«چربی زیر جلدی»، محافظ غافلگیر کننده مغز زنان

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، گرایش زنان به چربی زیر جلدی، چربی ذخیره شده در زیر پوست، اغلب در جا‌هایی مانند باسن، و پشت بازوها، در برابر التهاب مغز، حداقل تا زمان یائسگی محافظت می‌کند. این بر اساس یک مطالعه جدید توسط دانشمندان کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستا است. این مهم است، زیرا التهاب مغز می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند زوال عقل و سکته شود.

از سوی دیگر، مردان در هر سنی تمایل بیشتری به رسوب چربی در اطراف اندام‌های اصلی در حفره‌های شکمی خود دارند. این چربی احشایی یا چاقی احشایی نامیده می‌شود و به مراتب بیشتر التهاب زا است؛ و قبل از اینکه زنان به یائسگی برسند، مردان در معرض خطر بسیار بیشتری برای مشکلات مربوط به التهاب از حمله قلبی تا سکته مغزی هستند.

الکسیس ام استراناهان، دکترای دکتر، عصب‌شناس در گروه علوم اعصاب و پزشکی احیاکننده در کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستا، می‌گوید: وقتی مردم به محافظت در زنان فکر می‌کنند، اولین فکرشان استروژن است. اما ما باید از این نوع ایده ساده انگارانه که هر تفاوت جنسی شامل تفاوت‌های هورمونی و قرار گرفتن در معرض هورمون است، فراتر برویم. ما باید واقعاً عمیق‌تر در مورد مکانیسم‌های اساسی تفاوت‌های جنسی فکر کنیم تا بتوانیم آن‌ها را درمان کنیم و نقشی را که جنسی در پیامد‌های بالینی مختلف بازی می‌کند، بپذیریم.

Stranahan، نویسنده مسئول مطالعه‌ای که اخیراً در مجله دیابت انجمن دیابت آمریکا منتشر شده است، می‌گوید رژیم غذایی و ژنتیک عوامل احتمالی دیگری هستند که تفاوت‌های استروژن را توضیح می‌دهند.

استراناهان تصدیق می‌کند که یافته‌ها به طور بالقوه بدعت آمیز و انقلابی هستند و قطعاً حتی برای او نیز تعجب آور هستند.

ما این آزمایش‌ها را انجام دادیم تا اول از همه چیز‌هایی که در ابتدا اتفاق می‌افتد، اختلالات هورمونی، التهاب یا تغییرات مغزی را مشخص کنیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی ملتهب شدن مغز، محققان افزایش میزان و محل بافت چربی و همچنین سطوح هورمون‌های جنسی و التهاب مغزی در موش‌های نر و ماده را در فواصل زمانی مختلف بررسی کردند، زیرا آن‌ها در موش‌های پرچرب چاق‌تر می‌شدند. رژیم غذایی.

از آنجایی که موش‌های ماده چاق، مانند افراد دیگر، چربی زیر جلدی بیشتری دارند و چربی احشایی کمتری نسبت به موش‌های نر دارند، آن‌ها استدلال کردند که الگو‌های متمایز چربی ممکن است دلیلی کلیدی برای محافظت در برابر التهابی باشد که ماده‌ها قبل از یائسگی از آن لذت می‌برند.

در پاسخ به یک رژیم غذایی پرچرب، محققان دوباره الگو‌های متمایز توزیع چربی را در مردان و زنان پیدا کردند. آن‌ها هیچ نشانه‌ای از التهاب مغز یا مقاومت به انسولین را پیدا نکردند، که همچنین التهاب را افزایش می‌دهد و می‌تواند منجر به دیابت شود، تا زمانی که موش‌های ماده به یائسگی رسیدند. در حدود ۴۸ هفتگی، قاعدگی متوقف می‌شود و وضعیت چربی در زنان تا حدودی تغییر می‌کند تا بیشتر شبیه مردان شود.

آن‌ها سپس تأثیر رژیم غذایی پرچرب را که به افزایش التهاب در سراسر بدن معروف است، در موش‌های هر دو جنس پس از جراحی، مشابه لیپوساکشن، برای برداشتن چربی زیر جلدی، مقایسه کردند. آن‌ها هیچ کاری برای تداخل مستقیم با سطوح طبیعی استروژن، مانند برداشتن تخمدان‌ها انجام ندادند.

کاهش چربی زیر جلدی باعث افزایش التهاب مغز در زنان بدون تغییر سطح استروژن و سایر هورمون‌های جنسی می‌شود.

خط پایانی: استراناهان و همکارانش گزارش می‌دهند که التهاب مغز زنان بسیار شبیه مردان است، از جمله افزایش سطح محرک‌های التهاب کلاسیک مانند پروتئین‌های سیگنال‌دهنده IL-۱β و TNF آلفا در مغز.

استراناهان می‌گوید: وقتی چربی‌های زیر جلدی را از معادله خارج کردیم، ناگهان مغز زنان شروع به التهاب می‌کند که مغز مردان نشان می‌دهد و زنان چربی احشایی بیشتری به دست می‌آورند. به نوعی همه چیز را به سمت آن مکان ذخیره سازی دیگر دور کرد. این انتقال در حدود سه ماه اتفاق افتاد که به معنای چندین سال در زمان بشر است.

استراناهان می‌گوید در مقایسه، تنها پس از یائسگی بود که زنانی که چربی زیر جلدی آن‌ها را برداشته نشدند، اما رژیم غذایی پرچرب داشتند، سطوح التهاب مغزی مشابه مردان را نشان دادند.

هنگامی که چربی زیر جلدی موش‌هایی که در سنین پایین از رژیم غذایی کم‌چرب استفاده می‌کردند، برداشته شد، چربی احشایی کمی بیشتر و کمی التهاب بیشتر در چربی ایجاد شد. اما Stranahan و همکارانش هیچ مدرکی مبنی بر التهاب در مغز مشاهده نکردند.

استراناهان می‌گوید: یک درس مهم از کار: لیپوساکشن نکنید و سپس رژیم غذایی پرچرب بخورید. دیگری این است: BMI، که به سادگی وزن را بر قد تقسیم می‌کند و معمولاً برای نشان دادن اضافه وزن، چاقی و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های بی‌شماری استفاده می‌شود، احتمالاً ابزار چندان معنی‌داری نیست. او اضافه می‌کند که یک شاخص آسان و دقیق‌تر هم از خطر متابولیک و هم سلامت بالقوه مغز، محاسبه آسان نسبت دور کمر به باسن است.

ما نمی‌توانیم فقط بگوییم چاقی. ما باید شروع به صحبت در مورد محل چربی کنیم. استراناهان می‌گوید که این عنصر حیاتی است.

او اشاره می‌کند که مطالعه جدید به طور خاص در هیپوکامپ و هیپوتالاموس مغز بررسی شده است. هیپوتالاموس متابولیسم را کنترل می‌کند و تغییراتی را با التهاب ناشی از چاقی نشان می‌دهد که به کنترل شرایطی که در نتیجه در سراسر بدن ایجاد می‌شود کمک می‌کند. استراناهان خاطرنشان می‌کند که هیپوکامپ، مرکز یادگیری و حافظه، توسط سیگنال‌های مرتبط با این آسیب شناسی‌ها تنظیم می‌شود، اما آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

در حالی که این مکان‌ها مکان‌های خوبی برای شروع چنین کاوش‌هایی هستند، سایر مناطق مغز می‌توانند بسیار متفاوت پاسخ دهند، بنابراین او در حال حاضر به تأثیر از دست دادن چربی زیر جلدی در سایرین نگاه می‌کند.

همچنین، از آنجایی که شواهد او نشان می‌دهد که استروژن ممکن است محافظت زنان را توضیح ندهد، Stranahan می‌خواهد بهتر تعریف کند که چه چیزی این کار را انجام می‌دهد. یکی از مظنونان او تفاوت‌های کروموزومی واضح بین XX ماده و XY نر است.

Stranahan چندین سال است که روی تأثیر چاقی بر مغز مطالعه می‌کند و جزو اولین دانشمندانی است که نشان می‌دهد چربی احشایی باعث التهاب مغز در موش‌های نر چاق می‌شود و برعکس، پیوند چربی زیر جلدی التهاب مغز آن‌ها را کاهش می‌دهد. زنان همچنین دارای سطوح بالاتری از پروتئین هستند که می‌تواند التهاب را کاهش دهد. نشان داده شده است که در مردان، اما نه زنان، میکروگلیا، سلول‌های ایمنی در مغز، با رژیم غذایی پرچرب فعال می‌شوند.

او خاطرنشان می‌کند که برخی دلیل اینکه زنان ذخایر چربی زیر پوستی بالاتری دارند، فعال کردن ذخایر انرژی کافی برای تولید مثل می‌دانند و او این رابطه را به چالش نمی‌کشد.

استراناهان می‌گوید، اما بسیاری از سؤالات مانند میزان چربی مورد نیاز برای حفظ باروری در مقابل سطحی که بر متابولیسم شما تأثیر می‌گذارد، باقی می‌مانند.