۲ نویسنده برنده جایزه «گلداسمیتس» شدند

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات وکتاب گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، رمان مشترک «ناتاشا سوبرمانین» و «لوک ویلیامز» به نام «دیه‌گو گارسیا»، که کار نگارشش یک دهه طول کشید و به اخراج ساکنان جزیره شاگوس در اقیانوس هند میپردازد، برنده جایزه داستان نوآورانه شد.

برای اولین بار در تاریخ این جایزه، دو نویسنده همکار برنده جایزه ۱۰ هزار پوندی «گلداسمیتس» به خاطر نگارش کتابی شدند که نوشتنش ده سال طول کشیده است.

رمان «دیه‌گو گارسیا»، که توسط داور الی اسمیت یک «دستاورد خارق العاده» توصیف شد، روز پنجشنبه به عنوان برنده این جایزه معرفی شد. این مراسم، که بعد از سه سال به صورت حضوری برگزار شد، مراسمی در تجلیل از نوآرانهترین و خلاقانهترین اشکال داستان است.

این کتاب درباره دو دوست نویسنده، به نام‌های داماریس و الیور است که از ادینبورگ اسکاتلند به لندن، جایی که برادر الیور فوت کرده است میآیند.

آنجا آن‌ها با شاعری به نام دیه‌گو گارسیا ملاقات میکنند، دیه‌گو به آن‌ها میگوید که مادرش اسم او را به یاد جزیره‌اش در شبه‌جزیره شاگوس گذاشته است. سرباز‌های انگلیسی در سال ۱۹۷۳ مادرش و مردمانش را از جزیره شان بیرون رانده بودند.
این دو نویسنده به این ماجرا و مردم شاگوسی علاقه‌مند میشوند و تصمیم میگیرند درباره تجربه اتحاد این جامعه بنویسند. این کتاب درباره قدرت ادبیات در کنار جرایم دولت برتانیا تحقیق میکند.

سوبرمانین، که اصالتی بریتانیایی-موریتانیایی دارد و ویلیامز که اسکاتلندی است، هر دو قبلاً در ادینبورگ زندگی میکردند. سوبرمانین اکنون ساکن بروکسل است و ویلیامز در کاو، در غرب اسکاتلند، زندگی میکند. «دیهگو گارسیا» یک همکاری طولانی مدت بود که تکمیلش ده سال طول کشید.

سرپرست داورها، تیم پارنل، گفت که این رمان به نوبه خود هم جالب، هم هیجان انگیز و هم ناراحتکننده است و خواندنش بسیار رضایتبخش است.

علاوه بر پارنل و اسمیت، از دیگر اعضای تیم داوری این جایزه میتوان به ناتاشا براون و سردبیر فرهنگی مجله نیو استیتسمن، تام گاتی، اشاره کرد.

اسمیت گفت که در قلب این رمان «یک جور آزمایش فرم وجود دارد که میپرسد داستان چیست؟ هنر برای چیست؟ و چگونه برخلاف عرف معمول ساختار‌های شخصی و سیاسی جامعه معاصر می‌توان فلسفه، تاریخ زیسته را قابل مشاهده، مورد سوال و امری جمعی تبدیل کنیم؟»

از دیگر کتاب‌هایی که به مرحله نهایی این جایزه رسیده بودند میتوان به «نقشه‌های بدن‌های تماشایی ما» نوشته مدی مورتیمر و «یک نفر دوستت دارد» نوشته مونا عرشی اشاره کرد، که هر دو کار اول نویسنده‌هایشان بودند. هفتمین رمان هلن اویِمی به نام «صلحها»، «هفت مناره» نوشته سارا بائومه و «چیز‌های دیگری هم هست» نوشته یارا رودریگز فاولر از دیگر نامزد‌های نهایی این جایزه بودند.

این جایزه در سال ۲۰۲۱ به ایزابل وایدنر به خاطر نگارش رمان «طلای تمام قیراط» رسید.