دارو‌های ضدالتهاب رايج با پیشرفت بیماری آرتروز مرتبط هستند

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از نیواطلس، داده های جدید ارائه شده در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)، مانند ناپروکسن یا ایبوپروفن، می تواند با پیشرفت سریع علائم آرتروز مرتبط باشد.  

محققان با احتیاط تاکید می کنند که این پیوند هنوز مشاهده ای است و باید کار بیشتری انجام شود تا بفهمیم چگونه این داروها می توانند با بدتر شدن التهاب آرتریت مرتبط باشند.

محققان با احتیاط تاکید می کنند که این ارتباط هنوز در حد مشاهده است و باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا بفهمیم چگونه این داروها می توانند با بدتر شدن التهاب آرتریت مرتبط باشند.

این پژوهش جدید که با رهبری یوهانا لویتجنس از دانشگاه کالیفرنیا، انجام شده بر ارتباط بین استفاده طولانی مدت از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی و یک علامت آرتریت به نام سینوویت متمرکز است. غشای سینوویال بافت همبندی است که مفاصل را مانند زانو یا مچ دست در بر می‌گیرد و سینوویت زمانی اتفاق می‌افتد که آن غشاء تحریک و ملتهب می‌شود.

در این مطالعه محققان بیش از 1000 فرد مبتلا به آرتروز زاتو متوسط ​​تا شدید را انتخاب کردند. حدود یک چهارم از گروه‌ها برای بیش از یکسال درمان مداوم NSAID دریافت کردند، در حالی که بقیه شرکت‌کنندگان با مسکن‌های رایج درمان نشدند. هر یک از شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه، و دوباره چهار سال بعد، MRI زانو انجام دادند.

با ارزیابی MRI بیماران، محققان در طوب دوره چهارساله مطالعه هیچ مزیت بلندمدتی از استفاده از داروهای ضد التهابی مشاهده نکردند. در واقع، نشانگرهای التهاب مفاصل در گروهی که داروهای ضدالتهاب مصرف می‌کردند به طور غیرمنتظره‌ای بدتر از افرادی بود که داروهای ضد التهاب مصرف نمی‌کردند.

محققان این مطالعه می‌گویند: در این گروه بزرگ از شرکت کنندگان، ما توانستیم نشان دهیم که هیچ مکانیسم محافظتی از NSAID ها در کاهش التهاب یا کند کردن پیشرفت آرتروز مفصل زانو وجود ندارد. استفاده از NSAIDها برای عملکرد ضد التهابی آن‌ها در سال‌های اخیر به طور مکرر در بیماران مبتلا به آرتروز زانو تبلیغ شده است و باید دوباره مورد بررسی قرار گیرد، زیرا تأثیر مثبتی بر التهاب مفاصل نشان داده نشده است.

لویتجنس از اینکه اعلام کند NSAID ها مستقیماً در بدتر شدن سینوویت نقش دارند، خودداری می‌کند. او می‌گوید این امکان وجود دارد که اثرات ضدالتهابی این داروها مستقیماً وضعیت را بدتر نکند، اما در عوض، افرادی که از این مسکن‌ها استفاده می‌کنند می‌توانند به سادگی حرکت کنند و پیشرفت بیماری خود را تسریع کنند.

در نهایت، نتایج این مطالعه مقدماتی، پزشکان و بیماران مبتلا به آرتروز را در موقعیت دشواری قرار می دهد. NSAID ها داروهای مسکن رایج برای بیماران آرتروز هستند، بنابراین هیچ نشانه ای وجود ندارد که بیماران باید مصرف این داروها را برای تسکین دردها حاد خود قطع کنند. با این حال، به گفته لویتجنس، استفاده طولانی مدت از NSAID ها به عنوان راهی برای کاهش سینوویت و کند کردن پیشرفت آرتروز پس از این یافته ها مورد تردید است.