فصل دوم «خانه پرتقالی» در راه است

به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری آنا، «خانه پرتقالی» سریالی است که این روزها از شبکه دو بازپخش می‌شود و در حقیقت سری اول پخش آن در اردیبهشت ماه امسال پخش شد. در این سریال به سبک زندگی ایرانی-اسلامی در قالب طنز و نمایشی با فضایی فانتزی و کمدی و توجه به کاهش رشد جمعیت پرداخته می‌شود.

در یک خانه قدیمی سه طبقه، پدربزرگ و مادربزرگ به همراه فرزندانشان و نوه‌هایشان زندگی می‌کنند. ضمن اینکه فولکسی قدیمی در گوشه حیاط خانه پارک شده که ماجرا‌های این خانواده را در هر قسمت روایت می‌کند.

به بهانه بازپخش سریال «خانه پرتقالی» گفت‌وگویی با کارگردان و بازیگر نقش «فرشید» انجام دادیم که از نظر می‌گذرانید.

** ایده ساخت سریال خانواده محور «خانه پرتقالی»، چطور در ذهن شما نقش بست و کمی هم درباره شیوه انتخاب بازیگران بگویید؟

ما کمتر به معقوله خوشبختی در سریال‌های تلویزیون پرداختیم و دیدگاه من بیشتر به سمت فلسفه اپیکور تمایل داشت؛ یعنی اینکه برای رسیدن به  نیاز به حداقل‌هایی داریم، اما نه حداقل‌هایی نظیر اینکه نخوریم و نیاشامیم، بلکه نیازهای حداقلی معقول و امیدوارم توانسته باشم این مفهوم را به مخاطبان منتقل کنم. جالب است که پس از این سال‌ها که معیارهای خوشبختی را بررسی کردند، متوجه شدند که هیچ تغییری نکرده، بلکه تنها انسان‌ها مدرن شده‌اند. به طور کلی موضوع «خانه پرتقالی‌ها» در فصل اول فرزند آوری بوده است و من بیشتر از دیدگاه خوشبختی به این موضوع نگاه کردم. از نظر بازیگر مشخص است که ما محدودیت‌هایی در زمینه استفاده از بازیگر در ژانر طنز داریم و سخت می‌توانیم بازیگران جدید دیگری را در شرایطی که فصل دوم سریال «خانه پرتقالی» در حال ساخت است، به گروه اضافه کنیم. به دلیل اینکه ما در کارمان استفاده از کودک زیاد داریم.

** درباره انتخاب بازیگران و نقش خودتان «فرشید» به عنوان فرد بیکاری که حداقل در قسمت‌های اول دنبال کار نمی‌رود و بیشتر به بازی رایانه‌ای می‌پردازد، بگویید؟

از گذشته این نقش‌ کار کردن و تامین زندگی به مردها سپرده شده، اما معتقدم دلیل چنین رفتاری در آقایان این است که انگیزه‌ای برای حرکت ندارند و ناامیدانه زندگی می‌کنند. فرشید خیلی خودش را زندگی می‌کند و فکر می‌کنم نسبت به دیگر اعضای خانواده که رفتار بالغانه‌ای دارند، به دلیل اینکه کار مورد علاقه‌اش را انجام می‌دهد، احوال بهتری دارد. از طرفی هم فضای مجازی می‌تواند یک رؤیای پوشالی خلق کند و خیلی‌ها درگیرش می‌شوند و به دلیل اینکه زندگیشان هیجان خاصی ندارد، ترجیح می‌دهند در آن فضا بمانند و بازی کنند. من خودم هیچ بازی رایانه‌ای انجام ندادم، اما اطرافم زیاد بازیگرانی دیدم که بازی می‌کنند و برایشان سایر موارد مهم نیست و به همین دلیل این زوج سریال بچه ندارند، انگیزه‌ای برای بچه‌دار شدن ندارند، امیدوارم در فصل دوم بتوانیم این انگیزه را برای این زوج ایجاد کنیم. اپیکور معتقد است ما سه دسته نیاز طبیعی و ضروری داریم و بچه‌دار شدن جزو نیاز طبیعی هست، اما ضروری نیست و بچه می‌تواند جایگاهی در روند بلوغ این زوج داشته باشد. به هرحال این جزو واقعیت جامعه است و این زوج واقعیت را پذیرفته‌اند.

فکر می‌کردم چالش زیادی با بچه‌ها برای بازی در نقش‌هایی که به آنها سپرده شده بود، داریم، اما با توجه به مدت زمانی که سر ضبط داشتیم، آنها هم رشد کردند وتوانمندی‌شان افزایش یافت و خیالم از بچه‌ها برای فصل دوم راحت‌تر است.

** صحبت کردن فولکس قدیمی خانواده(فری‌خان) که گوشه حیاط خانه همچنان به دلیل خاطراتی که با آن داشتند، نگهداری می‌شود و اصلا دانای کل و روایت داستان از زبان او روایت می‌شود، کمی ما را یاد «نیسان آبی» منوچهر هادی می‌اندازد، آیا برداشتی از این سریال داشتید یا خیر؟

یک موضوع جالب آنکه فیلمنامه ما قبل از آنکه سریال«نیسان آبی» کلید بخورد، نوشته شد و در واقع رسیدن سریال ما به پخش و آنتن خیلی زمان برد. ما تقریبا پارسال آذرماه آنتن داشتیم، اما امسال و بعد از «نیسان آبی» پخش شد و خیلی اتفاقی ماشین ما هم آبی شد. این ایده خودمان بود و ایده دیگرمان این بود که این خانواده صدای ذهن یکدیگر را می‌شنوند، اما در روند فیلمنامه به چند قسمت اول متأسفانه چندان به آن پرداخته نشد. از طرفی هم درست است که طرفدار خلاقیتم، اما اخلاق من پیروی از فیلمنامه است و در بخش‌هایی جایی برای خلاقیت نبود.

** الان ما یک صدای شسته رفته و جوان می‌شنویم، اما فکر نمی‌کنید صدایی که برای این فولکس و راوی کلی «خانه پرتقالی‌ها» انتخاب کردید، می‌توانست کمی پیرتر و خسته‌تر باشد؟

به‌هرحال شخصی که به جای «فری‌خان» صحبت کرده، فرد توانمندی است و برایم قابل احترام است و پیدا کردن صدایی که پیر و خسته باشد، سخت بود و جنس صدا نه از نظر تکنیکی، بلکه سن و سال می‌توانست پیرتر باشد تا حس قدیمی بودن ماشینی که به عنوان یک خاطره گوشه حیاط خانه است، بیشتر حفظ شود.

** چرا زمان کوتاه‌تری برای بیان آنچه قرار است در یک قسمت از سریال بیان شود، در نظر نگرفتید و در بخش‌هایی مخاطب احساس کِش آمدن یا تأکید روی یک موضوع ساده دارد؟

صادقانه بخواهم صحبت کنم، متن در فرآیند ساخت یک سریال خیلی مهم است و من به عنوان یک کارگردان تا حدی می‌توانم متن را به شیوه‌ای که دوست دارم به تصویر بکشم، اما با وجود تمام زحماتی که نویسنده‌ می‌کشد، زمانی که خط داستان در متن به درستی رعایت نشده، ممکن است ریتم داستان هم دستخوش تغییر شود. بنابراین؛ نویسنده خیلی به این ریتم کمک می‌کند. من کارگردان تیزر تبلیغاتی هستم، بلدم ریتم سریال را تند کنم و جذابیت‌های تصویر را مثل تیزرهای تبلیغاتی به تصویر بکشم و به جز این‌ها خواست ذاتیم تندشدن ریتم است، اما دو مسأله وجود دارد که یکی متن و دیگری امکانات است که ما بر اساس این دو مؤلفه فعالیت کردیم.

** چه کمبودهایی برای ساخت «خانه پرتقالی» برای شما وجود داشت و آیا دستخوش سانسور خاصی هم شدید؟

به دلیل اینکه قبلا تیزر ساختم محدودیت‌های تیزرسازی را می‌دانم و به طور کلی ذهن‌های ما سانسوری است و این دست ما نیست و ناخودآگاه وقتی سر صحنه می‌رویم، می‌دانیم کدام دیالوگ‌ها کد می‌گیرند یا نمی‌گیرند و تقریبا خط قرمزها را می‌شناسیم و کار من سانسور نشد.

** فکر می‌کنید برای مخاطب سریال بین حرفه‌ای امروز که ممکن است بیننده بسیاری از انواع سریال ایرانی و خارجی باشد، به چه شکل و شیوه‌ای می‌توانیم سریال بسازیم که جذابتر باشد؟

فکر می‌کنم جواب این سؤال را مردم می‌دانند و مشخص است هزینه‌ای که برای ساخت این سریال‌ها خرج می‌شود، قابل مقایسه نیست. ما این امکانات را نداریم، اما توانمندی خلق اثر جذاب را داریم، کما اینکه ما همچنان سریال‌های جذابی داریم که مردم می‌نشینند و نگاه می‌کنند که البته بیشتر توجه مخاطب به سمت سکوهای مجازی (‌VOD) پخش فیلم متمرکز شده است.

** از چیزی که در حال حاضر درحال پخش از تلویزیون است، چقدر راضی هستید؟

«خانه پرتقالی‌ها» جزو خانه‌هایی که همه ما در آن زندگی کردیم و لحظه به لحظه آن برایم خاطره‌انگیز بوده است. یک تیم بزرگ در این سریال کار کرد و با هر امکاناتی که داشتیم، سعی کردیم بهترین را به تصویر بکشیم. حدود سه ماه سرضبط بودیم و به دلیل اینکه همزمان تدوین داشتیم سر سه ماه کارمان آماده بود و به طور تقریبی هفت ماه پیش تولید تا تولید طول کشید. بالاخره بسیاری در فرایند ساخت این سریال زحمت کشیدند، اما شاید توقع من بالاست و فکر می‌کنم خیلی بهتر از این می‌توانست باشد.

** فصل دوم «خانه پرتقالی» چه زمانی قرار است ساخته شود؟

درحال حاضر فصل دوم این سریال در مرحله نوشتن فیلمنامه است و برخلاف فصل اول، ترجیح می‌دهم زمان بیشتری روی فیلمنامه بگذارم و جزو علائقم هست که ریتم را تا جایی که امکان دارد بالا ببرم و مفهوم درستی از طنز را در حد یک لبخند به لب مخاطب بنشانم. تمام تلاش ما این است که شخصیت‌های قبلی بمانند و چهار نفر به عنوان شخصیت ثابت به فصل سریال اضافه خواهند.