پتروشیمی دماوند در انتظار سرمایه‌گذاری/ تلاش برای ایجاد ارزش افزوده بیشتر در محصولات پتروشیمی/ کشتی‌ها بیمه داخلی می‌شوند
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، صنایع پتروشیمی از جمله صنایعی است که می‌تواند توسعه اقتصادی کشور را در زمینه‌های مختلف صنعتی و کشاورزی فراهم کند و با توجه به اینکه گسترش این صنایع و کاهش واردات و افزایش صدور محصولات پتروشیمی مورد تاکید دولت است،اهمیت این رشته بیش از پیش به چشم می‌خورد.
در این راستا، برخی پروژه‌ها برای پیشرفت این صنعت در حال پیگیری است و از این رو خبرنگار گروه اقتصادی آنا گفت‌وگویی داشته است با علی‌محمد بساق‌زاده، مدیر کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی که در ادامه می‌خوانید.
با توجه به اهمیت صنعت پتروشیمی و نیازهای آن، آیا اکنون تناسبی میان تولید صنایع بالادستی، میان دستی و پایین دستی وجود دارد؟
برخی از محصولات صنایع پتروشیمی از محصولات میان مجتمعی به محصولاتی با ارزش افزوده تبدیل شده یا زنجیره تولید را ادامه می‌دهند؛ معمولاً به اینگونه محصولات بین مجتمعی می‌گوییم اما محصول نهایی درصنعت پایین پتروشیمی تولید می‌شود.
سال گذشته حدود 14 میلیون تن محصول به واحدهای پایین‌دستی یا تکمیلی برای مصرف و تبدیل شدن به مواد مختلف پتروشیمی عرضه شد اما علاوه بر این ما حدود 18 تا 19 میلیون تن مازاد تولید نسبت به مصرف داخلی داشتیم که معمولاً آنها را صادر می‌کنیم.
اکنون در تلاش هستیم تا محصولات پتروشیمی مصرف داخلی بیشتری پیدا کند و در نهایت تولید مازاد بر مصرف داخلی که تا پیش از این صادر می‌شد، به محصولاتی با ارزش افزوده بیشتر تبدیل شود تا بتوانیم هم مواد مورد نیاز مصرف خانگی و پلاستیک‌ها را تامین کنیم و هم نیاز مازاد را به صورت محصولاتی با ارزش افزوده بالا صادر کنیم.
سهم دولت و شرکت ملی پتروشیمی در سرمایه‌گذاری این صنعت به چه میزان است و آیا سرمایه‌گذاران خارجی برای ورود به این صنعت اعلام آمادگی کرده‌اند؟
تمام صنعت پتروشیمی در دست دولت نیست و تنها شرکت ملی پتروشیمی سیاست‌گذاری این صنعت واقدامات زیربنایی آن را انجام می‌دهد تا شرکت‌های داخلی و خارجی بتوانند به راحتی در این صنعت سرمایه‌گذاری کنند.
همچنین شرکت ملی پتروشیمی شرایط را به صورتی فراهم می‌کند که محصولات پتروشیمی به صورت بهینه تقسیم و استفاده شود.
شرکت ملی پتروشیمی با حضور در بورس سعی کرده است تا بازار راهم از لحاظ قیمت و هم عرضه برای تامین نیاز داخلی کنترل کند و در عین حال با قیمت مناسب جهانی نیز هماهنگ باشد و سپس مازاد بر نیاز داخل را صادر کند.
اکنون برای افزایش مصرف زنجیره محصولات پتروشیمی پایین‌دستی، بیش از 300 واحد پایین دستی را تحریک کرده است و همچنین این واحدها را از لحاظ اینکه چه خوراکی و چه مقدار سرمایه نیاز دارند و ارزش سرمایه این واحدها یا ارزش تولید محصولات پتروشیمی به چه میزان است بررسی می‌کنند.
با توجه به این اطلاعات شرکت‌های خصوصی که می‌خواستند واگذار شوند به راحتی می‌توانند تصمیم‌گیری کنند و در ایران به راحتی می‌توان برای سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری کرد.
این که کدام پتروشیمی به خوراک نزدیک‌تر و یا دسترسی به امکانات پشتوانه‌ای یوتیلیتی ، گاز و برق آن راحت‌تر است، نسبتاً مشخص شده و حتی اگر بخواهند صادرات داشته باشند در چه قسمتی از مناق آزاد فعالیت خود را انجام دهند که مالیات کمتر و یا حتی معاف از مالیات باشند.
موارد یاد‌شده مشخص می‌کند که شرکت‌هایی که قصد سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی دارند، چه داخلی و چه خارجی باشند، می‌توانند از این اطلاعات استفاده کنند.
پتروشیمی مرجان تا آخر امسال به بهره‌برداری می‌رسد و قرار بود که خوراک آن از طریق پتروشیمی دماوند تامین شود اما گفته می‌شود که این واحد حدود 30 درصد پیشرفت داشته است. آیا تدبیری برای پیشرفت این واحد و تامین خوراک پتروشیمی مرجان اندیشیده شده است؟
سعی شده است تا در مناطق ویژه امام‌خمینی و عسلویه مجتمع‌ها متمرکز با هم اجرا شود تا هزینه‌ها کاهش پیدا کند، چراکه خود دولت کارهای زیربنایی را انجام می‌دهد و دیگر لازم نیست شرکت‌ها سرمایه اولیه خود را صرف بخش زیربنایی کنند. از طرف دیگر سعی شده تا یوتیلیتی متمرکز باشد تا هزینه‌ها کمتر شود و همچنین برای صادرات مناسب نیز امکانات لجستیکی مناسبی چه به صورت اسکله و جاده و چه در بخش بارگیری فراهم شود.
یکی دیگر از موارد ایجاد شده متمرکز یوتیلیتی در منطقه ویژه ماهشهر فاز یک مجتمع پتروشیمی فجر است و فاز دو نیز در حال کار کردن است.
در منطقه ویژه عسلویه نیز پتروشیمی مبین در فاز یک پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی شروع به کار کرد و این موضوع عملیاتی شد و در فاز دوم نیز پتروشیمی دماوند وظیفه تامین یوتیلیتی را برعهده دارد و در صنعت پتروشیمی سعی شده تا این بخش‌ها به صورت هماهنگ پیش روند.
اما در مواردی پیشرفت پتروشیمی دماوند دچار مشکل شده که از جمله آن می توان به سیاست‌های شرکت‌های واگذار شونده و خصوصی و عرضه چهار باره آن بدون مشتری اشاره کرد.
موارد یاد شده هماهنگی پیشرفت پروژه با تامین یوتیلیتی را تحت تاثیر قرار داد اما این به معنی متوقف شدن کار نبود.
به عنوان مثال پتروشیمی مهر در منطقه ویژه عسلویه حداقل 4 سال است که در حال فعالیت است و درصورتی که قرار بود یوتیلیتی آن را پتروشیمی دماوند تامین کند.
گفته شده که مبین توانایی پشتیبانی از پتروشیمی‌های جدید را ندارد، به ویژه درباره پتروشیمی‌های مرجان و بوشهر که در آستانه راه اندازی هستند، در این باره چه برنامه‌ای دارید؟
قرار بود یوتیلیتی پتروشیمی مرجان از دماوند تامین شود اما به دلیل تاخیر در بهره‌برداری از پتروشیمی دماوند اقداماتی انجام دادیم تا بتوانیم نیاز پنروشیمی مرجان را تامین کنیم همچنین پتروشیمی مروارید نیز قرار بود از دماوند تامین شود اما به دلیل شرایط خاص موجود امکان پذیر نشد،درباره پتروشیمی مروارید وکاویان نیز چنین شرایطی فراهم شد.
سعی کردیم یوتیلیتی واحدهایی که بیشتر آب و بخار است در خود مجموعه ایجاد کنیم اما بک آپ آنها را پتروشیمی مبین در نظر گرفتیم. تاکنون پتروشیمی مبین چندین بار افزایش تولید داشته است و علت آن نیز نیاز برقی بود که معمولاً 6 عدد برای آنجا تعریف شده بود اما اکنون دو ژنراتور دیگر نیز اضافه شد. دلیل این افزایش نیز افتتاح فاز 2 بدون آمادگی پتروشیمی دماوند بود.
با توجه به اینکه اخیراً پتروشیمی مروارید وارد سرویس شده و قرار بود اکسیژن مورد نیاز را از پتروشیمی دماوند تامین کند اما در حال حاضر از پتروشیمی مبین تامین می‌شود. یا در رابطه با قسمت هوای سرویس تعداد کمپرسورها افزایش یافت و همچنین درباره ازت و اکسیژن نیز که قبلاً 2 ترین بود 4 ترین شد.
سعی ما بر این است که پروژه‌ها خیلی تحت‌الشعاع تکمیل نشدن دماوند قرار نگیرند و اگر این پروژه‌ها سریع‌تر تکمیل شود تامین نیازهای پروژه‌های دیگر در شرایط مناسب‌تری قرار می‌گیرد و مسئول پروژه می‌تواند راحت‌تر پروژه خود را اجرا کند.
اما با توجه به اینکه کارها بر اساس سیاست‌های اصل 44 در حال پیشروی است، ما سعی کردیم برای همان پتروشیمی مرجانی که شما فرمودید با تعاملی که بین مرجان و پتروشیمی دماوند شده است امکانات مورد نیازمثل واحدهای تفکیک هوا با هزینه پتروشیمی مروارید انجام شود و برخی از خوراکی که استفاده می‌کند، تصحیح شود یا درباره پتروشیمی بوشهر نیز همین کار انجام گرفت و سعی کردیم تا جای ممکن کار متوقف نشود.
پیگیری های لازم برای روشن شدن پتروشیمی دماوند در حال انجام است و این تلاش هم از سوی سرمایه گذار است و هم پالایشگر خصوصی و درصورت به نتیجه نرسیدن شرکت‌های مصرف‌کننده وارد خواهند شد و در نهایت اگر به نتیجه نرسید، دولت باید سرمایه‌گذاری لازم را انجام دهدهر چند در حال حاضر نیز دولت سرمایه‌گذار است چراکه منابع مالی که در پتروشیمی دماوندهزینه شده از طریق دولت صورت گرفته و سعی بر این بوده که پروژه به خاطر یوتیلیتی متوقف نشود.
آیا منطقه جدید پتروشیمی که قرار بود بین عسلویه وبوشهر تاسیس شود به سرانجام رسید؟ این منطقه سرمایه‌گذار خارجی دارد یا داخلی؟
سه، چهار شرکت خارجی و اروپایی برای سرمایه‌گذاری اعلام آمادگی کردند و از این لحاظ سعی بر این است که این پروژه سریع‌تر نهایی شود.
تلاش ما استفاده درست از امکانات موجود است ،برای مثال پروژه پارسیان که مقداری از آن زیر بنایی بود و ایدرو فضا را برای استفاده از آن آماده کرده بود .
در سیاست‌های وزارت نفت بعد از پروژه پارس عسلویه با مخزن مشترک یا فاز شمالی با مخزن جداگانه این رویکرد وجود دارد تا در میان عسلویه و بوشهر پتروشیمی تاسیس شود و این موضوع اکنون در حال بررسی و مطالعه است تا مناسب‌ترین مکان انتخاب شود.
البته مکان هایی مانند "دیر" در نظر گرفته شده که پتروشیمی کاوه و سیراف انرژی در آنجا فعالیت می‌کنند اما به دنبال شرایط مناسب‌تری هستیم زیرا باید این مکان علاوه بر مسطح بودن به دریا با عمق مناسب برای پهلوگیری کشتی‌های 50 تا 100 هزار تنی نزدیک باشد.
این میزان عمق به دلیل این است که واحدهایی که راه‌اندازی می‌شود، مگا پتروشیمی هستند و در نتیجه باید جایی باشد که عمق مناسبی داشته و نزدیک به دریا انتخاب شود تا نیاز به لاین‌کشی نبوده و با هزینه کمتری انجام شود.
اکنون نیز چند منطقه در حال بررسی است و در صورت نهایی شدن کارهای زیربنایی آن آغاز خواهد شد.
در حال حاضر بیمه کشتی‌ها به چه صورت است؟ آیا شرایط بیمه ای مناسبی دارند؟
در گذشته اکثر کشورهای جهان مانند چین و کره از بیمه‌های اروپایی استفاده می‌کردند اما بعد از ایجاد تحریم‌ها شوکی بزرگی به همه وارد شد و نشان داد که بیمه‌های اروپایی و آمریکایی منبع خوب اما خطرناکی است چراکه اگر آنها بیمه را متوقف کنند، مشکلات بسیاری از لحاظ لجستیک ایجاد و باعث می‌شود، کشتی‌ها برای بارگیری محصولات پتروشیمی و جا به جایی آن اقدام نکنند.
این موضوع باعث شد که تصمیمات همه جانبه چه درداخل و چه در خارج از ایران گرفته شود که در صورت ایجاد تحریم در هر کشوری دیگر بیمه‌‌ها متکی به اروپا نباشد.
از این رو بیمه مرکزی ایران سعی کرد تا شرایطی را ایجاد کند تاکشتی‌هایی که وارد ایران می‌شوند یا از ایران بارگیری می‌کنند،بیمه باشند.
در ابتدای کار تعداد کمی از افراد بیمه ایران را قبول می‌کردند اما خوشبختانه در حال حاضر از حالت بن‌بست خارج شدند.
با توجه به شوکی که بعد از تحریم ها برای ایران بوجود آمد، کشورهای دیگر مانند روسیه، چین و کره متوجه شدند که خودشان باید حداقل برای کشتی‌های خودشان بیمه ایجاد کنند و خوشبختانه چین در این زمینه پیش قدم بود.
از آنجایی که کشتی‌ها از ارزش مالی و خطر پذیری بالایی برخوردار هستند و بعضی از محصولاتی که درون آنها بارگیری می‌شود نیزاز ارزش بالایی برخورداراست لزوم بیمه شدن کشتی ها بیش از هر چیزی احساس می شود.
بیمه کشتی ها یک ضرورت است و هیچ کشتی جا به جا نمی‌شود مگر اینکه بیمه شده باشد.
گفت‌وگو از نیلوفر جمالی
انتهای پیام/