انجمن‌های‌ علمی بهترین مشاوران صنایع هستند/ لزوم ارتباط گیری دانشجویان با پارک‌های علم‌وفناوری

سید علی موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، در تشریح رسالت انجمن‌های علمی خاطرنشان کرد: رسالت این انجمن، اصولاً به دودسته کلی تقسیم می‌شود. دسته اول دسته درون دانشگاهی است که در محدوده حوزه آکادمیک اجرا می‌شود قطعاً شاهد این بوده‌اید که بار‌ها انجمن‌ها علمی مختلف برای برگزاری دوره‌ها، کارگاه‌ها و وبینار‌های مختلف اطلاعیه دادند و شرکت کننده‌های مختلفی در سطح دانشجو یا غیر دانشجو در این دوره‌ها شرکت کردند چه به‌صورت حضوری یا در دوره کرونا که بیشتر به‌صورت مجازی برگزار می‌شد.

وی افزود: درواقع زمانی که از رسالت انجمن‌ها در درون دانشگاه صحبت می‌کنیم این است که انجمن‌های علمی باید خلأ‌های موجود چه در سطح آموزشی و چه پژوهشی را برطرف کنند. برگزاری دوره‌ها و آموزش‌ها باعث می‌شود فرصت‌های مغفول در کلاس‌های درس یا اگر که بسترش مهیا نبوده انجمن‌های علمی با توجه به اختیاراتشان به حل این مسائل بپردازند.

موسوی در رابطه با رسالت دوم انجمن‌ها گفت: این رسالت، برون دانشگاهی است. البته تااندازه‌ای که شاهد هستیم تعداد بسیاری از انجمن‌ها حتی در دانشگاه‌های سطح یک کشور فقط در تحقق رسالت اول تلاش می‌کنند و عملاً برای تحقق رسالت دوم تلاشی صورت نمی‌گیرد.

وی ادامه داد: چندی پیش مهدی فکور، معاون پژوهش دانشگاه تهران در مصاحبه‌ای گفته بود: «یک پژوهشگر دانشگاهی به‌مثابه یک ورزشکار است که هم به تمرین و هم به شرکت در مسابقه نیاز دارد.» منظور از شرکت در مسابقه شرکت در تورنمنت‌های ملی، بین‌المللی، چاپ مقالات، کتاب‌ها، فعالیت در راستای ثبت اختراعات دانشگاه‌های سطح یک کشور در بخش شرکت در مسابقه به‌خوبی عمل می‌کنند.

موسوی در ادامه اظهار کرد: در سال گذشته بالغ‌بر ۳۰ نفر از اساتید دانشگاه تهران جزو ۱ درصد دانشمندان برتر جهان قرار گرفتند؛ و در خیلی از مجلات معتبر دنیا پژوهشگران ایرانی درزمینهٔ تعداد و چاپ مقالات جزو ۵ کشور اول محسوب می‌شوند، ولی در بخش تمرین یک ورزشکار که ارتباط دانشجو با محیط بیرون و ارتباط دانشجو با محیط صنعت که می‌تواند صنایع مختلف اعم از دولتی و خصوصی باشد تا حدودی موفق عمل نشده است. انجمن‌های علمی پلی بین دانشگاه و صنعت و نیز بین فضای آکادمیک و ارتباط با شرکت‌های دانش‌بنیان هستند.

وی با اشاره به اینکه یکی از کانون‌های اصلی تجمع شرکت‌های دانش‌بنیان، پارک‌های علم و فناوری دانشگاه‌ها هستند، گفت: بسیاری از دانشجو‌ها از این موضوع بی‌اطلاع هستند و هیچ ارتباطی با این نهاد ندارند. ما در انجمن علمی علوم و فنون نوین و محیط‌زیست در دو وبینار مشترک با پارک علم و فناوری این ارتباط را ایجاد کردیم. جالب است که ۳ تا ۴ نفر از تیم تحقیقاتی دانشکده در طرح‌های پارک شرکت کرده و با شرکت‌های دانش‌بنیان ارتباط گرفتند.

موسوی با تأکید بر اینکه ارتباط دانشگاهیان به‌خصوص در رشته‌های فنی و مهندسی با صنعت بسیار ضعیف است، افزود: به‌عنوان شخصی که در بدنه دانشگاه هستم و با بسیاری از دانشجویان در ارتباط مستقیم هستم محافظه‌کاری در استخدام دانشجویان در صنعت وجود دارد وقتی یک دانشجوی دکتری وارد صنعت می‌شود نگاهی از بالا به پایین دارد همچنین تصور مدیر آن شرکت صنعتی نیز این است که این شخص فقط تحصیلات آکادمیک داشته و تخصص ندارد و تجهیزات را ندیده است. در دانشگاه‌ها دفتر ارتباط با صنعت داریم که بعضی از آن‌ها فعال و بعضی دیگر منفعل‌اند. اما انجمن‌های علمی با توجه به افرادی که در اختیاردارند و با توجه به اختیارات اساسنامه‌ای خود می‌توانند پلی بین دانشگاه و صنعت باشند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر دانشجویان می‌توانند در بسیاری از ارگان‌های کشور مانند مرکز پژوهش‌های مجلس، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری، دیوان محاسبات و نیز مرکز پژوهش بسیاری از وزارتخانه‌هافعالیت کنند. در بسیاری از جلسات دانشجویان با مدیران و مسئولان وزارتخانه‌ها شاهد انتقاد، ارائه طریق و مشاوره‌های تخصصی از سوی دانشجویان بوده‌ایم که این روال برای پیشرفت کشور باید تداوم داشته باشد.

انتهای پیام/۴۱۶۷/