جادوی ۲ کیلوی آخر برای طلسم‌شکن کشتی ایران

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، فاصله جا ماندن از امید‌های جهان در سال ۹۸ و آوار شدن یک مدالِ نگرفته روی سر علی سوادکوهی تا طلسم‌شکنی او در جام‌جهانی ۲۰۲۲ آمریکا، سه سال بود. مادرش غصه‌دارِ جا ماندن پسر از مسابقات جهانی‌ بود که می‌توانست یک مدال رنگین برایش به همراه داشته باشد و آن وقت می‌گفت شاید زندگی‌اش را تغییر می‌داد، برای علی هم همه چیز در آن وقت تمام شده بود، می‌گفت اینهمه تلاش کردم، اما من را در تهران جا گذاشتند.

اشتباه هم از عوامل نزدیک به تیمی بود که در ابتدای دوره مدیریتی علیرضا دبیر، مسئولیت را برعهده داشتند. اگر برخوردی هم با مسببین این اتفاق تلخ انجام شد، اما فرقی به حال علی سوادکوهی نداشت، او مسابقه را از دست داده و برای سال بعد دوباره همه چیز از نقطه صفر برایش شروع می‌شد: «وقتی امید‌های جهان را از دست دادم، چند روزی حالم اصلا خوب نبود و حس بدی داشتم، اما بعد می‌دانستم باید این اتفاق را فراموش کنم و فکرم دیگر بزرگتر از مسابقه‌ای شد که از دستش دادم.».

اما علی سوادکوهی باز هم بد آورد، در سالی که در انتخابی تیم ملی اول شده بود، کرونا شکل همه مسابقات را تغییر داد. آن وقتی که علی داشت خودش را برای مسابقات جهانی ۲۰۲۰ بلگراد آماده می‌کرد و به چیزی غیر از کسب اولین مدال جهانی فکر نمی‌کرد، آمریکایی‌ها به عنوان جدی‌ترین مخالف برگزاری مسابقه جهانی در سال کرونا، چندین تیم دیگر از جمله ژاپن را در راه مخالفت با برگزاری مسابقه جهانی با خود همراه کردند تا اتحادیه جهانی به این نتیجه برسد که به جای جهانی، جام‌جهانی را در بلگراد برگزار کند. ایران تصمیم به اعزام دو نماینده به این رقابت‌ها گرفت، چون خودش هم مخالف حضور در چنین رقابتی بود، که یکی از دو نماینده (امیرمحمد یزدانی) هم به خاطر کرونا دقیقه نود حضور در جام‌جهانی را از دست داد.

سوادکوهی آن سال ملی‌پوش نشد. او برای سال ۲۰۲۲ از شانس زیادی برای ملی‌پوش شدن برخوردار بود و بعد از قهرمانی کشور، قهرمان آسیا شد، اما عملکردش در فینال با حریف هندی، چیزی نبود که رضایت کادرفنی را به همراه داشته باشد و همین باعث شد تکلیف وزن ۷۹ کیلوگرم، در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی در سالن آزادی مشخص نشود.

سوادکوهی برای ۱۰-هیچ کردن حریف هندی روی تشک رفته بود و درنهایت ۱۰-۱۰ این حریف را شکست داد: «از روزی که به مغولستان رفتیم، من یک ساعت هم درست نخوابیدم. بدنم به شرایط آنجا عادت نکرد. تغذیه بد بود و تفاوت ساعت خیلی آزارم داد. شب مسابقه هم تب و لرز داشتم و از بدن درد و سردرد یک لحظه هم نخوابیدم. دکتر ملک‌محمدی در جریان موضوع هست.»

علی در تورنمنت تونس که برای وزن او و ۵۷ کیلوگرم انتخابی تیم ملی برای جهانی بلگراد محسوب می‌شد، در مبارزه اول محمد نخودی را برد، اما کادرفنی تیم ملی قبلا این را در چرخه پیش‌بینی کرده بود: بعد از رقابت رودررو، کسی که در این تورنمنت مقام بهتری کسب کند، صاحب دوبنده تیم ملی می‌شود و این تبصره، محمد نخودی را ملی‌پوش کرد که با یک باخت به سوادکوهی، قهرمان تورنمنت تونس شد.

علی که قبلا هم تجربه روز‌های تلخ را داشته، در لیگ همه ۷۹ کیلو‌ها را برد و در نیمه‌نهایی و فینال هم محمد نخودی نایب قهرمان جهان و سیداکوف قهرمان المپیک را تا این فرصت در جام‌جهانی به او داده شود که در ترکیب ایران قرار گرفته و بار دیگر با جردن باروز کشتی بگیرد.

خوب شد که جردن باروز بعد از شکست به کایل دیک و واگذار کردن دوبنده ۷۴ کیلوی جهان خداحافظی نکرد و ماند تا هم افتخارات فردی خود را افزون کند و هم این شانس را به کشتی ما بدهد که شکستش دهیم.

او دو طلای متوالی جهان در وزن ۷۹ کیلو به مدال‌های قبلی‌اش اضافه کرد تا رکورد ۶ طلای جان اسمیت را با طلای سال ۲۰۲۲ خود در بلگراد بشکند و پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ آمریکا با کسب ۱۰ مدال جهانی و المپیک و ۷ طلا شود.

حیف بود او هم مثل سرافیم بارزاکوف بلغاری بدون آنکه هیچ کشتی‌گیر ایرانی شکستش می‌داد، از دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کرد، هرچند که هنوز حرفی از خداحافظی نزده و شاید به المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم فکر کند.

صادق گودرزی که سه بار به او باخته بود، حالا سالهاست که کشتی نمی‌گیرد، او و جردن هم سن و سال بودند. خیلی از ایرانی‌هایی که مغلوب جردن شدند، کشتی را کنار گذاشته‌اند، اما باروز ماند تا علی سوادکوهی شکستش دهد.

علی چند ماه قبل در ترکیه هم جردن را برده بود، اما داوری نخواست امتیاز سوادکوهی را بدهد تا طلسم‌شکنی جای بهتری اتفاق بیافتد: در خانه باروز.

حالا او مدعی‌ترین کشتی‌گیر ۷۹ کیلوست، مردی که خودش مدال جهانی ندارد، اما جردن باروزِ رکورددار را سرانجام شکست داده است. با این حال همچنان علی سوادکوهی باید برای ملی‌پوش شدن تکلیف یک چیز را اثبات کند: آن دو کیلوی آخر.

برخی بر این باورند که او در کشتی‌هایی که با ۲ کیلوگرم ارفاق برگزار می‌شود فوق‌العاده است و همه مسابقات اخیری که سوادکوهی در آن‌ها موفق عمل کرده، ارفاق وزنی داشته، او حالا باید ثابت کند سر وزن قانونی هم کشتی‌های خارجی‌اش همچنان بهتر از محمد نخودی است که در این دو سال صاحب دوبنده تیم ملی شده است.

او در مسابقه رنکینگ تونس که سر وزن قانونی بود نخودی را هم شکست داد، اکنون مهم این است که نشان دهد «آن دو کیلوی آخر» تعیین کننده برد و باخت‌های خارجی‌اش نخواهد بود.