه به تأیید هیئت دولت برسد و پس از آن انتخابات برگزار شود که کار بسیار زمان‌بری بود. اما علی کفاشیان اعلام کرد وزارت ورزش تاییدیه اساسنامه را خواهد گرفت و باید در اردیبهشت ماه انتخابات برگزار شود. به این ترتیب پس از کش‌و‌قوس های فراوان روز هیجدهم اردیبهشت ماه از سوی فدراسیون تاریخ انتخابات نهایی شد و فردا این انتخابات در حالی برگزار خواهد شد که اعضای مجمع منتظر تاییدیه اساسنامه از سوی هیات دولت توسط وزارت ورزش هستند.

روند انتخابات فدراسیون فوتبال

در انتخابات پیش رو علی کفاشیان هم به دلیل نیابت ریاست کنفدراسیون آسیا حق رای دارد و طبیعی است که نظر او برای ریاست آینده بسیار مهم است چرا که امیر عابدینی می گوید کفاشیان حداقل 35 رای در مجمع دارد و این یعنی می تواند با اعلام و اعمال نظر خود سرنوشت فدراسیون فوتبال را، حداقل در چهار سال آینده، تعیین کند.

برخی خبرهای درگوشی هم هست که می‌گویند کفاشیان از کارمندانش خواسته برخی وسایل او را به اتاق نایب رییسی ببرند و اگر این حرف حقیقت داشته باشد یعنی نظر او با عزیز محمدی نیست.

این درست است که در انتخابات شنبه اساسنامه به منزله قانون اساسی فوتبال به تایید دولت نرسیده ، اما حضور گودرزی در انتخابات به معنی صحه گذاشتن دولت بر رای اعضای مجمع است. از سوی دیگر، باید درنظر داشت که همه نهادهای نظارتی و اثرگذار دولتی متفق‌القولند که انتخابات برگزار شود و تا این لحظه هیچ یک حرفی مبنی بر تعلیق زمان انتخابات به میان نیاورده‌اند.

در این انتخابات 22 نامزد برای کسب کرسی‌های مختلف فدراسیون فوتبال از قبیل ریاست، 3 نفر نایب رئیس و 5 عضو هیات رئیسه رقابت خواهند کرد.

ترکیت مجمع

بر همین اساس و طبق اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال قرار است اعضای زیر مجمع انتخاباتی این فدراسیون را در تشکیل دهند با این توضیح که نمایندگان باشگاه‌های حاضر بر طبق آخرین فصل مسابقاتی در مجمع حاضر خواهند شد، یعنی نمایندگان تیم‌های لیگ برتری، ۱۶ تیمی هستند که در فصل چهاردهم رقابت‌ها حضور داشتند:

وزیر ورزش و جوانان: محمود گودرزی

معاون ورزش و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان: نصرالله سجادی

نمایندگان ۱۶ تیم لیگ برتر در فصل گذشته (فصل چهاردهم لیگ برتر): مدیران عامل تیم‌های استقلال، استقلال خوزستان، پدیده، پرسپولیس، پیکان، تراکتورسازی، ذوب‌آهن، راه‌آهن، سایپا، سپاهان، صبا، فولاد، گسترش فولاد، ملوان، نفت مسجدسلیمان و نفت تهران در مجمع حاضر می‌شوند.

* ضمن اینکه شنیده شده احمد دنیامالی رییس هیات مدیره ملوان به عنوان نماینده این باشگاه به مجمع خواهد رفت.

نمایندگان ۸ تیم لیگ دسته اول در فصل گذشته (۴ تیم اول هر گروه): مدیران عامل تیم‌های فولاد نوین، مس کرمان، نساجی مازندران، آلومینیوم هرمزگان، سیاه‌جامگان، مس رفسنجان، پاس همدان، پارسه تهران در مجمع حاضر می‌شوند.
هرچند امیر عابدینی به عنوان رییس هیات مدیره باشگاه پارسه دارای حق رای خواهد بود.

نمایندگان ۲ باشگاه دسته دوم: تیم‌هایی که فصل گذشته به عنوان صدرنشین راهی لیگ دسته اول شدند یعنی تیم‌های خونه به خونه و خیبر خرم‌آباد.

نماینده قهرمان و نایب قهرمان لیگ برتر فوتسال: مدیران تیم‌های تأسیسات دریایی و مس سونگون.

نماینده تاسیسات نیز حسینی کنگانی مدیرعامل سابق باشگاه شاهین بوشهر است.

نماینده قهرمان لیگ برتر فوتسال بانوان: دانشگاه آزاد

حضور محمد دادکان به نمایندگی از دانشگاه آزاد می‌تواند جالب توجه باشد. اما او چند روز پیش گفته بود درباره سه کاندیدا رای او سفید است و این گمانه زنی مطرح شده که رییس سابق نیز به مجمع بیاید.

نماینده قهرمان لیگ برتر فوتبال ساحلی: گلساپوش یزد

نماینده قهرمان لیگ برتر فوتبال ساحلی بانوان: شهرداری بندرعباس

نماینده قهرمان لیگ برتر فوتبال بانوان: شهرداری سیرجان

رؤسای ۳۲ هیأت استانی
نمایندگان وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش، وزارت کار و امور اجتماعی، ستادکل نیروهای مسلح و ورزش عشایری و روستایی

نماینده مربیان: طبق اساسنامه باید سرمربی تیم ملی فوتبال عضو مجمع باشد که چون سرمربی تیم ملی ایران فردی غیرایرانی به شمار می‌رود، سرمربی تیم امید جایگزین وی خواهد شد که البته به خاطر پایان کار تیم امید، سرمربی این تیم نیز در مجمع حضور نخواهد داشت. بر همین اساس برای جایگزینی وی در اساسنامه فرد دیگری پیش‌بینی نشده اما به نظر می‌رسد امیرحسین پیروانی، سرمربی تیم ملی جوانان به عنوان نماینده مربیان در مجمع انتخاباتی حاضر شود.

نماینده بازیکنان: آندرانیک تیموریان - طبق اساسنامه باید کاپیتان تیم ملی فوتبال عضو مجمع باشد که بر همین اساس آندرانیک تیموریان باید در مجمع حاضر شود.

نماینده داوران: محسن ترکی- طبق اساسنامه داوری که بالاترین امتیاز را در لیست داوران داشته باشد باید عضو مجمع باشد.

هر فرد ایرانی که عضو هیأت رئیسه AFC یا فیفا باشد: علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال و عضو هیأت رئیسه AFC. جالب اینکه در اصلاح اساسنامه سال ۹۴ که گروهی با آن مخالفت کرده بودند در نهایت این موضوع از دستور کار مجمع خارج شد و کفاشیان این حق رأی را حذف کرده بود. به مفهوم دیگر کفاشیان تنها رأی خود حتی اگر در مسند ریاست فدراسیون نبود را می‌توانست داشته باشد، اما اقدام به حذف آن کرده بود. کفاشیان اگر در جلسه شنبه نظری نداشته باشد می‌تواند از حق رای خود استفاده نکند. کاری که در مجمع گذشته و زمانی که مسائل مالی فدراسیون بررسی می‌شد، انجام داد و از این حق استفاده نکرد.

نامزدهای پست ریاست فدراسیون :

1- مصطفی آجرلو
2- مهدی تاج
3- عزیز الله محمدی

نامزدهای پیشنهادی پست نایب رئیس اول فدراسیون :

1.علی فتح الله زاده : نایب رئیس اول پیشنهادی عزیزالله محمدی
2.علی کفاشیان : نایب رئیس اول پیشنهادی مهدی تاج
3.علی کفاشیان : نایب رئیس اول پیشنهادی مصطفی آجرلو
نامزدهای پیشنهادی پست نایب رئیس دوم و رئیس سازمان لیگ :

1.محمود اسلامیان : نایب رئیس دوم پیشنهادی مهدی تاج
2.منصور قنبرزاده : نایب رئیس دوم پیشنهادی مصطفی آجرلو
3.منصور قنبرزاده : نایب رئیس دوم پیشنهادی عزیزاله محمدی

نامزد پیشنهادی پست نایب رئیس سوم و رئیس کمیته بانوان :

1.الهه عرب عامری : نایب رئیس سوم پیشنهادی مهدی تاج
2.الهه عرب عامری : نایب رئیس سوم پیشنهادی مصطفی آجرلو
3.الهه عرب عامری : نایب رئیس سوم پیشنهادی عزیزالله محمدی

در این میان نکته قابل توجه آن است که تاج در مناظره دوم اردیبهشت رادیو ورزش گفت اسلامیان نایب رییس دوم و رییس کمیته مسابقات اوست و ریاست سازمان لیگ را برای قنبرزاده کنار گذاشته است.

نامزدهای پست سایر اعضای هیأت رئیسه :

1.فریدون اصفهانیان
2.حبیب الله ابوالحسن شیرازی
3.حیدر بهاروند
4.مراد حاج جعفری
5.شهرام دبیری اسکوئی
6.غلامرضا شاه کرمی
7.عباس صوفی
8.سعید عباسی
9.ناصر غلامحسین گودرزی
10.هدایت الله ممبینی
11.میرشاد ماجدی
12.حسن کامرانی‌فر
نامزد عضو هیأت رئیسه نماینده هیأت های فوتبال استانها:
1.عبدالکاظم طالقانی
نامزد عضو هیأت رئیسه نماینده مدیران عامل باشگاه‌ها:
1.محمود شیعی

جانشین علی کفاشیان کیست؟
جایگزین علی کفاشیان که هشت سال بر مسند فوتبال ریاست کرد، قرار است از بین مصطفی آجورلو، مهدی تاج و عزیزالله محمدی انتخاب شود تا فوتبال با شکل و شمایلی جدید به کار خود ادامه بدهد.

پیشنه مختصری از مواضع نامزدهای انتخاب فدراسیون فوتبال به شرح زیر است:

مصطفی آجورلو:

هدفم از ریاست فوتبال ساختن فوتبالی است که مردم از آن لذت ببرند. تماشاگران با فراغ بال فوتبال می بینند و شماره صندلی شان مشخص است و لازم نیست در صف بلیت بمانند. فوتبالی که در آن از سنگ و آجر خبری نیست. بازیکنان، مربیان و داوران تمامی دستمزد خود را دریافت می کنند و چک برگشتی روی اینستاگرام بازیکنی قرار نخواهد گرفت. ما باشگاه حرفه ای به کمک صدا و سیما و دولت و ... خواهیم ساخت. باشگاهی که با اقتصاد پویا مسیر خود را دنبال کند. از فوتبال لذت خواهیم برد با زیباترین استادیوم ها. حق پخش را دریافت خواهیم کرد و تبلیغات دور زمین را به موقع در اختیار صاحبان باشگاه قرار خواهیم داد. فوتبالی که سرمایه گذار هراسی از حضور در آن نخواهد داشت. من برای ساختن چنین فوتبالی به عرصه انتخابات آمده ام. برای ساختن تیم ملی قدرتمند. تیمی که از مرحله اول جام جهانی روسیه صعود کند. تیمی که در تهران با بهترین تیم های جهان دوستانه بازی کند. با کی‌‌روش می توانیم تصویر تازه ای از فوتبال ایران بسازیم. با رسانه های قدرتمند که به جذابیت فوتبال کمک خواهند کرد. اینها رویا نیست که اگر اکنون رویا باشد می توانیم آن را به واقعیت تبدیل کنیم. از این فوتبال همه باید لذت ببرند!

توسعه و فوتبال کشور را دستور کارمان قرار خواهیم داد. این مساله با حرفه ای شدن فوتبال انجام خواهد شد. ما باید برای این مساله باید یک مدل را انتخاب کنیم. به طور مثال باید آلمان یا هر کشور دیگر را مدل انتخاب کنیم و طبق یک پروسه آن را دنبال کنیم. برای این مساله 6 راهکار را در نظر گرفته ام. حرفه ای کردن باشگاه ها، اداره منطقی تیم ملی، درآمدزا کردن فوتبال، ارتقا سازمان فدراسیون فوتبال، ارتقا هیات های فوتبال و در نهایت آکادمی.

تمام این مساله نیازمند این است که اقتصاد را پویا کرد و باید برای این مساله تولد جدیدی را آغاز کرد.

مهدی تاج:

انتخاب در فدراسیون یک بحث است و اداره آن بحث دیگر. مولفه و مشکلات زیادی دارد. اگر واقع بینانه به فوتبال کشور نگاه کنیم نقاط ضعف و قوت در آن می بینیم که فرصت هایی نیز در آن هست.

با توجه به مسوولیت هایی که در گذشته داشتم، از مدیر باشگاه تا دبیرکل و... با واقعیت های فوتبال آشنایی کامل دارم. رویکرد اصلی ام این است که شفافیت مالی در آن ایجاد کنم. ارتقا فنی ایجاد کنم که باید آموزش عمومی برای بازیکنان و مربیان صورت گیرد. پیوستگی سازمانی که معتقدم بخشی از فدراسیون گسسته است. منابع مناسب برای فوتبال مشخص شود. ما بهترین مربی را به فوتبال ایران آورده ام اما اگر منابع مالی درستی نباشد موجب نارضایتی خواهد شد. فوتبال حقوق شناخته شده ای دارد که باید دریافت شود.

بخش خصوصی سازی نیز تعریف شده است و معتقدم اخلاق حرفه ای باید رعایت شود. ارزش های انسانی را باید بها داد. کار گروهی و هم افزایی نیز باید داشته باشیم. تمام نهادها باید در این بخش فعالیت کنند و همه باید بخواهند فوتبال را ارتقا دهیم تا مردم از فوتبال لذت ببرند.

پاسخگویی وظیفه ماست به همه. حق مردم سوال کردن است و باید فدراسیون پاسخگو تدوین کنیم. برنامه خودم برای مجموعه فدراسیون فوتبال و با توجه به اینکه خودم از نزدیک در آن بودم. فوتبال درآمدزاست اما باید در کنار آن منابع دیگری را تعریف کنیم. ما باید سازمان اقتصادی را رونق بدهیم. سازمان تیم های ملی دیگر کاری است که باید صورت گیرد.

:

فوتبال از غرب آمده و فیفا 209 عضو دارد. در فوتبال سیاست معنا ندارد و این باعث می شود دوستی ها بیشتر شود. ما یک قوانین بالاسری و یک قوانین داخلی داریم. اولین کارم این است اساسنامه که هشت سال در حال پیگیری هستند را به سرانجام برسانم.

شفاف سازی درآمدهای فوتبال، قدرت بخشیدن به نقش باشگاه های فوتبال، تصویب قوانین لازم برای خصوصی سازی، تقویت هیات های استانی، با کمک آموزش و پرورش فوتبال را گسترش دهیم و ... .

با توجه به درآمدهایی که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس از اسپانسر خود داشته اند نشان می دهد که فوتبال می تواند درآمدزا باشد و باید از این پتانسیل استفاده کرد.

سرنوشت 61 ساله صندلی ریاست فدراسیون فوتبال:

جنس فوتبال ایران در این 61 سالی که از عمر فدراسیونش می‌گذرد جور جور بوده است. از فوتبالی گرفته تا سوارکار و بسکتبالیست و دونده، همگی طعم نشستن روی صندلی داغ این فوتبال را چشیده‌اند. خلاصه اینکه از سال 1329 تاکنون، ریاست فدراسیون فوتبال 32 بار رقم خورده است و حالا اهالی فوتبال در انتطار سی و سومین رئیس این فدراسیون پرحاشیه می باشند.

علی کنی (۱۳۲9‌‌ـ ‌۱۳۲5) و (1335‌‌ـ ‌1334)

علی کنی به عنوان اولین رییس فدراسیون فوتبال ایران معرفی شد و طی سال‌های 1318 تا 1324، حسین صدقیانی، مدیر انجمن فوتبال سازمان تربیت‌بدنی، مرد اول فوتبال ایران لقب داشت.
البته کنی از جمله فوتبالیست‌هایی بود که هم تحصیلات بالایی داشت و هم در سخنوری توانمند بود. او 9 سال بعد به دلیل تجربه بالایش دوباره رئیس فدراسیون فوتبال شد، اما این بار فقط یک سال مدیریت کرد به دلیل فشارهای رسانه‌ای از فدراسیون فوتبال کنار گذاشته شد.

هدایت‌الله گیلانشاه (1331‌‌ـ‌1329)

آبان 1329 پای اولین رئیس نظامی‌ به فدراسیون فوتبال باز شد. گیلانشاه به عنوان دومین رئیس فدراسیون فوتبال انتخاب شد. البته گیلانشاه خود فوتبالی بود و سابقه‌بازی در تیم‌های کلوپ ایران و طوفان و حتی قهرمانی در رقابت‌های فوتبال باشگاه‌های تهران را در کانامه داشت.

محسن حداد (1332‌‌ـ‌1331) و (1334‌‌ـ‌1333)

محسن حداد، اولین رئیس غیرفوتبالی فدراسیون فوتبال بود و برخلاف علی کنی و هدایت‌الله گیلانشاه که از بازیکنان سطح اول رده باشگاهی بودند، هیچ‌گونه سابقه ورزشی را در کارنامه فعالیت‌های خود نداشت و فقط یک علاقه‌مند به فوتبال بود.

او را اولین رئیسی می‌دانند که با دخالت و نظر سازمان تربیت‌بدنی وقت بر مسند ریاست فوتبال تکیه زد. حداد همچنین اولین رئیس تاریخ فدراسیون فوتبال است که در دو دوره متوالی، این مسئولیت به او واگذار شد. البته در دوران ریاست حداد، به دلیل وقوع کودتای 28 مرداد، هیچ‌گونه فعالیت خاص ورزشی در کشور انجام نشد.

حسین سیاسی (1333‌‌ـ‌1332) و (1334)

سرتیپ حسین سیاسی، به عنوان دومین نظامی‌ ریاست فدراسیون فوتبال را عهده دار شد. البته او هم مثل کنی و گیلانشاه یک ورزشی بود و در اکثر مسابقاتی که برگزار می‌شد به عنوان داور به میدان می‌آمد.

سیاسی پایه‌گذار کانون ورزش ایران لقب داشت و یکی از پیشکسوتان امر قضاوت در بازی‌های فوتبال بود. با این حال در دو دوره 15 ماهه و سه ماهه ریاست او در فدراسیون فوتبال، همچون دوران حداد، هیچ خبری از فعالیت‌های ورزشی در کشور نبود.

مصطفی سلیمی ‌(1336‌‌ـ‌1335)

فوتبالی‌ترین رئیس فدراسیون فوتبال تا آن زمان مصطفی سلیمی ‌بود؛ یکی از بازیکنان مطرح تیم‌های طوفان و کوهستانی که اتفاقا با هر دو تیم سال‌های 1314 و 1316 قهرمان باشگاه‌های تهران شد.

با وجود این، دوران ریاست مصطفی سلیمی‌ به یک سال هم نرسید و بعد از هشت ما ه از مسئولیت خود کنار رفت و جای خود را به حسین مبشر داد.

حسین مبشر (1337 – 1336) و (1345‌‌ـ‌1341)

حسین مبشر را باید جزو جوانترین رئیس فدراسیون تاریخ فوتبال ایران نامید که اولین بار در 35 سالگی کار خود را به عنوان ششمین رئیس فوتبال ایران آغاز کرد.

مبشر از بازیکنان تاثیرگذار آن روزهای تیم دارایی و تیم ملی فوتبال ایران بود. دوره اول ریاست مبشر 15 ماه بود و ناکامی ‌تیم ملی در بازی‌های آسیایی توکیو باعث برکناری او شد.

مبشر برای دومین بار آبان ۱۳۴۱ رئیس فدراسیون فوتبال شد و این بار مسئولیت را چهار سال حفظ کرد. در همان چهار سال تیم ملی برای اولین بار به المپیک ۱۹۶۴ توکیو صعود کرد و در بازی‌های آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک هم قهرمان شد.

مصطفی مکری (1339‌‌ـ‌1338) و (1351‌‌ـ‌1346)

صندلی ریاست فدراسیون فوتبال از مبشر گرفته و به مصطفی مکری داده شد. او که از فوتبالیست‌های خوب دهه ۲۰ بود، اولین دوره ریاستش در فدراسیون فوتبال را در 36 سالگی آغاز کرد.

دوره‌ای که دو سال به طول انجامید. با این حال در دوره دوم ریاست او که 5 سال هم به طول انجامید (از 46 تا 51) فوتبال ایران به اوج افتخار رسید.

قهرمانی در دو دوره متوالی جام ملت‌های آسیا و راهیابی به المپیک ۱۹۷۲ مونیخ همه در دوران مکری اتفاق افتاد. او را پدر لیگ فوتبال ایران هم لقب داده‌اند، چراکه بنیانگذار لیگ منطقه‌ای ایران بود.

ذبیح‌الله خبیری (1340‌‌ـ‌1339)

خبیری بعد از حسین مبشر، دومین رئیس فدراسیون فوتبال بود که سابقه حضور در تیم ملی را دارد. در دوران ریاست خبیری که فقط 15 ماه طول کشید در فوتبال ملی هیچ بازی خاصی انجام نشد و هر چه بود در برگزاری مسابقات باشگاهی و قهرمانی کشور خلاصه شد.

حسین سرودی (‌1341) و (1346‌‌ـ‌1345)

به واسطه حضور همزمان در دو تیم ملی فوتبال و بسکتبال ایران، حسین سرودی را باید در ردیف ورزشی‌ترین روسای تاریخ فدراسیون فوتبال قرار داد. او تنها ورزشکار تاریخ ایران است که در بازی‌های آسیایی دهلی‌نو، عضو هر دو تیم فوتبال و بسکتبال ایران بود. با این حال در دوران مدیریت کارنامه چندان درخشانی نداشت و هر دو باری که رییس فدراسیون فوتبال شد یک سال بعد، این مسوولیت را به شخص دیگری واگذار کرد.

کامبیز آتابای (1357‌‌ـ‌1351)

آتابای برخلاف اکثر روسای قبلی فدراسیون فوتبال از دل این رشته نبود. او که تا قبل از آن در رشته سوارکاری فعالیت می‌کرد به دلیل قدرت سیاسی ناشی از حضورش در دربار پهلوی به سمت ریاست فدراسیون فوتبال منصوب شد. با این حال مدیریت آتابای 7 سال او را بر مسند ریاست نگه داشت.

راه‌اندازی لیگ تخت‌جمشید، پیروزی ایران بر برزیل در المپیک 1972 مونیخ، استخدام فرانک اوفارل، سرمربی ایرلندی منچستریونایتد برای تیم ملی فوتبال، قهرمانی‌های متوالی جوانان ایران در آسیا با مربیگری حشمت مهاجرانی، صعود به المپیک 1976 مونترال و بالاخره راهیابی تیم ملی به جام جهانی 1978 برای اولین بار و سه بازی خاطره‌انگیز ملی‌پوشان در آرژانتین، همگی از موفقیت‌های اولین رئیس فدراسیونی بودند که هفت سال متوالی بر مسند ریاست فوتبال تکیه زد.

ناصر نوآموز (1359‌‌ـ‌1358) و (1372‌‌ـ‌1368)

ناصر نوآموز، یازدهمین رئیس فدراسیون فوتبال و اولین رئیس این فدراسیون، بعد از پیروزی انقلاب بود. دوره اول ریاست نوآموز یک سال به طول انجامید و در همان زمان کوتاه تیم ملی به المپیک 1980 صعود کرد، اما شکست در نیمه‌نهایی جام‌ملت‌های آسیا، آنهم در حالی که ایران در سه دوره قبلی قهرمان شده بود، اسباب برکناری نوآموز را فراهم کرد.

ناصر نوآموز بعد از ۱۰ سال، برای دومین بار، رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان شد و چهار سال در این سمت باقی ماند.

قهرمانی تیم ملی در بازی‌های آسیایی پکن مهم‌ترین دستاورد فوتبال ایران در دوره دوم ریاست نوآموز در فدراسیون بود.

هادی طاووسی (1360‌‌ـ‌ 1359)

هادی طاووسی، دروازه‌بان تیم‌های شاهین، پرسپولیس و پیکان، دومین رئیس فدراسیون فوتبال بعد از انقلاب است. البته این انتصاب همزمان شد با آغاز جنگ تحمیلی تا عملا در آن هشت ماهی که او رئیس بود، تیم ملی اصلا تشکیل نشود.

حسین آبشناسان (1360) و (1362‌‌ـ‌1361)

طی یک سال حسین آبشناسان دو بار از مصطفی داوودی، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی حکم ریاست گرفت، اولی مرداد 1360 و دومی‌ شهریور 1361.

دوره اول ریاست آبشناسان که از بازیکنان تیم‌های شعاع و برق تهران بود، کمتر از هفت ماه به طول انجامید. اما دوباره پس از مدتی دوباره برای مدت هشت ماه عهده دار ریاست فدراسیون شد.

اتفاق قابل ذکر هم در دوره دوم ریاست آبشناسان زمانی بود که تیم ملی با طرح عجیب 27 ساله‌ها راهی بازی‌های آسیایی 1982 دهلی‌نو شد و حسین آبشناسان برای خودش حکم سرمربیگری تیم ملی زد! تیم ملی در آن بازی‌ها در مرحله یک‌چهارم نهایی مغلوب کویت شد و از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.

حسین راغفر (1361‌‌ـ‌1360)

جوان‌ترین رئیس فدراسیون تمام ادوار تاریخ فوتبال ایران حسین راغفر است که به دلیل قرابت با مصطفی داوودی، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی، اسفند 1360 و در 28 سالگی بر مسند ریاست نشست.

وی که فقط شش ماه در فدراسیون فوتبال ریاست کرد. در آن دوره کوتاه، ناصر ابراهیمی ‌با نظر راغفر به عنوان سرمربی تیم ملی معرفی شد.

بهروز صحابه (۱۳۶3 ‌‌ـ‌ 1362)

بهروز صحابه هم در ردیف روسای جوان فدراسیون فوتبال است. صحابه، در دوره 17 ماهه مدیریت خود محمود یاوری را سرمربی تیم ملی فوتبال بزرگسالان کرد.

نصرالله سجادی (1365‌‌ـ 1363)

سجادی دو سال در مسند ریاست فدراسیون فوتبال منصوب شد. او از جمله روسایی بود که سابقه فوتبالی نداشت، اما با مدیریت در ورزش بیگانه نبود. با این حال دوران ریاست او دستاورد چشمگیری برای فوتبال ایران به همراه نداشت.
علی محمد مرتضوی (1366‌‌ـ‌1365)

بعد از نصرالله سجادی، علی‌محمد مرتضوی ریاست فدراسیون فوتبال را عهده دار شد.

مرتضوی محمود یاوری را به عنوان سرمربی تیم ملی به جای پرویز دهداری معرفی کرد، اما مسئولان سازمان این تغییر را نپذیرفتند و مرتضوی در اعتراض به این امر از کار کناره گیری کرد.

محمدرضا پهلوان (1368‌‌ـ‌1366)

این بار محمدرضا پهلوان را به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال برگزیده شد. هجدهمین رییس تاریخ فدراسیون فوتبال و هشتمین رئیس فدراسیون بعد از انقلاب، با 33 سال سن، یکی از جوان‌ترین‌ها هم به شمار می‌رفت.

تیم ملی در زمان مدیریت پهلوان در جام‌ملت‌های 1988 قطر روی سکوی سوم ایستاد، اما در مقدماتی جام جهانی 1990، انتظارات را برآورده نکرد و از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.

محمد صفی‌زاده (1373‌‌ـ‌ 1372)

صفی‌زاده در شرایطی رئیس فدراسیون فوتبال شد که تیم ملی فوتبال کشورمان به مرحله دوم مسابقات فوتبال مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا صعود کرده بود.

او علی پروین را در سمت خود به عنوان سرمربی تیم ملی ابقا کرد. اما تیم ملی باز هم از راهیابی به جام‌جهانی محروم شد.

امیر عابدینی (1373)

امیر عابدینی در فدراسیون فوتبال جای صفی‌زاده را گرفت. تیم ملی با مربی کروات در بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما ضعیف‌ترین نتیجه تاریخ خود را گرفت. همان ناکامی‌باعث شد عابدینی بعد از پنج ماه مدیریت در فدراسیون برکنار شود.

داریوش مصطفوی (1376‌‌ـ‌1373)

مصطفوی سال 68 هم دوباره دبیر فدراسیونی شد که نوآموز رئیسش بود و همین تجربیات باعث شد فوتبال ما در دوره مصطفوی به موفقیت‌های چشمگیری دست یابد.

بازی‌های درخشان در جام‌ملت‌های 1996 و یک‌سال بعد از آن صعود به جام‌جهانی 1998 به عنوان افتخارات دوران مدیریتی مصطفوی به ثبت رسیده است.

محسن صفایی‌فراهانی (1381 ـ 1376)

محسن صفایی‌فراهانی بیست و دومین رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان بود. حضور موفق تیم ملی در جام جهانی 98 و پیروزی تاریخی بر آمریکا، قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی 1998 بانکوک و صعود دو تیم نوجوانان و جوانان ایران به جام‌‌جهانی از جمله موفقیت‌های فوتبالی کشورمان در دوره پنج ساله ریاست صفایی فراهانی بودند.

محمد دادگان (1385‌‌ـ‌1381)

با روی کار آمدن محسن مهرعلیزاده فوتبال ایران دوران جدیدی را با محمد دادگان، بازیکن سابق پرسپولیس تجربه کرد.

انتخاب برانکو ایوانکوویچ به جای میروسلاو بلاژویچ مهمترین تصمیمات دادگان در زمان ریاستش قلمداد شد. فوتبال ایران با برانکوی کم‌نام و نشان برای سومین بار در تاریخ طعم صعود به جام‌جهانی را چشید.

البته انتقادها از روند بازی تیم ملی حتی بعد از این موفقیت هم ادامه داشت. در کنار آن، بالا گرفتن اختلاف میان دادگان و علی آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی باعث شد تیم ملی با تنش‌های فراوان قدم به جام‌جهانی 2006 بگذارد. نتیجه خوب نبود و دادگان قبل از آن‌که تیم به ایران برگردد از سوی علی آبادی از ریاست فدراسیون فوتبال برکنار شد.

همین موضوع باعث شد فیفا به دلیل دخالت دولت در امور فوتبال، فدراسیون را تعلیق کند که البته این حکم با حضور کمیته انتقالی و تدوین اساسنامه جدید لغو شد. این کمیته چیزی در حدود یک‌سال و نیم با سرپرستی کیومرث‌ هاشمی‌ فوتبال ایران را مدیریت کرد.

علی کفاشیان (1394‌‌ـ‌1386)

حضور یک دونده در راس فدراسیون فوتبال هم اتفاق بدیعی بود که با حمایت محمد علی آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی از علی کفاشیان و حضور او به عنوان تنها نامزد ریاست در انتخابات فوتبال رقم خورد. البته دوره اول حضور کفاشیان با افول فوتبال ملی همزمان شد.

تیم ملی از راهیابی به جام جهانی 2010 بازماند و در بازی‌های آسیایی گوانگجو هم، تیم امید نتوانست روی سکو برود. حذف از گردونه رقابت‌های جام‌ملت‌های آسیا 2011 و البته ناکامی ‌تیم امید در راهیابی به المپیک 2012 لندن هم از دیگر ناکامی‌های فدراسیون فوتبال در چهار سال گذشته بود.

البته علی کفاشیان طی انتخابات هیئت رئیسه کنفدراسیون فوتبال آسیا به صورت رسمی به عنوان نایب رئیس ‌ای‌اف‌سی انتخاب شد. او که در این انتخابات رقیبی نداشت به صورت رسمی نایب رئیس ‌ای‌اف‌سی شد.