صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
دکتر ولایتی در پیامی به همایش علوم و حکمت اسلامی؛

همایش‌های «علوم و حکمت اسلامی» بستر ایده‌پردازی در علوم انسانی با نگاه حکمت بنیان است

رئیس هیأت موسس و هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی پیامی به همایش علوم و حکمت اسلامی صادر کرد.
کد خبر : 826890

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، پیام دکتر علی‌اکبر ولایتی رئیس هیأت موسس و هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی به همایش علوم و حکمت اسلامی که صبح امروز در سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، قرائت شد.

متن پیام دکتر ولایتی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

در ابتدا عرض سلام دارم خدمت همه اساتید، فرهیختگان و میهمانان گرامی شرکت کننده در این همایش.

لازم می‌دانم از تلاش‌ها و فعالیت‌های ارزشمند معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه که سیاستگذاری مجموعه همایش‌های «علوم و حکمت اسلامی» را برعهده داشته‌اند و همچنین متخصصین و صاحب‌نظران مشارکت‌کننده و واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی که مجری این همایش‌ها در استان‌های مختلف بوده‌اند، سپاسگزاری کنم.

«حکمی‌سازی» از مؤلفه‌های اساسی و مهم تعالی علوم انسانی است که دو مؤلفه روزآمدی و بومی‌سازی نیز از آثار آن می‌باشد. در «علوم انسانی حکمی» مبانی هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی، دین‌شناختی، روش‌شناختی و ارزش‌شناختی حکمت و معارف اسلامی در برنامه‌های علوم انسانی و هنر اشراب می‌گردد و علم نافع در دستورکار فعالان علمی قرار می‌گیرد. این بدین جهت است که تمام نظریه‌های علوم انسانی مبتنی بر مبانی (بنیادها و روش‌ها) هستند. یعنی دیدگاه نظریه پرداز درباره چیستی جهان، معرفت، انسان، جامعه، ارزش‌های انسانی، نقش دین در حیات بشری و روش معتبر به نظریه او جهت و معنا می‌دهد.

مجموعه همایش‌های «علوم و حکمت اسلامی» به عنوان یکی از بسترهای تحقق این سیاست در جهت نهادینه‌نمودن ایده‌پردازی در علوم انسانی با نگاه حکمت بنیان است که در جامعه علمی جایگاه خود را پیدا کرده است. برگزاری موفق این همایش‌های علمی برای دومین سال متوالی، نشانگر جهت‌گیری مناسب این همایش‌ها در جهت ترویج گفتمان حکمی‌سازی علوم و گامی موفق در تولید علم تمدن‌ساز بوده است.

بهره‌گیری از ارکان سیاستگذار خوش‌فکر، مجریان توانمند و فرهیختگان دانا و باانگیزه سبب شده است همایش «علوم انسانی و حکمت اسلامی» که در سال گذشته در قالب یک همایش کار خود را آغاز کرده بود، امسال به عنوان ۹ همایش مستقل، هم در حوزه‌های دانشی علوم انسانی و هنر و معماری و هم در زمینه علوم طبیعی و با نقش‌آفرینی ۹ واحد دانشگاهی سامان یابد.

امید است به منظور تحقق اهداف متعالی این همایش‌های ارزشمند، اقدامات زیر در دستور کار دبیرخانه همایش‌ها قرار گیرد و نتایج و خروجی‌های علمی حاصل نیز در اختیار جامعه علمی و مسئولان مربوطه قرار گیرد:

1- تشویق و ارائه دستاوردهای علمی در قلمروی علوم انسانی حکمی
2- ایجاد فضای تضارب آراء و ارتقای پژوهش‌های جامعه علوم انسانی با تأکید بر مؤلفه حکمی‌سازی
3- جریان‌سازی فرهنگی و تقویت عزم ملی و اراده جدی همگانی برای تولید علوم انسانی حکمی
4- سوق‌دادن پژوهش‌های علوم انسانی حکمی به اولویت‌های بومی و مسائل کابردی
5- کشف استعدادها و محققین برتر و ایجاد ارتباط میان محققان یک زمینه پژوهشی
6- زمینه‌سازی برای انتشار پژوهش‌های به‌روز در حوزه علوم انسانی حکمی و کارآمد

یکی از رشته‌های مهم علمی جهان، علم پزشکی با پیشینه‌ای طولانی است. در یکی از قدیمی ترین تعاریف علم پزشکی در بین پزشکان، سلامت را معیار می‌گیرد و بیماری را یک امر غیر عادی می‌داند و لذا بعضی از هم زبان‌های ما به بیمارستان شفا خانه می‌گویند و بعضی در گذشته بیمارستان را مارستان می‌گفتند چون مار نشانه سلامت است. بنابراین تمرکز و توجه به قدیمی ترین عبارت مکتوب در تعریف پزشکی کاملا حکمت بیان قلمداد می‌گردد و لذا تا همین ۳ نسل اخیر طبیب را حکیم، مطب را محکمه و طبابت را حکمت می‌نامیدند. در ایران قبل از اسلام و به خصوص بعد از اسلام، پزشکان ما حکیم بودند و در راس آنها شیخ‌الرئیس بوعلی‌سینا که کتاب عمده آنان هم یکی شفا در فلسفه و قانون در پزشکی است و در سایر سلسله پزشکان بزرگ ما نیز حکیم مومن تنکابنی که کتاب جامع پزشکی وی تحفته المومنین نام دارد.

برای حسن ختام، بیان برزویه طبیب و مقدم اطبای پارس از کتاب کلیله و دمنه را ارائه می‌نمایم: که پدر من از لشکریان بود و مادر من از خانه علمای دین زردشت بود، و اول نعمتی که ایزد تعالی و تقدس، بر من تازه گردانید دوستی پدر و مادر بود و شفقت ایشان بر حال من، چنان که از برادران و خواهران مستثنی شدم و به مزید تربیت و ترشح مخصوص گشت. و چون سال عمر به هفت رسید مرا بر خواندن علم طب تحریض نمودند، و چندان که اندک وقوفی افتاد و فضیلت آن بشناختم به رغبت صادق و حرص غالب در تعلم آن می‌کوشیدم، تا بدان صنعت شهرتی یافتم و در معرض معالجت بیماران آمدم. آن گاه نفس خویش را میان چهار کار که تگاپوی اهل دنیا از آن نتواند گذشت مخیر گردانیدم: وفور مال و لذات حال و، ذکر سایر و ثواب باقی. و پوشیده نماند که علم طب نزدیک همه خردمندان و در تمامی دین‌ها ستوده است. و در کتب طب آورده‌اند که فاضلتر اطبا آن است که بر معالجت از جهت ذخیرت آخرت مواظبت نماید، که به ملازمت این سیرت نصیب دنیا هر چه کامل‌تر بیابد و رستگاری عقبی مدخر گردد. 

در پایان ضمن تقدیر و تشکر مجدد، برای همه شما عزیزان توفیقات روزافزون مسئلت می‌نمایم.

انتهای پیام/

ارسال نظر