ساخت «لایه‌های نانویی اَبَرجاذب نور» با کاربرد دفاعی برای نخستین بار در کشور محقق شد
فاطمه راضی آستارایی، عضو هیئت‌علمی گروه انرژی‌های تجدید پذیر دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، در رابطه بااینکه ایده ساخت «لایه‌های نانویی اَبَرجاذب نور» از کجا نشئت گرفت، خاطرنشان کرد: به دنبال این بودیم که لایه‌ای پیدا کنیم که جذب نوری خوب و نیز عدم بازتاب نور از اشیا داشته باشد که این خاصیت باعث رؤیت ناپذیری اشیا می‌شود.
وی افزود: لایه‌های اَبَرجاذب به دلیل جنسشان در ناحیه خاصی از نور، جذب خوبی دارند یا شکل قرارگیری مواد به این شکل است. این فناوری که بر روی آن کار کردیم پیش‌ازاین در دنیا انجام‌شده بود ما با تغییراتی آن را تولید کردیم. این تفاوت به خاطر شکل و ساختار این مواد و نه لزوماً جنسشان است. شکل ساختارشان ترکیبی از ساختار‌های نانو و میکرو است که طرز قرارگیری آن‌ها باعث می‌شود در ناحیه مرزی، جذب بسیار خوبی داشته باشند.
دانشیار دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در هرکجا که جذب نور کافی و جذب حرارت خورشید برای ایجاد ضروری باشد، می‌توان از آن استفاده کرد، گفت: در کلکتور گرمایی خورشیدی کاربرد دارد. البته به‌عنوان لایه جاذب خوب در سلول‌های خورشیدی نیز به کار خواهد رفت.
راضی در رابطه با کاربرد اصلی این فناوری خاطرنشان کرد: همانطور که پیش از این اشاره شد، کاربرد اصلی آن در پنهان کردن اشیا و نیز عدم بازتاب نوری است که درون خود ذخیره کرده است. از این کاربرد و خصوصیت، علاوه بر استفاده در بخش‌های دفاعی در بحث زیبایی‌شناختی نیز استفاده می‌شود، مثلاً در حال حاضر از آن روی بدنه اتومبیل استفاده می‌شود. بعد از قرارگیری این لایه روی بدنه اتومبیل که به مشکی است، اگر چراغ‌های آن خاموش باشد به‌هیچ‌عنوان قابل‌رؤیت نیست.
این پژوهشگر حوزه نانوفناوری بومی‌سازی این فناوری را هدف اصلی در ساخت آن عنوان کرد و گفت: این فناوری به دلیل کاربردهای جانبی که دارد در نمایشگاه دستاورد‌های پژوهشی که به مناسبت هفته پژوهش برگزار شد، بسیار موردتوجه قرار گرفت از بخش دفاعی مراجعه شد. البته تاکنون وارد مذاکره نشدیم، زیرا بحث تجاری‌سازی یک بحث متفاوت از فنّاوری و نمونه‌های آزمایشگاهی است.
وی ادامه داد: در حالت فعلی این فناوری، یک لایه بر روی سطوح صاف، اما انعطاف‌پذیر است، اما برای تجاری‌سازی آن بهتر است به شکل دیگری شبیه رنگ دربیاید که در هر سطح دلخواه پاشیده شود؛ لذا هدف بعدی این پروژه، ساخت به‌صورت یک پودر قابل پاشش مانند رنگ است که در هر سطحی قابل پاشیدن باشد به این صورت قابلیت بیشتری برای تجاری‌سازی دارد، اما با فنّاوری فعلی باید این فناوری به یک محیط خلأ یا کوره برود و قابل‌اجرا بر روی هر سطحی نیست.
راضی در پایان در رابطه با برتری نمونه فناوری تولیدشده نسبت به مشابه خارجی آن، اظهار کرد: روش‌های ساخت نمونه تولیدی ما نسبتاً آسان‌تر است و قابلیت تولید در داخل کشور را دارد. البته باید زنجیره تأمین آن چک شود. در این زنجیره مواد اولیه ساخت محصول با توجه به تحریم‌ها ما را با چالش مواجه نخواهد ساخت.
انتهای پیام/۴۱۶۷/
انتهای پیام/