۱۰ دی‌ماه؛ بزرگداشت رئیس اسبق دانشگاه تهران «مرد ایمان و عمل»

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، عباس شیبانی، رئیس اسبق دانشگاه تهران، دارای سابقه پنج دوره نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و سه دوره عضویت در شورای اسلامی شهر تهران بود. او که از مبارزان شاخص دوران ستم‌شاهی محسوب می‌شد، سال‌ها در زندان‌های شاه به سر برد و با ۹ بار محکومیت ۱۳ سال از عمر خود را در زندان گذراند.

شیبانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در هیئت‌دولت موقت شورای انقلاب، وزیر کشاورزی شد. او عضو شورای انقلاب اسلامی ایران، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی و وزیر کشاورزی نیز بود.

عباس شیبانی که همواره در نظام جمهوری اسلامی ایران منشأ خدمات بود، سرانجام در اول دی ماه ۱۴۰۱ دار فانی را وداع گفت. مقام معظم رهبری در پیامی که در پی درگذشت عباس شیبانی صادر کردند، از این استاد فقید با عنوان «مرد ایمان و عمل» یاد نمودند.

آیین بزرگداشت نوزدهمین رئیس دانشگاه تهران، روز شنبه ۱۰ دی‌ماه ۱۴۰۱ با حضور شخصیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی در مسجد دانشگاه تهران برگزار می‌شود.

سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در پی درگذشت استاد فقید عباس شیبانی، رئیس اسبق دانشگاه تهران، با صدور پیامی درگذشت وی را به خانواده این مرحوم، مردم ایران، دانشگاهیان و سیاستمدارانی که اخلاق و عمل را توأمان می‌جویند، تسلیت گفت.

متن پیام رئیس دانشگاه تهران به این شرح است:

«درگذشت دکترعباس شیبانی، چهره خدوم و اخلاق‌مدار و نوزدهمین رئیس دانشگاه تهران که با پنج دوره نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و سه دوره عضویت در شورای اسلامی شهر تهران، همواره دغدغه پیشرفت میهن اسلامی و رفع مشکلات و تنگنا‌های مردم را داشت، مایه تأثر و تالم عموم مردم ایران و بویژه دانشگاهیان و دوستداران این استاد فقید و سیاستمدار مردمدار شد.

حضور دکتر شیبانی در نهاد‌های انقلابی و مسئولیت‌های اجرایی تراز اول در آغازین سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در ادامه، بیش از سه دهه نقش‌آفرینی در مهمترین رکن نهاد قانونگذاری کشور و همچنین پارلمان شهری، نشان می‌دهد که این مبارز انقلابی دوران ستم‌شاهی، همواره با اراده‌ای راسخ و روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر در مسیر دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی ایستاد.

سبک زندگی استاد فقید دکتر عباس شیبانی و همچنین استمرار حضورش در عرصه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری، همواره برای مدیران نسل‌های مختلف جمهوری اسلامی و دوستداران ایران، امیدآفرین، قابل احترام و الهام‌بخش بود؛ چراکه در همه سال‌های حیات پربار و پربرکت خود، با وجود همه کاستی‌ها و مشکلات در کشور، جوانان را به دستاورد‌های انقلاب اسلامی متوجه می‌ساخت و به تداوم اصلاح امور امیدوار می‌کرد. او در عین نام‌آوری، متواضع بود و خوشنام ماند.»

انتهای پیام/۴۱۶۷/