رئیس فدراسیون در مسابقات لشگرکشی می‌کند تا رای مجمع را بگیرد!/ کاراته‌کاهای با تجربه نشان دادند تمام شدند

یدالله محمدی- مهران بهنام‌فر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، درباره عملکرد تیم ملی کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا گفت: متأسفانه تیم ملی کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا نتایج خوبی نگرفت و اگر مدال پاراکاراته را حساب نکنیم ایران دو پله پایین‌تر می‌آمد و روی سکوی پنجم آسیا می‌ایستاد. متأسفانه از زمانی که طباطبایی هدایت فدراسیون کاراته را برعهده گرفته در همه جوانب ضعیف بود. او مربیانی را برای هدایت تیم‌های ملی قرار داد که امتحان خود را پس دادند. آن‌ها در مسابقات جهانی ترکیه و آسیایی قزاقستان هم موفق نبودند و من نمی‌دانم چه اصراری است که به مربیانی که امتحان خود را پس دادند دوباره اعتماد کنند.

**رئیس فدراسیون با لشگرکشی تنها به دنبال رای مجمع است

وی افزود: ضمن اینکه مسابقات قهرمانی آسیا جایی نیست که عملکرد یک مربی سنجیده شود؛ بلکه عملکرد مربیان را باید در جهانی محک بزنند که آن‌ها نشان دادند در جهانی هم حرفی برای گفتن نداشتند. در مسابقات جهانی رده پایه دو ماه پیش کاراته‌کا‌های ایران بیش از ۴۰ فرصت داشتند، اما در نهایت یک مدال کسب کردند. این نشان می‌دهد آن‌ها در هر مسابقه‌ای حاضر شدند ضعیف کار کردند. البته طباطبایی به‌عنوان رئیس فدراسیون تنها کارش همین است که یک لشکر آدم با خودش به مسابقات مختلف ببرد، چون نیازمند رای اعضای مجمع است؛ با این شرایط امیدی وجود ندارد و نتیجه‌اش هم همین می‌شود رشته‌ای که همیشه افتخارآفرین بوده و عصای دست ورزش ایران بوده به چنین نتایجی رسیده است.

**به مربیان امتحان پس داده مدام اعتماد می‌کنیم و نتیجه نمی‌گیریم

مربی کاراته ایران خاطرنشان کرد: تیم کومیته ایران بعد از سه روز شکست مفتضحانه پس از قهرمانی در کومیته حلقه شادی می‌زنند و خوشحالی می‌کنند! این اتفاق خیلی عجیب است. از طرف دیگر فدراسیون هم به گونه‌ای این قهرمانی را انعکاس می‌دهد که انگار تیم کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا به عنوان قهرمانی رسیده است. فدراسیون از عدم راهیبابی بزرگسالان هیچ حرفی نمی‌زند؛ در حالی که سایر کشور‌ها با عملکردی که داشتند نشان دادند از ما جلو هستند و ما عقب افتادیم. همین کشور اردن از صفر شروع کرد و ظرف مدت زمان ۵ سال، پنج فینالیست و مدال طلا کسب کرد. عربستان و قزاقستان هم همینطور. این نشان می‌دهد آن‌ها خوب کار کردند، ولی ما با اعتماد به مربیان که امتحان خود را پس دادند در مسابقات مختلف شرکت می‌کنیم و نتیجه هم کسب نمی‌کنیم. متأسفانه این روند هم ادامه دارد.

**جوانگرایی در تیم ملی خیلی دیر اتفاق افتاد

سرمربی پیشین تیم کاراته در تمامی رده‌های سنی بااشاره به بازی‌های آسیایی هانگژو که پیش رو است، عنوان کرد: قطعا در این شرایط ما در بازی‌های آسیایی هم نتیجه نخواهیم گرفت و به جای پیشرفت پسرفت خواهیم کرد. در حال حاضر میانگین سنی تیم بالای 30 سال در بخش مردان است در حالی که در سایر کشور‌ها همه آینده‌نگر بودند و ورزشکاران جوان به بدنه تیم تزریق کردند، اما ما این آینده‌نگری را هم نداشتیم. از سال ۲۰۱۲ پاریس که من تیم را تحویل دادم تا به امروز تنها یکی دو ورزشکار جدید به ترکیب تیم اضافه شده و این نشان می‌دهد جوانگرایی اصلا انجام نشده است؛ بنابراین جوانگرایی در تیم ایران خیلی هم دیر اتفاق افتاده است. به اعتقاد من رئیس فدراسیون خیلی خوش‌شانس بود که در دو سه سال اخیر دنیا با پاندمی کووید درگیر بود و مسابقات لغو شد؛ وگرنه خیلی زودتر از این‌ها عملکرد ضعیف تیم نمایان می‌شد.

**امیدی به وزارت ورزش برای ورود به کاراته نیست

مربی سازنده کاراته ایران عنوان کرد: ویترین هر رئیس فدراسیون مسابقات المپیک است؛ ما در همین المپیک توکیو هشت فرصت برای کسب سهمیه داشتیم که از این تعداد به سه سهمیه رسیدیم. یک سهمیه ما که توسط بهمن عسگری سوخت و ضربه بزرگی به کاراته ایران زد؛ در نهایت از سه سهمیه به یک مدال آن هم با چه شرایطی رسیدیم. بهتر است آقایان مسئول و حتی ورزشکاران از نتایجی که کسب کرده‌اند عذرخواهی کنند. یا حداقل وزارت ورزش و جوانان به موضوع کاراته ورد کند هر چند که به آن‌ها هم امیدی نیست.

**باتجربه‌ها به کادرفنی تیم ملی کمک کنند

بهنام فر در مورد عدم جوانگرایی در تیم ملی خاطرنشان کرد: متأسفانه وقتی انتخابی در کار نباشد و بازیکنان از سوی سرمربی تیم ملی لای پنبه باشند به این نتیجه هم می‌رسند. الان هم خودشان و هم تیم ملی و هم نفرات پشت خط از این نتایج متضرر هستند. ما الان تیم دوم قابل اتکا و اعتمادی نداریم. تیم یک هم الان قابل اتکا نیست چرا که دید فدراسیون کوتاه‌مدت است و به تلاش‌های ما جهت پشتوانه‌سازی توجهی نمی‌کند. ورزشکاران باتجربه ما در انفرادی و تیمی باختند و نشان دادند تمام شدنی هستند، بهتر است آن‌ها به کادرفنی کمک کنند و از این طریق تجربیاتشان را به دیگران انتقال دهند من نمی‌دانم چه اصراری است ما مدام به امتحان‌پس داده دوباره اعتماد کنیم؟!