عزت‌اللهی: آرزو داشتم راه رونالدو را بروم؛ آماده یک جهش بزرگ هستم
به گزارش خبرگزاری آنا، سعید عزت‌اللهی در گفت‌و‌گویی که با جیانلوکا دی مارتزیو خبرنگار ایتالیایی انجام داده در مورد اتفاقات جام جهانی و مسائل مختلفی صحبت کرده است.
در ابتدای این مصاحبه آمده: عزت اللهی یک جهانگرد است.او در هفت کشور مختلف بازی کرد. تکرار می کنیم، او فقط 26 سال دارد و در اسپانیا، روسیه، بلژیک، اسکاتلند و قطر و در نهایت به دانمارک رسیده است.
این بازیکن می‌گوید:انجام یک مسابقه در این سطح از جام جهانی رویای همه است، از اینکه بعد از روسیه 2018 دوباره این فرصت را داشتم خوشحالم و از خدا سپاسگزارم.
وی افزود: این باعث افتخار است که بتوانم در خدمت ملت ایران باشم اما همانطور که قبلاً گفتیم، یک تاسف وجود دارد. ما امیدوار بودیم که به مرحله حذفی صعود کنیم، این رویا را پرورش دادیم، به آن ایمان داشتیم و برای آن سخت تلاش کردیم اما برای جام جهانی 2026 تلاش می کنیم و به کار ادامه خواهیم داد.
هافبک تیم ملی فوتبال کشورمان تاکید کرد: جام جهانی برای ما خوب شروع نشد. 6-2 مقابل انگلیس باختیم، جود بلینگهام ما را نابود و لالم کرد. او 19 سال دارد اما مثل 30 سالگی بازی می کند. بلوغ، قدرت و اعتماد به نفس. او یکی از بهترین ها در نقش خود خواهد شد، یا شاید هم همین حالا هم باشد.
عزت اللهی ادامه داد:بعد از آن ضربه و شکست مقابل انگلیس دوباره بلند شدیم، پیروزی مقابل ولز یک احساس فوق‌العاده بود. ما فقط می توانستیم پیروز شویم تا زنده بمانیم وگرنه همه چیز بیهوده بود، جو باور نکردنی بود. ما آماده بودیم برای همدیگر بجنگیم، این کار را کردیم و بردیم.
وی پس از شکست مقابل آمریکا روی زمین نشست و گریه کرد.وی با اشاره به این موضوع گفت: فوتبال و ورزش، این است. من فکر می کنم این بهترین تصویر برای نشان دادن ارزش های یک جام جهانی است. همه چیز هست، مبارزه، اشک، عرق، دوستی، احترام به حریف. از کودکی این را به من آموختند. ژست فوتبالیست های آمریکا من را تحت تأثیر قرار داد و بسیار از آن قدردانی کردم. این خاطره‌ای است که از این سال 2022 همیشه با خود خواهم داشت.
هافبک تیم ملی فوتبال ایران با اشاره به روزهای سختی که در فوتبال کشورمان داشته است عنوان کرد: رسیدن به اینجا آسان نبود. در 26 سالگی 50 بازی ملی برای تیم ملی دارم، در دو جام جهانی بازی کرده ام و احساس می کنم برای یک جهش بزرگ آماده هستم اما من در یک کشور فقیر بزرگ شدم، به مدارس فوتبال دسترسی نداشتم. مانند بسیاری از هم تیمی های ملی‌ام. ما در خیابان بازی می کردیم. تصور می کردم رونالدوی پدیده هستم. سعی می‌کردم حرکات او را در خیابان تکرار کنم، آرزو داشتم از راه او تقلید کنم.اما من بچه کوچه های ایران بودم و گذشته ام را فراموش نمی کنم.
عزت اللهی تاکید کرد: من اغلب به آن موضوع و اتفاقات فکر می کنم. این مرا وادار می کند تا همیشه بهترین هایم را ارائه دهم تا با اشتیاق و فداکاری به اهدافم برسم. به اندازه کافی خوش شانس بودم که یک پدر فوتبالیست داشتم، او به من کمک کرد تا در لحظات تعیین کننده ای که بچه بودم، انتخاب درستی داشته باشم. من همیشه به بچه های جوان می گویم که خود را باور کنند و قوی بمانند چه در بهترین لحظات و چه در بدترین. فوتبال شما را در مقابل چالش های زیادی قرار می دهد، حتی برای سختی ها هم باید آماده باشید. قوی باشید و به چیزی که آرزویش را داری می رسید.
انتهای پیام/