زمستان سخت در راه است؟

به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، بعد از افزایش قیمت حامل‌های انرژی کشور‌های زیادی آسیب دیده اند. دولت‌ها باید برای واردات سوخت، هزینه بیشتری بپردازند که منجر به تورم بالاتر و کاهش رشد اقتصادی آن‌ها شده است. علاوه بر این، بسیاری از کشور‌های در حال توسعه برای تولید برق به شدت به سوخت‌های وارداتی متکی هستند که آن‌ها را در برابر افزایش قیمت بسیار آسیب پذیر می‌کند.

در برخی موارد، این کشور‌ها توانایی خود را برای خرید انرژی به طور کلی از دست خواهند داد. طبق گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۲۱ تولید ناخالص داخلی اردن ۴۵ میلیارد دلار بوده است، در حالی که صورتحساب سالانه آن برای نفت و گاز وارداتی ۱۳ میلیارد دلار هزینه داشته است که رقم خیره کننده ۲۸ درصد از تولید ناخالص داخلی را نمایش می‌دهد؛ با ادامه افزایش قیمت‌های سوخت و انرژی، اردن به سختی می‌تواند هزینه منابع ضروری خود را تامین کند.

پاکستان در حال حاضر با خاموشی به دلیل کمبود سوخت دست و پنجه نرم می‌کند. دولت اسلام آباد متکی به واردات انرژی است، به این معنی که از افزایش قیمت‌های حامل‌های انرژی صدمات زیادی دیده است.

تورم به بالای ۲۰ درصد رسیده و دولت در حال مذاکره با صندوق بین المللی پول برای بسته نجات مالی است. طرح‌های اروپایی برای حذف تدریجی سوخت روسیه پاکستان را دچار ابهاماتی شدیدی برای تامین گاز خود کرده است.

قیمت گاز آسیا در ماه‌های اخیر افزایش بیشتری را آغاز کرده است، زیرا عرضه از روسیه به ایالات متحده آمریکا مختل شده است و جریان جهانی LNG به سمت اروپای با کمبود انرژی منحرف می‌شود.

مقامات پاکستانی در فصل سرد پیش رویشان که هنوز منابع گازی آن تامین نشده است به این موضوع فکر خواهند کرد که چرا مانع از رسیدن خط لوله گاز ایران به هندوستان شدند؛ اما زمان از دست رفته است و باید منتظر شورش‌های احتمالی مردم خود باشند.

در هند، نزدیک به ۳۰۰ میلیون نفر هنوز به برق دسترسی ندارند به این معنی که آن‌ها باید به سوخت‌های زیست توده سنتی مانند چوب یا سرگین متکی باشند که هم محدود و هم برای محیط زیست مضر هستند.

نگرانی اصلی هند این است که هرگونه افزایش مداوم در قیمت جهانی انرژی منجر به افزایش قبوض واردات می‌شود که می‌تواند کسری حساب جاری را افزایش دهد، فشار‌های تورمی را افزایش دهد و بر امور مالی دولت فشار وارد کند. افزایش قیمت سوخت بین‌المللی نیز بر پویایی قیمت‌گذاری داخلی سوخت تأثیر می‌گذارد و اثرات منفی بالقوه‌ای برای سایر کالا‌ها و خدمات خواهد داشت.

برای حل این موضوع، دولت هند اقدامات متعددی را برای کاهش قیمت سوخت انجام داده است. این اقدامات شامل کاهش نرخ مالیات بر بنزین و گازوئیل، افزایش یارانه سیلندر‌های گاز پخت و پز برای خانوار‌ها و معرفی یک طرح جدید برای انتقال گاز LPG به روستاییان با نام (PMUY) است که جایگزین استفاده از سوخت‌های سنتی پخت و پز مانند هیزم، زغال سنگ و ... است.

این اقدامات تا حدی از نظر کاهش قیمت سوخت تأثیر گذار بوده اند، اما با توجه به شرایط فعلی جهانی کافی نیست. بدتر از همه، با ادامه روند صعودی قیمت‌های بین‌المللی نفت خام به دلیل اختلالات عرضه ناشی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران و روسیه، مهلتی برای تامین منابع در زمستان باقی نمانده است.

چندین کشور اروپای شرقی مثل مجارستان به طور کامل به منابع انرژی روسیه وابسته هستند؛ احتمالا برخی از کشور‌های اروپایی در زمستان امسال دچار خاموشی یا کاهش دسترسی به گرمایش خواهند شد.

بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی (IEA) علیرغم تلاش‌های کشور‌های عضو اتحادیه اروپا برای کاهش وابستگی خود به گاز طبیعی روسیه، همچنان ممکن است در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ تا ۱۸۰ میلیارد متر مکعب کمبود گاز طبیعی روسیه وجود داشته باشد.

شایان ذکر است که این فقط یک مشکل برای اروپا نیست. چندین کشور آسیایی نیز به صادرات سوخت روسیه متکی هستند. برای مثال، کره جنوبی تقریباً یک سوم گاز طبیعی مایع خود را از روسیه تأمین می‌کند، در حالی که ژاپن حدود ۳۰ درصد از کل انرژی خود را از روسیه (بیشتر از طریق نفت و هسته ای) تأمین می‌کند. پیش بینی کار سختی است، اما شواهد و قرائن زیادی مبنی بر اتفاقات ناگوار در آینده وجود دارد.

انتهای پیام/