ارتباط مستقیم کمبود سروتونین با ابتلا به افسردگی

به گزارش گروه خانه خلاق و نوآوری رسانه آنا، پژوهشگران از دهه ۱۹۶۰ فرض کرده‌اند که افسردگی عمده از اختلال در سیستم نوروترانسمیتر سروتونین نشات می‌گیرد. اگرچه شواهد حمایت‌کننده از این ایده فراوان، اما غیرمستقیم بوده است. درواقع، تجزیه‌و‌تحلیل جامع جدیدی از مطالعات موجود به این نتیجه رسید که شواهد محکمی برای حمایت از فرضیه سروتونین وجود ندارد. در پی آن، برخی از دانشمندان این حوزه خواستار بررسی مجدد فرضیه مذکور شده‌اند.

مطالعه جدید که شواهد مستقیمی از اختلال در آزادسازی سروتونین در مغز افراد مبتلا به افسردگی ارائه می دهد، می‌گوید عجله نکنید. این مطالعه که در مجله‌ی Biological Psychiatry منتشر شده است، با ارائه اولین شواهد مستقیم از کاهش آزادسازی سروتونین، فرضیه سروتونین را تقویت می‌کند.

افسردگی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روانی و علل ناتوانی در سراسر جهان است. علیرغم فقدان شواهد مستقیم در حمایت از اختلال در سیگنال‌دهی سروتونین در مغز افسرده، بیشتر داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می‌شود، سیستم پیام‌رسانی سروتونین را به‌منظور افزایش سروتونین خارج‌سلولی هدف قرار می‌دهد. سروتونین با عنوان ۵-هیدروکسی‌تریپتامین (5-HT) نیز شناخته می‌شود.

فقط حدود نیمی از بیماران به داروها ضدافسردگی پاسخ می‌دهند و کمتر از ۳۰ درصد بهبودی کامل را تجربه می‌کنند. درک بهتر پویایی سروتونین در افسردگی می‌تواند به ایجاد درمان‌های موثرتر کمک کند. جان کریستال، سردبیر مجله Biological Psychiatry گفت: «تفکر ما درمورد نقش سروتونین در افسردگی در طول دهه گذشته به میزان قابل‌توجهی تکامل پیدا کرده است. زمانی فکر می‌کردیم که تغییرات سروتونین می‌تواند کل افسردگی‌ را توضیح دهد. وقتی این فرضیه ساده دیگر قابل پشتیبانی نبود، برخی تمایل داشتند که هر گونه نقش سروتونین در افسردگی را رد کنند. مطالعه فعلی حمایت مهم جدیدی را برای کاوش بیشتر درمورد نقش سروتونین در افسردگی ارائه می‌دهد. این امر به‌ویژه از آن جهت به موقع است که داروهایی مانند روان‌گردان‌‌ها که گیرنده‌های سروتونین را مورد هدف قرار می‌دهند، به‌عنوان درمان‌های جدید بالقوه برای اختلالات خلقی تحت بررسی قرار دارند.»

انتهای پیام/4144