آمریکا و نقض حقوق زنان و دختران ایرانی
گروه جهان خبرگزاری آنا- آفتاب درخشان: با پایان جنگ سرد و تحولات در عرصه بین المللی، نظام جهانی به سوی چندجانبه گرایی و تقویت همبستگی حرکت کرد و در این زمینه یکی از موضوعاتی که به شکل جدی مورد توجه قرار گرفت، بحث حقوق بشر و التزام کشور‌ها به رعایت آن بود.
اما با مُرور زمان، برخی دولت ها از جمله دولت های غربی و به ویژه آمریکا از اهداف اصلی سازمان ملل متحد فاصله گرفته و با زیاده خواهی سعی در سوءاستفاده سیاسی و ابزاری از حقوق بشر و رویه های موجود در سازمان های بین المللی براساس منافع و اهداف خود کردند.
این کشور‌ها با وجود نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در سراسر دنیا، همواره در سازمان ملل متحد خود را داعیه دار دفاع از حقوق بشر مطرح می کنند و تلاش دارند تا نهایت بهره را از این موضوع در سیاست خارجی خود ببرند.
از این رو هر کشوری که در تضاد با منافع آمریکا و برخی از همپیمانانش باشند، به بهانه های گوناگون مورد هجمه ها و فشار سیاسی قرار خواهد گرفت.
در این راستا می‌توان به اقدام اخیر آمریکا و همپیمانانش جهت تعلیق عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن اشاره نمود که به نوعی بدعت جدید در جهت برهم زدن سیستم انتخابات سازمان ملل متحد است.
در واقع، جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۰ آوریل ۲۰۲۱ علیرغم دارا بودن اجماع گروه آسیایی برای عضویت در کمیسیون مقام زن به دلیل مخالفت آمریکا در پذیرش آن و درخواست رایگیری، توانست با کسب آراء بالا یعنی ۴۳ رای برای مدت چهار سال به عضویت این کمیسیون درآمد.
بنابراین عضویت ایران در این کمیسیون قانونی و براساس روند‌ها و سازوکار‌های موجود و مقبول سازمان ملل متحد صورت گرفته است.
با این حال آمریکا و برخی از همپیمانانش برای لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن اقدام نمودند و در این راستا آمریکا پیشنویسی را مبنی بر تعلیق عضویت ایران به رئیس اکوسوک ارسال کرد.
این اقدام آمریکا علاوه بر آنکه «برخلاف سازوکار‌های قانونی» سازمان ملل متحد است، همچنین خلاف روح، ارزش و اهداف نظام بین المللی به ویژه چندجانبه گرایی مورد نظر سازمان ملل متحد به شمار میرود و ظلمی بزرگ و نابخشودنی علیه زنان ایرانی می‌باشد.
زیرا این جایگاه بین المللی حق و فرصت بلامنازع برای جامعه ایرانی است تا بتوانند چهره واقعی خود و دستاوردهایشان را به درستی به جهانیان نشان دهند و در عین حال از پیشرفت ها و فرصتهای موجود در دنیا بهره جویند.
البته این اولین بار نیست که آمریکا و حامیانش در جهت نقض حقوق مردم ایران به ویژه زنان و دختران گام بر میدارند؛ این دولت های با اعمال شدیدترین و بیرحمانه ترین تحریم های تاریخ علیه مردم ایران به جهانیان نشان دادند که در راه رسیدن به اهداف خود از هیچ اقدامی فروگذار نخواهند بود و هیچ گونه تبعیض مثبت و تفکیکی را قائل نمیشوند.
با توجه به اینکه زنان و کودکان به عنوان قشر آسیبپذیر در تمامی جوامع به شمار میروند و تحریم ها و جنگ ها (نرم و سخت) بیشترین تاثیر را بر آن‌ها میگذارد؛ لذا نقض حقوق (جسمی و روحی) آنان در اثر تحریم های ظالمانه و غیرقانونی آمریکا خشونت علیه آن‌ها به شمار میرود و نقض آشکار و سیستماتیک حقوق بین الملل، حقوقبشر و حقوق بشردوستانه به حساب می آید.
در پی اعمال تحریم های ظالمانه و یکجانبه آمریکا علیه ملت ایران، خسارات وارده بر زنان و کودکان ایرانی بیش از جنگ بوده و از آن می‌توان به عنوان یک «کشتارجمعی خاموش» نام برد.
لازم به ذکر است که این نوع عملکرد و رویکرد آمریکا در نقض حقوق زنان را می‌توان در عرصه های گوناگون کشور خودش نیز مشاهده نمود.
آمریکا به لحاظ میزان تجاوز جنسی در رتبه سوم جهان قرار دارد. سالانه ۵۰۰ هزار تجاوز به زنان و دختران بالای ۱۲ سال صورت میگیرد و ۶۸درصد خشونت های جنسی به پلیس آمریکا گزارش نمی‌شود.
طبق اطلاعات منتشر شده، ۹۸ درصدر عاملان تجاوز علیه زنان مورد مجازات قرار نمیگیرند و قربانیان از حمایت روانشناختی و مالی برخوردار نمیشوند.
«تبعیض علیه زنان در آمریکا» را می‌توان در تفاوت پرداخت دستمزد و استخدام مشاغل گوناگون مشاهده نماییم، لازم به ذکر است که تبعیض و خشونت علیه زنان اقلیت ها و مسلمان بیشتر مشهود است؛ به گونه ای که زنان مسلمان به دلیل حجاب اکثراً از اشتغال در این کشور محروم میشوند.
بنابراین در مجموع کشوری مانند آمریکا که خود ناقض حقوق زنان در کشور خود و سایر کشور‌ها است، آیا از این صلاحیت و وجه قانونی برخوردار است تا سایر کشور‌ها را به نقض حقوق زنان متهم سازد و به بهانه اتهامات واهی آن کشور‌ها را از مجامع بین المللی حذف نماید؟
باید این نکته را در نظر داشته باشیم که حضور در مجامع بین المللی حق مسلم ملت ها و دولت ها است و با سلب نمودن این حق، فرصت و امکان بالقوه رشد و ارتقاء از آن جامعه گرفته خواهد شد.
بنابراین وظیفه همگان است تا در برابر این یکجانبه گرایی مطرود ایستادگی کنند و نشان دهند که رسالت سازمان ملل متحد فراتر از آن است که مورد سوءاستفاده ابزاری و سیاسی برخی از کشور‌ها قرار گیرد.
انتهای پیام/