صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

نام دیگر نماز حضرت فاطمه (س) چیست و چطور اقامه می‌شود؟

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که هر گاه مشکل بزرگی پیش آمد، دو رکعت نماز می‌خوانی و این نمازی بوده که حضرت زهرا (س) به‌جای می‌آورد.
کد خبر : 819909

به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، با توجه به اینکه این روز‌ها در ایام فاطمیه قرار داریم خالی از لطف نیست که با نماز حضرت فاطمه (س) آشنا شوید و اگر در این حال و هوا دلتان شکست و حاجتی داشتید با توسل به آن حضرت و اقامه نماز حضرت فاطمه (س) به استغاثه بپردازید و طلب حاجت کنید.

اما نماز حضرت فاطمه (س) به چه صورت اقامه می‌شود و چطور به این نام شهرت یافته است؟

نماز حضرت فاطمه (س) و اهمیت آن

دربارهٔ نماز حضرت فاطمه (س)، روایات مختلفی وجود دارد، اما در روایتی که از امام صادق (ع) آمده است اینگونه است که، هر گاه مشکل بزرگی پیش آمد، دو رکعت نماز می‌خوانی و این نمازی بوده که حضرت زهرا (س) به‌جای می‌آورد.

این نماز با نام نماز اَوّابین (نماز رجوع‌کنندگان به خدا) نیز شناخته می‌شود و به گفته شیخ عباس قمی این نماز را جبرئیل به حضرت زهرا (س) تعلیم داده بود و در واقع نماز حضرت فاطمه (س) یکی از بهترین روش‌ها و راه‌ها برای استغاثه و طلب حاجت است. 

چگونگی ادای نماز حضرت فاطمه (س)

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، دربارهٔ نماز حضرت فاطمه (س) این‌گونه آورده است که حضرت زهرا (س) یک نماز دو رکعتی می‌خواند که در رکعت اول بعد از سوره حمد، صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از سوره حمد، صد مرتبه سوره توحید را می‌خواند و پس از سلام نماز نیز دعای زیر را قرائت می‌کرد:

«سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ سُبْحَانَ ذِی الْجَلَالِ الْبَاذِخِ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ ذِی الْمُلْک الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّی بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ یرَی أَثَرَ النَّمْلِ فِی الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ یرَی وَقْعَ الطَّیرِ فِی الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکذَا لَا هَکذَا غَیرُهُ»

به‌گفته سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، بهتر است پس از نماز، تسبیحات حضرت زهرا (س) و پس از آن، صد مرتبه صلوات فرستاده شود.

شیخ طوسی نیز درباره این نماز در مصباح المتهجد می‌گوید؛ سزاوار است بعد از نماز، زانو‌ها و آرنج‌ها را برهنه نماید، همه مواضع سجود خود را بدون هیچ حائلی به زمین بچسباند، حاجت بخواهد و دعا کند آنچه می‌خواهد و در حالت سجده ذکر زیر را بگویید:

«یا مَنْ لَیسَ غَیرَهُ رَبٌّ یدْعَی یا مَنْ لَیسَ فَوْقَهُ إِلَهٌ یخْشَی یا مَنْ لَیسَ دُونَهُ مَلِک یتَّقَی یا مَنْ لَیسَ لَهُ وَزِیرٌ یؤْتَی یا مَنْ لَیسَ لَهُ حَاجِبٌ یرْشَی یا مَنْ لَیسَ لَهُ بَوَّابٌ یغْشَی یا مَنْ لَا یزْدَادُ عَلَی کثْرَةِ السُّؤَالِ إِلَّا کرَماً وَ جُوداً وَ عَلَی کثْرَةِ الذُّنُوبِ إِلَّا عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بی‌کذَا وَ کذَا و بجای این کلمه حاجات خود را از خدا بخواهد»

نماز‌های دیگر با عنوان نماز حضرت فاطمه (س)

در منابع روایی از نماز‌های دیگری نیز با عنوان نماز حضرت فاطمه (س) یاد شده است که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

شیخ طوسی و سید بن طاووس نقل می‌کنند که محمد بن علی حلبی در روز جمعه از امام صادق (ع) سؤال کرد که می‌خواهم عملی به من تعلیم دهی که بهترین اعمال در این روز باشد.

امام صادق (ع) نیز در پاسخ فرمود: من کسی را نمی‌شناسم که نزد رسول خدا (ص) بزرگ‌تر از حضرت فاطمه (س) باشد و چیزی را بهتر از آنچه پیامبر (ص) به دخترش تعلیم کرد، نمی‌دانم.

سپس فرمود: در روز جمعه غسل کند و چهار رکعت نماز با دو سلام به‌جای آورَد. در رکعت اول بعد از سوره حمد، سوره توحید را پنجاه مرتبه و در رکعت دوم بعد از سوره حمد، سوره العادیات را پنجاه مرتبه و در رکعت سوم بعد از سوره حمد، سوره زلزال را پنجاه مرتبه و در رکعت چهارم بعد از سوره حمد، سوره فتح را پنجاه مرتبه و هنگامی که از نماز فارغ شد، دعای زیر را بخواند:

«إِلَهِی وَ سَیدِی مَنْ تَهَیأَ أَوْ تَعَبَّی أَوْ أَعَدَّ أَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ فَوَائِدِهِ وَ نَائِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ جَوَائِزِهِ فَإِلَیک یا إِلَهِی کانَتْ تَهْیئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ فَوَائِدِک وَ مَعْرُوفِک وَ نَائِلِک وَ جَوَائِزِک فَلَا تُخَیبْنِی مِنْ ذَلِک یا مَنْ لَا تَخِیبُ عَلَیهِ مَسْأَلَةُ السَّائِلِ وَ لَا تَنْقُصُهُ عَطِیةُ نَائِلٍ فَإِنِّی لَمْ آتِک بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ أَتَقَرَّبُ إِلَیک بِشَفَاعَتِهِ إِلَّا مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَیتِهِ صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ أَتَیتُک أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِک الَّذِی عُدْتَ بِهِ عَلَی الْخَطَّائِینَ عِنْدَ عُکوفِهِمْ عَلَی الْمَحَارِمِ فَلَمْ یمْنَعْک طُولُ عُکوفِهِمْ عَلَی الْمَحَارِمِ أَنْ جُدْتَ عَلَیهِمْ بِالْمَغْفِرَةِ وَ أَنْتَ سَیدِی الْعَوَّادُ بِالنَّعْمَاءِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالْخَطَاءِ أَسْأَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذَنْبِی الْعَظِیمَ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلَّا الْعَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیمُ یا عَظِیم»

بر پایه روایتی که شیخ صدوق از امام صادق (ع) نقل کرده، نماز حضرت فاطمه که نماز اوّابین نامیده می‌شود، چهار رکعت است و در هر رکعتِ آن پس از سوره حمد، پنجاه مرتبه سوره توحید خوانده می‌شود.

شیخ صدوق در ادامه می‌گوید که، چون اهل کوفه، آن را به نام نماز حضرت فاطمه می‌شناخته‌اند، در کتابش آورده و ثوابش را ذکر کرده است.

همچنین علامه مجلسی در بحار الانوار، احمد رحمانی همدانی در کتاب فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفی، اسماعیل انصاری زنجانی در الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء و سید محمدباقر موسوی در الکوثر فی احوال فاطمه نماز‌های دیگری را به‌صورت متفاوت با نام نماز حضرت فاطمه (س) نقل کرده‌اند.

ذکر‌های بعد از نماز حضرت فاطمه زهرا (س)

پس از اقامه نماز حضرت فاطمه (س) ذکری توصیه شده است که به شرح زیر است:

 سُبْحَانَ ذِى الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ

 پاک و منزّه است آن خدایی که دارای شکوه افراشته و بلند است

 سُبْحَانَ ذِى الْجَلاَلِ الْباذِخِ الْعَظِیمِ

 پاک و منزّه است خدایی که صاحب شوکت والا و بزرگ است

 سُبْحَانَ ذِى الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ

 پاک و منزّه است خدایی که دارنده فرمانروایی پرافتخار دیرینه است

 سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَالْجَمَالَ

 پاک و منزّه است آن‌که لباس خرّمی و زیبایی به بر دارد

 سُبْحَانَ مَنْ تَرَدّىٰ بِالنُّورِ وَالْوَقَارِ

 پاک و منزّه است آن‌که در پوششی از نور و وقار است

 سُبْحَانَ مَنْ یَرَىٰ أَثَرَ النَّمْلِ فِى الصَّفَا

 پاک و منزّه است آن‌که ردّ پای مورچه را بر سنگ سخت می‌بیند

 سُبْحَانَ مَنْ یَرَىٰ وَقْعَ الطَّیْرِ فِى الْهَوَاءِ

 پاک و منزّه است آن‌که خطّ سیر پرنده را در هوا می‌بیند

 سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا لَاهَکَذَا غَیْرُهُ

 پاک و منزّه است آن‌که او چنین است و جز او چنین نیست

انتهای پیام/

انتهای پیام/

ارسال نظر