صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
رویکردی جدید برای متوقف کردن اثرات پیری:

تقویت سلول‌های ایمنی، پاکسازی ضایعات مغزی را بهبود می‌بخشد

یافته‌ها در موش‌ها رویکرد درمانی جدیدی را برای درمان آلزایمر و سایر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن نشان می‌دهد.
کد خبر : 824969

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، بیماری‌های نورودژنراتیو شرایطی هستند که بر عملکرد مغز و سیستم عصبی تأثیر می‌گذارند و منجر به از دست دادن تدریجی ساختار یا عملکرد سلول‌های عصبی می‌شوند. برخی از نمونه‌های بیماری‌های عصبی شامل بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس هستند. این بیماری‌ها می‌توانند باعث مشکلاتی در حافظه، حرکت و عملکرد کلی مغز شوند و اغلب با گذشت زمان بدتر می‌شوند.

بسیاری از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، از جمله آلزایمر و پارکینسون، با وجود خوشه‌های پروتئینی مضر در مغز مشخص می‌شوند. علیرغم تلاش‌های قابل توجه برای یافتن راه‌هایی برای درمان این شرایط با حذف این خوشه‌های سمی، پیشرفت‌ها محدود بوده است.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس روش جدیدی را برای بهبود حذف مواد زائد از مغز کشف کرده اند که ممکن است به طور بالقوه منجر به درمان یا پیشگیری از بیماری‌های عصبی شود. آن‌ها کشف کردند که سلول‌های ایمنی اطراف مغز در کارآیی دفع مواد زائد نقش دارند و این سلول‌های ایمنی در موش‌های پیر، و همچنین در انسان‌ها و موش‌های مبتلا به آلزایمر دچار اختلال می‌شوند. علاوه بر این، آن‌ها دریافتند که درمان موش‌های پیر با یک ترکیب محرک سیستم ایمنی می‌تواند این سلول‌های ایمنی را جوان کرده و دفع مواد زائد از مغز را بهبود بخشد.

یافته‌های اخیراً در مجله Nature منتشر شده است، رویکرد جدیدی را برای متوقف کردن برخی از اثرات پیری بر مغز نشان می‌دهد.

جاناتان کیپنیس، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: آلزایمر سال‌ها از منظر چگونگی مرگ نورون‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است، اما سلول‌های دیگری مانند سلول‌های ایمنی در حاشیه مغز نیز وجود دارند که ممکن است در آلزایمر نقش داشته باشند..D. آلن ای؛ و ادیت ال. وولف پروفسور ممتاز پاتولوژی و ایمونولوژی و محقق BJC. به نظر نمی‌رسد که بتوانیم نورون‌های مرده یا در حال مرگ را احیا کنیم، اما سلول‌های ایمنی که در مرز‌های مغز قرار دارند، هدفی عملی برای درمان بیماری‌های مغزی مرتبط با سن هستند. آن‌ها در دسترس‌تر هستند و می‌توانند دارو یا جایگزین شوند. در این مطالعه، ما موش‌های مسن را با مولکولی درمان کردیم که می‌تواند سلول‌های ایمنی سالخورده را فعال کند و در بهبود جریان مایع و دفع مواد زائد از مغز مؤثر بود. این به عنوان یک رویکرد برای درمان بیماری‌های عصبی نویدبخش است.

کیپنیس متخصص در زمینه شکوفایی نوروایمونولوژی است، مطالعه‌ای در مورد اینکه چگونه سیستم ایمنی بر مغز در سلامت و بیماری تأثیر می‌گذارد. در سال ۲۰۱۵، او شبکه‌ای از رگ‌ها را کشف کرد که مایع، سلول‌های ایمنی و مولکول‌های کوچک را از مغز به غدد لنفاوی تخلیه می‌کنند، جایی که بسیاری از سلول‌های سیستم ایمنی در آن ساکن هستند. سال گذشته، او و همکارانش نشان دادند که برخی از درمان‌های تحقیقاتی آلزایمر در موش‌ها زمانی که با یک درمان برای بهبود تخلیه مایعات و زباله‌ها از مغز همراه باشد، مؤثرتر هستند.

برای این مطالعه، کیپنیس و آنتوان دریو، دکتری. - یک محقق فوق دکترا و نویسنده اصلی مقاله - به دنبال درک نقش سلول‌های ایمنی که در امتداد عروق مغز و در لپتومننژها، بافت‌هایی که بلافاصله مغز و نخاع را احاطه کرده اند، ایفا می‌کنند. آن‌ها این سلول‌ها را ماکروفاژ‌های مرزی پارانشیمی نامیدند، زیرا در حد فاصل مایع مغزی نخاعی و بافت مغز قرار دارند.

Kipnis، Drieu و همکارانش با مطالعه روی موش‌ها دریافتند که این ماکروفاژ‌ها حرکت شریان‌های خونی را تنظیم می‌کنند که به نوبه خود جریان پاکسازی مایع را در مغز کنترل می‌کند. هنگامی که این ماکروفاژ‌ها تخلیه یا آسیب دیدند، زباله‌ها در مغز ایجاد می‌شوند.

دریو گفت: جریان مایع مغزی نخاعی در بسیاری از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، مانند آلزایمر، سکته مغزی، پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس مختل می‌شود. اگر بتوانیم جریان مایع را در مغز فقط با تقویت این ماکروفاژ‌ها بازیابی کنیم، شاید بتوانیم پیشرفت این بیماری‌ها را کاهش دهیم. این یک رویا است، اما چه کسی می‌داند؟ ممکن است کار کند.

تحقیقات بیشتر نشان داد که ماکروفاژ‌های مرزی پارانشیمی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و موش‌های مبتلا به بیماری آلزایمر تغییر می‌کنند: سلول‌های ایمنی کمتر قادر به مصرف و دفع مواد زائد هستند و نمی‌توانند به طور موثر جریان مایع را تنظیم کنند.

با شروع حدود ۵۰ سالگی، افراد شروع به کاهش در جریان مایع مغزی به عنوان بخشی از پیری طبیعی می‌کنند. همین اتفاق در موش‌های مسن‌تر نیز می‌افتد. Kipnis، Drieu و همکارانش نشان دادند که نوع ماکروفاژ مرزی که برای پاکسازی زباله و جریان مایع مهم‌تر است، در موش‌های مسن‌تر کمیاب است. وقتی موش‌های پیر را با پروتئینی که فعالیت ماکروفاژ‌ها را تقویت می‌کند درمان کردند، ماکروفاژ‌های مرزی بیشتر شبیه موش‌های جوان رفتار کردند. علاوه بر این، این درمان باعث بهبود جریان مایع و پاکسازی مواد زائد از مغز موش‌ها شد.

کیپنیس که همچنین استاد عصب شناسی، علوم اعصاب و جراحی مغز و اعصاب است، می‌گوید: در مجموع، نتایج ما نشان می‌دهد که ماکروفاژ‌های مرزی پارانشیمی به طور بالقوه می‌توانند از نظر دارویی برای کاهش کمبود‌های پاکسازی مغز مرتبط با پیری و بیماری آلزایمر مورد هدف قرار گیرند. من در حال بحث با همکاران هستم که چگونه می‌توانیم آن سلول‌ها را در مغز‌های پیر و به‌عنوان درمانی برای آلزایمر جایگزین یا جوان‌سازی کنیم. امیدوارم روزی بتوانیم با این رویکرد پیشرفت بیماری‌های مغزی مرتبط با افزایش سن را کاهش دهیم یا به تعویق بیاندازیم.

 

 

میترا سعیدی کیا

انتهای پیام/

ارسال نظر