خوشه‌ای کهکشانی با قدمت ۱۲ میلیارد سال کشف شد
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب به کشف شگفت‌انگیزی رسیده‌اند. این تلسکوپ که توانایی بی‌سابقه‌ای در نگاه‌کردن به گذشته دارد، در حال حاضر برای بررسی چگونگی شکل‌گیری و تکامل اولین کهکشان‌ها و چگونگی شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها و تأثیر آن بر ساختار جهان استفاده می‌شود.
در این راستا ستاره شناسان با نگاه به جهان اولیه، خوشه‌ای از کهکشان‌های عظیم در حال شکل‌گیری در اطراف یک اختروش (نوع خاصی از هسته کهکشانی فعال یا یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم در مرکز یک کهکشان) بسیار قرمز را کشف کردند که از ۱۱.۵ میلیارد سال پیش وجود داشته است. قرمزی آن هم به دلیل خصوصیت ذاتی است، همچنین نور کهکشان به علت فاصله بسیار زیاد انتقال به سرخ را تجربه می‌کند. به همین دلیل، تلسکوپ جیمز وب برای بررسی دقیق کهکشان با حساسیت بی‌نظیر آن در طول موج‌های فروسرخ کاملاً مناسب است.
به گفته ستاره‌شناسان گسیل شدید این اختروش که از قوی‌ترین هسته‌های کهکشانی شناخته‌شده محسوب می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد یک باد کهکشانی شود، گاز آزاد را از کهکشان میزبان خود به بیرون براند و احتمالاً بر شکل‌گیری ستاره‌های آینده تأثیر زیادی داشته باشد.
تیم پژوهشی از طیف‌نگار فروسرخ نزدیک این تلسکوپ برای بررسی حرکت گاز، غبار و مواد ستاره‌ای در کهکشان استفاده کرده است. این ابزار قدرتمند با تکنیک طیف‌سنجی، حرکت جریان‌های خروجی و باد‌های مختلف اطراف اختروش را بررسی کرد. طیف‌نگار فروسرخ نزدیک می‌تواند به صورت هم‌زمان طیف‌ها را در سراسر میدان دید تلسکوپ جمع‌آوری کند و تلسکوپ وب را قادر می‌سازد تا به صورت هم‌زمان، اختروش، کهکشان آن و محیط وسیع‌تر را بررسی کند. اختروش قرمز در واقع بخشی از یک گره متراکم از تشکیل کهکشان است. تیم پژوهشی به سرپرستی دانشگاه هایدلبرگ آلمان با استفاده از مشاهدات طیف‌نگار فروسرخ نزدیک، سه همراه کهکشانی این اختروش را تأیید کرد و نحوه اتصال آن‌ها را نشان داد.
این سه کهکشان با سرعتی فوق‌العاده به دور هم می‌چرخند که نشانه‌ای از وجود جرم زیاد است. این جرم زیاد و فاصله کم آن‌ها در منطقه اطراف اختروش باعث شده که محققان آن را یکی از متراکم‌ترین مناطق شناخته‌شده شکل‌گیری کهکشان‌ها در کیهان اولیه بدانند.
یکی از دانشمندان این تیم پژوهشی معتقد است که «حتی یک گره متراکم از ماده تاریک برای توضیح آن کافی نیست. ما فکر می‌کنیم می‌توانیم منطقه‌ای را ببینیم که در آن دو هاله عظیم ماده تاریک با هم ادغام می‌شوند. ماده تاریک جزو نامرئی کیهان است که کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی را در کنار هم نگه می‌دارد و تصور می‌شود که هاله را تشکیل می‌دهد.»
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/